Column: Alfred en zijn diploma

Ik weet nog goed dat ze mij op een gegeven moment met kleren aan in het zwembad duwden om mij 50 meter verderop weer uit het water te trekken. Nog suf van de situatie werd er een diploma in mijn handen gedrukt en kreeg ik een knuffel van mijn trotse moeder. Mijn zwemdiploma B zat in de tas. Ik kon naar de overkant zwemmen in mijn spijkerbroek. Het is niet iets waar ik in mijn latere leven veel aan heb gehad. Sterker nog, ik weet zeker dat ze mij met zwaailichten op komen halen wanneer ik morgen naar het zwembad ga en doodleuk in mijn leren schoenen en driedelig pak baantjes ga lopen trekken in het wedstrijdbad. Dan kan je druk gaan zwaaien met je diploma B maar ik schat de kans dat ze je een nachtje laten overnachten erg hoog in.

Wat heb je eigenlijk aan een diploma? Wat het zegt het over iemand? Volgens Wikipedia is een diploma een bewijs van afsluiting van een opleiding of een bewijs van het beheersen van leerstof of praktische ervaring. Toch weet iedereen die een schooldiploma op zolder heeft liggen weet dat de werkelijkheid compleet anders is dan tijdens de opleiding. Ik heb er bijvoorbeeld best dagen tussen zitten dat ik de stelling van Pythagoras niet gebruik of dat ik niet stilsta bij de loef- of lijzijde van een berg. Toch wilde school dat van mij weten voordat ze mij mijn schooldiploma gaven. Was ik na deze uitreiking een expert? Nee, ik had aangetoond dat ik voor langere tijd een bepaald niveau aankon. Na het behalen van zwemdiploma A hoefden ze me ook niet te vragen om van Engeland naar Frankrijk te zwemmen.

Vanmiddag zag ik een Deen, uitgeroepen tot de beste speler van Denemarken maar het uiterlijk heeft van een jongetje die net zijn rijbewijs gehaald heeft in Legoland, vol heimwee op het veld staan. Er waren drie ex-Zwollenaren, toen de beste voetballers uit die selectie, die erbij liepen als een stel Barbapappa’s op rolschaatsen. Ik zag een wereldvoetballer van Heerenveen twee keer in de grond schoppen terwijl in zijn tijd bij de Friezen de bal wel gevuld leek met helium. Verder had de angst vanmiddag een rood shirt aan. Het voelde een allemaal een beetje sneu. Het publiek voelde het ook. Iedereen keek naar de zijlijn. Aan die zijlijn stond een man die al weken roept dat hij lichtpuntjes ziet en trots is op de instelling van de ploeg. Ik geloof Alfred op zijn woord. Alfred heeft namelijk zijn diploma.

CEAZ

CEAZ schrijft naar eigen zeggen stukjes. Niet meer, niet minder. De ene keer over FC Twente de andere keer over dingen die hem opvallen in het dagelijks leven. Waar het op vooral op neerkomt: CEAZ geeft ongevraagd zijn mening. Volg CEAZ ook op Facebook.
[ligatus]