Column: De Eredivisie is 'killing'

“Het is toch god gloeiende niet te geloven hoe die rooie zomaar door kon lopen ? Hij werd bijkans gewoon uitgenodigd om die bal in de kruising te mikken, damn wat een kut pot. Je speelt gewoon tegen het veruit zwakste team van de eredivisie momenteel en je kunt drie punten uitlopen op 8 concurrenten en wat doen we? Met een instelling van lik mijn vestje denken dat die bal er vanzelf wel een keer ingetikkietakkiet wordt, niet te filmen dit. Die Tadic was de hele wedstrijd bezig met schaduwvoetbal net als van die maffe schaduwgitaristen, Marsman straalt ineens onrust uit, Bengtsson loopt alsof hij een drol in zijn pofbroek moet opvangen achter die rooie aan na dom balverlies voorin, dat kan toch niet man. Waar is de basis ? Waar is de vechtlust ? De Titel ligt verdomme voor het grijpen dit seizoen “….

“Joh, ze hebben het aan zichzelf te wijten, maar de andere clubs gaan ook nog wel punten verspelen hoor, wacht maar af. Er gebeurt zoveel raars de laatste weken in deze competitie. We gaan straks thuis gewoon lekker verder kijken naar “The Killing”.

Het was zaterdagavond vlak na de wedstrijd tegen ADO. Met een hellige kop wandelde ik met mijn vrouw op het Zandvoortse strand. De geest moet dan even waaien en de eerste emoties eruit. Niemand hoeft te luisteren want ik luister dan ook even naar niemand. Ze weet dat en deed dan ook geen verdere poging, de laatste keer dat ze; “Het is maar een spelletje” zei , is dan ook al heel lang geleden. Als oud- Diekmangangster en fervent Twente fan scheldt ze net zo hard als het moet, maar dan tijdens de wedstrijd. Daarna is het voor haar klaar, ik heb altijd even een ‘cooling down’ nodig…soit.

Even later zaten we weer midden in het spannende verhaal van “The Killing”. Een serie waarin je pas helemaal op het eind te weten komt wie nu degene is geweest die dat onschuldige meisje heeft vermoord en wanneer de zaak definitief opgelost is. De ene keer weet je zeker dat die het is, om dan weer geheid te weten dat het toch iemand anders moet zijn geweest, die het ook weer niet gedaan kan hebben enzovoort. Knap gemaakt en als kijker wordt je continu op het verkeerde been gezet. Omdat het bloed kruipt waar het niet gaan kan, kwam de gelijkenis met onze huidige eredivisie na de uitslagen van zondag direct bij mij op. Wat een maffe, gekke, kolderieke, bezopen, rare, ongewone, onverklaarbare, zeldzame, zonderlinge, wonderlijke, halfgare, dwaze, krankzinnige, lachwekkende, curieuze, stompzinnige, doldrieste, verbazingwekkende, buitengewone, eigenaardige, dwaze, hysterische en open eredivisiecompetitie maken we toch mee momenteel. De duvel en zijn ouwe moer kon na de nederlaag van zaterdag over ons heen in de stand, maar ziedaar ; FC TWENTE STAAT NOG STEEDS BOVENAAN !!

Alle deskundigen en professoren kunnen, al of niet in trioverband erop los analyseren tot ze een ons wegen, het tij lijkt onontkoombaar niet meer te keren, de nivellering van het Vaderlandsche voetbal lijkt niet meer te stuiten. 9 teams staan een verliesbeurt van elkaar af in de stand. De een vindt het verschrikkelijk en vraagt zich af wanneer de “traditionele clubs” eens orde op zaken gaan stellen, de ander vindt het prachtig en lekker onvoorspelbaar. Feit is dat het algehele niveau wel eens beter geweest is, om het eens zachtjes uit te drukken. De (jonge) spelers met talent vertrekken steeds vaker en sneller naar het buitenland. Door de economische omstandigheden en het verschil in beschikbare moneten met het buitenland, wordt de gemiddelde eredivisieploeg steeds jonger qua samenstelling. Spelen de jonkies voor oranje en komen ze terug bij hun club, treffen ze daar bijna geen ervaren rotten meer aan die ze op de training weer met beide voetjes op de grond zet, ze komen terug in een groep leeftijdsgenoten en zijn ‘de man’ of voelen zich zodanig, terwijl in feite hun carriëre nog moet beginnen. Trainers lijken wel systeemdenkers en FBI strategen met een flinke neiging tot het kapot analyseren van iedere tegenstander waardoor menig jong team aan tactische zelfkwelling ten onder dreigt te gaan. De mannen in het zwart fluiten doorgaans alsof ze op auditie zijn bij het Filharmonisch Orkest en voelen een wedstrijd aan zoals een autist een opkomende echtelijk twist. De Amsterdammer Van Sichem gedroeg zich zaterdag als een ouderling uit een zwaar gristelijk gehucht in bezit van fluit en herdersneigingen en gaf negen keer geel. Van zeker vier mag Joost echter weten waarom en hij is zeker geen uitzondering.

Ziedaar, zomaar een aantal oorzaken die mee kunnen spelen in de huidige loterij die zich Eredivisie noemt.

Ondertussen staan we, na de nederlaag achter de duinen en de concurrentie hijgend in onze nek ,nog steeds Nummero Uno. Zal daar dan een Goddelijke interventie aan ten grondslag liggen? Draagt de almachtige een Twente shirt ?

Is het een teken voor de T.S. om subiet te stoppen met dat angstige over ge-analyseer van de tegenstander en het team te laten spelen vanuit de mogelijkheden die het bezit in plaats van continu te wijzen op de zwaktes die het ook in zich draagt en het volplempen met opdrachten tegen een voetballend gezien zwakke tegenstander ?

Is het een signaal voor de spelers zodat ze niet vergeten dat er ook nog gewoon in de klauwen gespuugd en gewerkt moet worden en wel in het zweet des aanschijns van een zeer goed betaald voetbalbestaan ?

De tijd zal het ons leren. We doen nog volop mee in de tombola die waarschijnlijk pas na 34 wedstrijden uitsluitsel zal geven over de winnaar. KOM OP TA TWENTE !! Zet “The Joker” maar in, laat ze het dun door de broek doen. Want als het ergens niet aan mag liggen is het gebrek aan strijd en inzet.

Vergeet de basis niet. Passie en strijd, strijd en passie !! Alles is nog mogelijk……De Eredivisie als toverbal is “Killing”. Opvreet’n dat NEC, leeg die kop en d’ran met spek !!

TAZ

[nederbet]
[ligatus]