Castaignos: "In de kerk vraag ik: 'Waarom ik? Waarom niet een ander'"

Bijna drie seizoenen gelden werd Luc Castaignos naar FC Twente gehaald als de opvolger van Luuk de Jong. Een heel ander type spits dan de typische Twente-spits die een bal vast kan houden, de mensen aan kan laten sluiten om vervolgens zelf positie te kiezen. Ondanks zijn harde werken valt het aantal doelpunten tegen en krijgt de spits veel kritiek. Helemaal toen naar buiten werd gebracht dat hij meer dan een miljoen Euro per jaar op zou strijken bij FC Twente. Ook is er kritiek om zijn houding. Hij oog gefrustreerd en sommigen noemen hem zelfs arrogant. In het voetbalmagazine Helden doet Castaignos deze week een boekje open hoe hij daadwerkelijk is en dat is naar eigen zeggen allesbehalve arrogant.

"Ik ben nu eenmaal iemand die niet snel met hangende schouders rondloopt. Ik loop rechtop, bij mij weten ze dat er iemand binnenkomt. Dat is mij van huis uit aangeleerd. Op het veld is het niet anders. Ik straal blijkbaar iets uit waarmee sommige mensen moeite hebben. Roepen ze dat ik arrogant ben. Het is al zo vaak voorgekomen dat mensen zeiden: 'nu we je hebben leren kennen, weten we dat je een heel klein hartje hebt'. Ik ben gewoon een vrolijke jongen."

[google]Is er dan juist niet de drang om het beeld dat er van je wordt geschetst te ontkrachten? "Zitten mensen daarop te wachten dan? In moeilijke tijden kan ik gelukkig terugvallen op mijn geloof. Daardoor word ik rustig op momenten dat ik in staat ben iemand een klap te geven. Als ik tot rust wil komen ga ik naar de kerk. Daar kan ik in m'n eentje twee uur blijven zitten. Het is daar koud, rustig en er is niemand die zich met me bemoeit. Daar staar ik wat voor me uit en denk na over dingen. Als ik daar ben praat ik soms in mezelf. Dan vraag ik: 'Waarom ik? waarom wordt er altijd naar mij gewezen en niet naar een ander'. Ik doe het blijkbaar nooit goed.

"Het betekent wel dat de verwachtingen hoog zijn, dat ze me een goede speler vinden. En als mensen het over mij hebben, dan is een ander niet aan de beurt. Kan hij goed presteren en daar heb ik dan weer profijt van. Laat ik die kop van Jut dan maar op mijn schouders nemen, denk ik dan. Het is niet altijd makkelijk, maar ik heb het leren accepteren", besluit Castaignos.
[ligatus]