Berghuis: "Ola heeft veel meer kwaliteiten als buitenspeler"

Winnen van Feyenoord (2-1). “VVV kan de vijftiende plaats halen”, luidt de algehele opinie een dag later. Kansloos verliezen van RKC (4-0) en Excelsior (3-1). “Denken ze na één wedstrijd dat ze er al zijn. VVV speelt volgend jaar weer op vrijdagavond”, wordt er luidkeels geroepen na dit dramatische tweeluik. FC Groningen (2-0) in eigen huis verslaan, in Doetinchem tegen De Graafschap (1-4) na achttien wedstrijden de eerste uitzege boeken en vervolgens thuis de club in vorm Heracles aan de kant zetten. “VVV blijft erin.” Dat is de oneliner die nu weer van kracht is.

Het hoort bij de voetballerij als het weer dat voor zonnige en grijze periodes zorgt. Dat weet FC Twente-huurling Steven Berghuis als geen ander. Hij wacht in de persruimte op het bezoek en toont meteen een brede glimlach wanneer er wordt gevraagd hoe het met hem gaat. ‘’Prima!’’. Niet omdat hij weer aan spelen toekomt in de Eredivisie en deel uitmaakt van de voorselectie van het beloftenteam van bondscoach Adrie Koster. Maar gewoon, omdat Steven Berghuis altijd Steven Berghuis is. “Ik blijf nuchter onder alle omstandigheden.” Het ging snel met de zoon van eenvoudig international Frank Pico Berghuis, die in de jaren tachtig deel uitmaakte van het VVV dat twee seizoenen achter elkaar vijfde werd op het hoogste niveau.

Zoonlief zag in 1991 het levenslicht en begon met voetballen bij de amateurs van AGOVV Apeldoorn. ‘’Daar moest ik weg toen Vitesse en AGOVV een regionale jeugdopleiding gingen vormen”, vertelt hij. Maar Berghuis baarde wel opzien door bij zijn nieuwe club, WSV, op vijftienjarige leeftijd te debuteren in het eerste elftal, destijds een hoofdklasser. Op zeventienjarige leeftijd zag Go Ahead Eagles het wel in hem zitten. “Ze gingen al snel samen met FC Twente, waar ik in de A1 terechtkwam.” Berghuis werd in het seizoen 2010/11 bij de selectie gehaald, waar Michel Preud’homme was aangesteld als opvolger van succescoach Steve McClaren. Hij had de Tukkers voor het eerst in de geschiedenis kampioen van Nederland gemaakt. Berghuis maakte voornamelijk minuten bij de beloften, als linkshalf. “De concurrentie was groot. Ik had bijvoorbeeld met Theo Janssen één van de dragende spelers van het elftal voor me. En speelde hij niet, dan was er een andere oplossing op het middenveld. Theo heeft mij wel altijd proberen te helpen en sprak ook met de trainer over mijn ontwikkeling. Maar ik zag meer kansen liggen op de rechtsbuitenpositie, omdat er achter Bryan Ruiz geen vaste stand-in was.”

Berghuis' verzoek werd geaccepteerd. In de oefencampagne van de nu lopende voetbaljaargang zag hij zijn kans schoon, toen Ruiz geblesseerd was. “Co Adriaanse gaf mij veel vertrouwen. Hij zag het in me zitten en zei dat ik vrijuit moest voetballen. Gewoon aanvallen. Persoonlijk vind ik het jammer dat hij weg is”, zegt Berghuis. Hij maakte onder de inmiddels ontslagen Adriaanse indruk tijdens de gewonnen wedstrijd tegen Ajax (2-1) om de Johan Cruijff Schaal en in het tweeluik tegen het Roemeense FC Vaslui, waartegen werd gespeeld om de vierde voorronde van de Champions League te halen. “Maar tijdens de laatste kwalificatieronde tegen Benfica deed ik het niet goed en werd ik vervangen door Ola John, die geweldig inviel. Ik ben nog twee keer ingevallen tijdens de competitie tegen Roda JC en Excelsior, maar ook dat was geen succes. Beide keren wonnen we niet en toen raakte ik in de vergetelheid. Eerst schrijven je ze de hemel in, vervolgens wordt je afgeschilderd als een talent dat nog moet rijpen. Zo gaat dat, overigens helemaal niet erg.’’

Een ander talent uit de eigen opleiding kwam wel tot wasdom; John. Berghuis spreekt louter vol bewondering over de vleugelflitser, die inmiddels ook bondscoach Bert van Marwijk heeft weten te inspireren. “Ola is geweldig. Ik zou hem zeker meenemen naar het EK. Het plezier straalt er vanaf bij hem. Je ziet hem nooit twijfelen als hij aan de bal is. Hoe hij op de trainingen speelt, zo voetbalt hij ook tijdens wedstrijden. Ik geniet van hem. Voor zo’n jongen ga je naar het stadion. Ik zie hem ook niet als een concurrent. Ola heeft veel meer kwaliteiten dan ik op de positie van links-of rechtsbuiten. Ik wil uiteindelijk toch terugkeren op het middenveld.”

Maar op dit moment is een basisplaats het belangrijkste. “Jazeker. Bij VVV speel ik weer iedere week. Maar ik ben nog niet tevreden, alleen tegen Feyenoord haalde ik mijn niveau. Natuurlijk moet ik ook weer wennen, omdat VVV geen FC Twente is. Bij FC Twente had ik Willem Janssen achter me staan. Hij is een middenvelder die veel diepgang heeft. Daardoor kneep mijn directe tegenstander, de linksback, steeds naar binnen om hem op te vangen. Zo kwam ik vrij te staan en kreeg ik ruimte om een voorzet te geven of een vervolgactie te maken. Nu, bij VVV, kom je vaker in een één tegen één-duel, waardoor ik de fysieke strijd aan moet gaan. Dat is niet mijn sterke punt”, geeft Berghuis aan.

Nuchter en kritisch: dat is Steven Berghuis. In de zomer keert het jeugdexponent van de titelkandidaat terug in Enschede, waar hij tot 2014 onder contract staat. ‘’Ik heb McClaren nog meegemaakt tijdens het trainingskamp in januari. Ik heb toen echter niet veel met hem gesproken, omdat hij met name met zijn eerste elf bezig was. Kan ik me wel voorstellen. Maar FC Twente houdt me nauwlettend in de gaten en ik heb goed contact met assistent-trainer Alfred Schreuder. Ik zal in het nieuwe seizoen, denk ik, de concurrentie aan moeten gaan met Wesley Verhoek.’’ Of met één van de middenvelders. “Dat kan ook. We wachten rustig af. Het is snel met me gegaan. Ik speel pas drie jaar betaald voetbal. Goede en slechte tijden wisselen zich nu in een rap tempo af. Dat is nu eenmaal zo.”

Bron: Voetbalzone