Column: De KNVB leeft met u mee

De KNVB laat zich dezer dagen weer van zijn warmbloedigste kant zien, maar niet heus. Zie het als een officiële bondstraditie.

Laat ik vooropstellen dat ik nog nooit op het hoofdkwartier van de KNVB in Zeist ben geweest, dus ik weet niet uit eigen ervaring wat voor sfeertje daar hangt en wat voor types er zoal werkzaam zijn, maar ik stel me er zonderlinge figuren bij voor: dorre, technocratische ambtenaren met een niet al te best ontwikkeld gevoel voor humor en een nog slechter ontwikkeld empathisch vermogen.

Dat vermoeden baseer ik op al die keren dat men in Zeist best even wat menselijk begrip en inlevingsvermogen had mogen tonen, maar daar simpelweg niet toe in staat bleek en dus maar een ordner uit een dossierkast trok, om te kijken of dáár misschien in stond hoe men reageren moest.

De twee beroemdste gevallen: de KNVB-stellingname na de vuurwerkramp in Enschede (13 mei 2000) en de aanslagen in de VS (11 september 2001).

Op 14 mei 2000 werd tussen de rokende resten van de wijk Roombeek nog gezocht naar vermisten. Roombeek was een echte FC Twente-wijk. Er werden supporters vermist van wie na de klap nog niets was vernomen. Ook de spelers hadden er kennissen.
De club was met goed fatsoen niet tot voetballen in staat, FC Twente dus maar gewoon een plezierige wedstrijd.

Nantes

Ook na de aanslagen van '9/11' besloot de KNVB dat er gewoon gevoetbald moest worden. Sterker: clubs die aangaven liever niet te voetballen op - bijvoorbeeld - de dag van officiële Europese rouw werden maatregelen in het vooruitzicht gesteld wanneer ze zouden besluiten niet te spelen.

De UEFA nam aanvankelijk eenzelfde standpunt in. Zo moest PSV op de elfde september, pal na de aanslagen, een Champions League-wedstrijd spelen in en tegen Nantes. De volgende dag gelastte de UEFA wél het hele programma af, waarop de KNVB besloot het dan ook maar officieel erg te vinden.

In de weken daarna hield elke Nederlandse amateurvoetballer of clubsupporter, op last van de KNVB, een keer of 27 een minuut zijn mond voor de slachtoffers, maar uitgerekend op 11 september zelf wist de KNVB zich, pal na de ramp, geen houding te geven.

Hoe ironisch dat uitgerekend deze organisatie ons de laatste tijd meent te moeten uitleggen wat 'respect' precies inhoudt - en hoe je het toont. Deze mensen zouden FC Hiroshima nog hebben gedwongen om gewoon hun thuiswedstrijd van 7 augustus 1945 te spelen, op straffe van een boete en puntenaftrek.
En dan nu het heden. SC Veendam is weer eens failliet. Verdriet in de Veenkoloniën, maar geen woord van piëteit van de KNVB: er kon nog geen meelevende tweet van af. Op de KNVB-site verschenen twee nieuwsberichten: één over de mogelijke gevolgen voor de ranglijst (het opent met de mededeling dat de KNVB 'kennis heeft genomen van', etc.) en één waarin wordt medegedeeld dat Veendam - Dordrecht maandag niet doorgaat.

Als een KNVB-werknemer de hele dag gierend zit te huilen achter zijn bureau, zal geen collega vragen wat er is. Je vindt nog meer troost in een reptielenhuis.

Financiële molensteen

Aan de andere kant: die afgemetenheid is ook wel weer eerlijk van de KNVB, want de KNVB vindt het natuurlijk helemaal niet erg dat de Jupiler League zichzelf op deze manier saneert.

De financiële molensteen die de clubs van de bond omgehangen hebben gekregen (minimaal zestien full-profs op de loonlijst, al weet de club niet eens zestien seizoenkaarthouders te ronselen) doet zijn werk voortreffelijk, dus waarom condoleren?

Alleen al daarom moeten we allemaal 'Veendam' sms'en naar 3010 (dan doneer je 1,50 euro) en/of een paar euro overmaken naar het door Henkie 'ADHD-pom-pom-pom' de Haan geopende bankrekeningnummer 171001699.

Ik wilde het aanvankelijk niet doen (aan het redden van een historische vereniging draag ik graag bij; de begroting van een bvo rondbreien vind ik mijn taak niet), maar inmiddels heb ik het toch gedaan.
Red Veendam en draai de KNVB een loer; twee vliegen in één klap.

Menno Pot / NUSport