Nieuws

Willem Wilmink - Aait weer verdan...

Willem Wilmink - Aait weer verdan...

Heel toepasselijk voor een dag als vandaag. Een gedicht van de Enschedese dichter Willem Wilmink. Hij vertrok naar Amsterdam, maar bleef Twentenaar in hart en nieren. Ook was en bleef hij altijd supporter van FC Twente, ook in slechte tijden.

Aait weer verdan...

Kloas har n wiefke, zoo mooi as nen droom,
meer op nen dag lear um t nus oonder n boom.
Kloas gung an t zoepn en t leup glad verkeerd,
totdat oons Kloasken dit versken har leerd:

Aait weer verdan, wiej goat aait weer verdan,
mangs as de wiedeweergaa en mangs heanig an
aait weer verdan, wiej goat aait weer verdan
mangs as de wiedeweergaa en mangs heanig an.

Den hef gin hoes meer en den hef gin job
en den hef nen heeln hoop genöal an n kop,
meer hoo t oons ok weer op n emmer is vreurn,
wie hebt FC Twente: dat geet nooit verleurn.

Al scheet oonze leu alverdan op de lat,
wiej blievt good te pas en wiej krabt oons an t gat
en as FC Twente de wedstried nog wint,
dan köj nich begriepn hoo bliej a'w dan bint!
Willem Wilmink

-Willem Wilmink-

Willem Wilmink was een Tukker die zich in Amsterdam vestigde. Over dat laatste zei hij: ‘Je wordt er Twentser van dan als je in Twente blijft.’ Hij kwam ter wereld in de Javastraat in Enschede. Na zijn schooltijd lonkte de Randstad, maar uiteindelijk keerde hij terug naar de Javastraat om er zijn laatste adem uit te blazen.

In 1998 wilde ik hem bezoeken. Zijn favoriete club nam die avond afscheid van het Diekman, dat troosteloze sportpark met zijn sintelbaan. Voor het verslag van de wedstrijd tegen Heerenveen leek het een leuk idee om herinneringen op te halen met Wilmink, maar hij was niet thuis.

Het steekkarretje leert dat hij misschien al naar het stadion was vertrokken voor het duel tegen Heerenveen. In een van de interviews vertelt Wilmink dat hij sinds zijn terugkeer in Enschede vaak thuiswedstrijden van FC Twente bezocht. Eigenlijk is Willem Wilmink de beste reden om de Tukkers het kampioenschap te gunnen.

In zijn nabijheid veroverde Ajax de wereld, maar zijn hart klopte voor Twente. De liefde werd twee jaar geleden op passende wijze beantwoord. Supporters rolden een spandoek met de eerste regels van zijn gedicht Textielstad over vak P uit. ‘Het is het eindpunt van de trein, bijna geen mens hoeft er te zijn, bijna geen hond gaat zover mee. Enschede.’ Twente won die middag met 2-1 van Ajax.

Maar FC Twente was voor Willem Wilmink een metafoor voor vergeefse moeite. Soms leek het misschien wat, maar het kon niets worden. In een pastiche op Gorters gedicht Mei schreef hij: ‘Een oude lente en een oud geluid, ons FC Twente ligt er weer eens uit.’

[google]Daarom nog één citaat van het steekkarretje, afkomstig van Joost Prinsen, bekend vertolker van zijn werk. ‘Drie weken voor zijn dood hadden we voor het laatst contact. Hij leek de angst voorbij. Ik schreef dat hij de moed pas mocht opgeven als FC Twente landskampioen was geworden. Toen ik op die brief geen antwoord kreeg, wist ik dat het einde niet ver weg meer kon zijn.’

Willem Wilmink overleed in 2003. FC Twente eindigde dat jaar als twaalfde.

Quotes uit een artikel van Bart Jungmann uit de Volkskrant. Klik hier voor het gehele artikel.
[ligatus]

Plaats reactie

666

0 reacties

Laad meer reacties

Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.

Bekijk alle reacties