Column: FC Twente leeft!

We hebben er lang op moeten wachten en tegenslag op tegenslag moeten incasseren. Eerst kregen we het zaaddodende voetbal zonder enige bezieling onder Schreuder. Onder hem had je na afloop bijna altijd het gevoel dat Twente een wedstrijd plichtmatig had afgewerkt in plaats van een wedstrijd gespeeld, echt gespeeld dan, met alles uit de kast wat er in zit welteverstaan.

Uiteraard had ook hij al last van alle bestuurlijk-financiële ellende die over de club werd uitgestort. Al was dat nog maar het begin, naar later bleek. Toch was de bezieling op- en om het veld even ver te zoeken als een 14-jarige maagd in een willekeurig hedendaags polderdorp.

Enige tijd geleden kon er nog uit de vaderlandse sportpers worden opgetekend dat die stomme Twente fans toch mooi met hun eigen club aan het klootviolen waren geslagen door Schreuder eruit te werken. Een plek onder de degradatiestreep was dan ook ons verdiende loon. Nu komt de gemiddelde nationale sportjournalist qua niveau vaak niet verder dan een dorpse carnavalspolonaise onder de bezielende klanken van een trekzak ensemble, met de onderbroek van de schoonmoeder op het bezopen hoofd en een klapsigaar in het afgelebberde fop gebit, maar het leek wel of er iets van rancune jegens de fans speelde onder deze gedegenereerde beroepsgroep. Een moeilijk te plaatsen gevoel van negativisme gebaseerd op desinformatie, vooroordelen en medium- gebakken lucht. Zoiets als; “En nu weer snel op jullie plaats en bek houden boertjes.”

Uiteraard sta je daar als fan boven, maar naast deze valselijk ingestoken riedel van de pers, kregen we te maken met het ene na het andere lillende en nog naspartelende lijk dat naar boven werd gevist uit de bestuurlijke krochten van de Veste.

J. en A. hebben er een boekhouding op nagehouden die op zijn zachtst gezegd uitermate creatief genoemd kan worden. WC papier, wikkels van een chocoladereep, omgedraaide kassabonnetjes, vvv stickers, bierviltjes, nota’s in het Zuid-Abchaziaans, accountantsrapporten waar een blinde-geleide hond direct de hik van zou krijgen, trainerscontracten in brailleschrift, betaalconstructies van Alaska, via de Emiraten en Swaziland naar Usselo-Zuid, u noemt en wij draaien lijkt het parool te zijn geweest. De onderzoekers lopen elkaar momenteel voor de voeten in de Veste; “Doe mij die map met dat contract van Gutierrez even“, “Als je mij dat boterhamzakje met het contract van Fernandes geeft, anders niet.”

Tja lezer, we hebben er nog steeds mee te dealen. De club wordt onderzocht als een zwaar zieke patiënt. En gelukkig maar dan. Om weer een club neer te zetten die stevig geworteld is in ‘oale groond’ dient er eerst het nodige aan zand en aarde te worden weggeschept. We hebben op het randje gezweefd en weten nu nog steeds niet of we er doorheen zullen gaan komen. Ik denk zelf echter dat het goed gaat komen qua bestuur en financiën. Wellicht nog een paar petsen op de kin en dan als de sodemieter de boel weer in de steigers zetten. Het feit dat de KNVB en de gemeente samen werken met de club geeft mij het vertrouwen dat de club weer boven jan gaat komen.

Vergeet niet dat we al hard gestraft zijn. Drie jaar Europese uitsluiting, de dubbele straf via de puntenaftrek vorig seizoen (iedere plek lager op de ranglijst betekent immers ook minder geld uit de TV-pot). We staan onder curatele, maar er wordt straks weer iets gezonds neergezet. Daar ben ik van overtuigd.

Gezien het bovenstaande is het des te knapper hoe de club qua voetbal uit de winterstop is gekomen. Dat het lastig zou worden dit seizoen wist een ieder. Bijkans een complete selectie verdween namelijk voor aanvang van het seizoen. Dat vang je niet zomaar op. Dat was ook te zien aan het spel voor de winterstop. Met op papier toch een goed middenveld, zagen we te vaak een verzameling spelers op het veld in plaats van een team. Spelers die ook nog eens hun niveau niet haalden of gewoonweg niet beter konden. De aansluiting tussen de linies was regelmatig een aanfluiting. Verdedigend werden er teveel beginnersfouten gemaakt. Het team zakte te snel in elkaar na tegenslag, waardoor het veld onnodig ‘groot’ gemaakt werd, wat het spel weer niet ten goede kwam.

Ook nu nog spelen individuele fouten achterin ons nog regelmatig parten, maar wat een transformatie heeft de selectie verder ondergaan zeg. Men opereert als een team, men werkt voor elkaar, men blijft strijden tot het eind. Dat is een compliment aan spelers en staf waard. Guti is weer helemaal opgeleefd, Hakim is gelukkig gebleven en etaleert wekelijks zijn extra klasse (hoewel hij wat vaker mag kiezen voor de vrijstaande man in plaats van het schot op doel, blijft hij een kanjer), Cabral komt los, El Azzouzi is een technisch goed onderlegde voetballer met oog voor de positie en de goal, Ter Avest speelt met alles wat hij heeft bezielende wedstrijden, Uvini acteert achterin onverschrokken, Mokotjo stofzuigert er op los, Agyepong begint afgemeten passes te geven.

Wat er exact is gebeurd tijdens het trainingskamp in Spanje weet ik niet, maar ondanks alle shit binnen en buiten de club hebben de Technische staf en de spelers zelf een punt gezet achter de zwaar teleurstellende eerste seizoenshelft en toont men aan wel degelijk de kwaliteiten te hebben om als team en als individu dat te brengen wat de fans graag willen zien. Strijd, inzet, passie en voetballen en vechten voor elkaar in plaats van lijdzaam wachten tot de bijl valt. Twente speelt vaak fris en aanvallend voetbal zonder met zijn allen voor de goal te blijven hangen in de hoop op een broodnodig punt voor lijfsbehoud. Het degradatie seizoen heb ik van nabij meegemaakt. Toen was er een opleving na de winterstop die van korte duur bleek te zijn, ik denk dat dit team deze lijn echter langer door kan trekken. De komende weken kunnen wat lijfsbehoud betreft al beslissend zijn met achtereenvolgens Roda uit, Cambuur en Groningen thuis om af te sluiten met ADO uit en Zwolle thuis.

[google]Er zal een groot contingent supporters naar Kerkrade afreizen, zoals onze supporters overigens telkens weer blijk geven van een goed hoorbare en onvoorwaardelijke steun aan onze mooie club.

Na de, letterlijk en figuurlijk donkere dagen van het jaar 2015 gloort er weer wat moois aan de Twentse horizon. FC Twente bruist en leeft! Ondanks– of juist dankzij alles.

Een zwaluw maakt nog geen zomer
We verliezen heus nog wel een pot
En noem mij ook gerust een dromer
Maar onze club gaat nooit kapot

COTE !!

TAZ
[ligatus]