Bjelland neemt landgenoot Andersen op sleeptouw

Andreas Bjelland speelt sinds vorige zomer bij FC Twente. Na een langdurige blessure aan zijn middenvoetsbeentje, is hij dit seizoen een vaste waarde in het elftal. Met 25 jaar is de Deen zelfs één van de oudere spelers, waardoor hij vaak al als routinier wordt gezien. Samen met Rasmus Bengtsson geeft hij leiding aan de Twentse verdediging.

[google]"Ik hou er van om belangrijk te zijn voor een elftal", vertelt Bjelland in de nieuwste versie van FC Twente Inside. "Na Rasmus ben ik, in het team waarmee we in de beginfase van de competitie speelden, de oudste speler. Samen moeten we voor rust in het elftal zorgen, de juiste aanwijzingen geven aan onze ploeggenoten." Het 'leiderschap' is Bjelland wel toevertrouwd. Ook bij zijn vorige club FC Nordsjaelland had hij een vergelijkbare rol. "Daar was ik tweede aanvoerder, achter een ervaren jongen. Het leiding geven zit in me. Ik houd er van om verantwoordelijkheid te dragen."

De Deen zit goed in zijn vel bij FC Twente en merkt dat hij steeds beter wordt. "We hebben het publiek laten zien dat we graag attractief voetbal spelen, maar wel als collectief. Dat betekent dat we samen aanvallen en samen verdedigen. Daar maken we iedere week stappen in. Dat zie je aan de manier waarop tegenstanders ons benaderen. Steeds vaker wachten ze op een fout van ons, om vervolgens op de counter toe te slaan. Voetballend weten ze dat het lastig wordt, omdat het bij ons verdedigend gewoon goed staat."

Doordat Bjelland één van de oudere spelers in de selectie is, probeert hij de jongere spelers op weg te helpen in het bestaan als profvoetballer. "Sommige jongens in het team zijn zes jaar jonger dan ik ben. Ik probeer ze aanwijzingen te geven zodra dingen fout gaan, maar haal op andere momenten ook geintjes met ze uit. Het is immers belangrijk om te blijven lachen."

Eén van de spelers waar Bjelland zich speciaal om bekommert is zijn landgenoot Joachim Andersen, die nog maar 16 jaar oud is en zijn wedstrijden in de A1 speelt. "Eens in de twee weken komt hij bij mijn vriendin en mij eten. Hij woont in een gastgezin, maar soms is het voor hem ook fijn om even de eigen taal te spreken. Samen praten we veel over voetbal, met name over de Deense competitie. Daarnaast proberen we hem te helpen zijn draai te vinden in Nederland."

"Qua cultuur lijken Nederland en Denemarken heel erg op elkaar", vervolgt de verdiger. "Maar één ding heb ik hier wel geleerd: ik moet zorgen dat de diepvries gevuld blijft met Deense producten. Niet dat het Nederlandse eten slecht is, maar ik kan maar niet aan dat zachte brood wennen dat jullie hier eten. Daarom neem ik vanuit Denemarken altijd een bepaald soort roggebrood mee."

[nederbet]
[ligatus]