Column: De Leeuw van Twente

Het huidige voetbal wordt gedomineerd door spelers met atletisch vermogen, een grote motor en een gedisciplineerde, collectief ingestelde geest. De spelers die er qua individualiteit, techniek en inzicht boven uitstijgen worden steeds minder waargenomen. Leiders op het veld die tijd en ruimte naar hun hand zetten in plaats van andersom, de raspaarden zo gezegd.

Door de jaren heen hebben we mogen genieten van een aantal raspaarden op het veld, die het Twentse rood droegen. Ook al was het voetbal middelmatig tot slecht en herbergde het team spelers die het predicaat ‘grijze middelmaat’ nimmer zouden ontstijgen, bijna altijd zat er wel een ‘paradijsvogel’ tussen. Een echte voetballer. Een speler gezegend met techniek, inzicht en een aangeboren gevoel voor de bal en het spel. Liefhebbers die intuïtief aanvoelen waar de bal en het lichaam naar toe moet en met liefde voor het spel de supporters laten genieten van hun uitzonderlijke kwaliteiten. Spelers waarbij de rest flauwtjes verbleekt. Spelers die de ware liefhebber laten genieten van een even simpele als dodelijke schijnbeweging, passeertruc of een messcherpe, de vijandelijke verdediging uiteen splijtende pass.

Uit onze eigen roemruchte historie noem ik de namen van een Arnold Mühren, een Fransje Thijssen, een Jantje Sörensen, een Mitar Mrkela, een Bryan Ruiz, een Dusan Tadic, een Hakim Ziyech. En we hebben er nu gelukkig weer een in onze gelederen. De ras voetballer Oussama Assaidi.

Oussama betekent, uit het Arabisch vertaalt; Leeuw, of; ‘als een leeuw’. Die naam doet hij alle eer aan tot dusver.

Probeer zijn inbreng maar eens weg te denken uit het huidige FC Twente en je ziet direct de meerwaarde die deze speler voor de club heeft. Uiteraard leerde hij het voetballen buiten op straat en wel op de Amsterdamse pleintjes, waar hij vaak samen speelde met o.a. de broertjes Narsingh. Via de amateurclub Zeeburgia, belandde hij bij de jeugdopleiding van AZ, waarna hij de sprong maakte naar het betaalde voetbal via Almere City en De Graafschap. In 2010 tekende hij een contract bij Heerenveen en speelde in december van dat jaar het gehele kampioensteam van FC Twente omver. Ik had nog nooit een speler gezien die in zijn eentje zo gigantisch effectief tekeer ging tegen ons. ‘Speelde die maar in het rood’ was de gedachte in mijn hoofd. De wedstrijd begon op tijd en 90 minuten later had Assaidi een compleet slagveld achtergelaten. Drie goals, twee assists, een penalty voor Heerenveen veroorzaakt en de hele wedstrijd door sneed hij als een heet mes door de Twentse boter. Een FC Twente dat in dat seizoen de beker zou winnen en tweede werd in de competitie. Wat een speler was dat! Wat een inzicht en vechtlust en wat een drang en techniek.

Nu, meer dan zeven jaar later speelt hij dan zowaar echt in ons Twentse rood. Na een mislukt avontuur in Liverpool en bij Stoke City, belandde hij bij Al-Ahli in de woestijn, waar hij zijn
contract liet ontbinden en voor FC Twente koos. Gelukkig staat hij nog tot 2019 onder contract bij ons. Daar mogen we blij mee zijn.

Het was zeer onzeker of hij überhaupt nog wel geschikt zou zijn voor betaald voetbal op niveau. De jaren waarin hij weinig speelde leverden hem geen al te beste wedstrijdconditie op. Blessures bleven ook niet uit. Het vraagteken was daar. Maar zie, direct tijdens zijn debuut, uit tegen Zwolle, scoorde hij een even belangrijke als fraaie treffer. Je zag de opluchting in zijn gezicht, de onderdrukte woede ook, de onzekerheid. Na een fase van aanpassing zit het Twentse rood hem echter als gegoten om de iele schouders. Steeds meer ontpopt hij zich als de leider in het veld. Hij ‘speelt’ met het publiek zoals Eddy Achterberg in zijn beste jaren. Hij zet verdedigers en masse op het verkeerde been en etaleert zijn fabelachtige techniek, vechtlust en inzicht soms weer als vanouds. Een baken van licht te midden van duisternis. Uiteraard gaat er ook wel eens wat mis en draaft hij soms te ver door. Maar wat is dat draven doorgaans prachtig om te zien mensen! Die angst bij de vijandelijke defensie als hij op komt stomen, die lust tot aanvallen. De bal houdt van hem en andersom. De Leeuw van Twente. Mooi!

De Beker
Afgelopen dinsdag was hij weer prominent aanwezig met een goal en een assist. Daarnaast dribbelde hij er weer lustig op los, regelmatig tot wanhoop van de tegenstander. FC Twente heeft de halve finale van de KNVB beker bereikt. Een goede prestatie, in een seizoen waarin we nog steeds de broodnodige punten bijeen moeten harken om erin te blijven. NU uit tegen AZ, terwijl Feyenoord thuis mag aftrappen tegen Willem 2. Dat wordt dan overigens de 14e thuiswedstrijd van Feyenoord gedurende de laatste 19 bekerwedstrijden die zij gespeeld hebben!! Wat wot hier verzweegn?

[google]Afijn, succes in de beker zou prachtig zijn. En waarom zou het niet lukken? In de beker kan er van alles gebeuren. Niets mooier dan een volledig stille kuip en hossend Twente publiek.

De Competitie
Maar goed. Belangrijker nog is de competitie en de zeges die we daarin nodig hebben. Laten we hopen dat onze leeuw de vorm vast kan houden en samen met een opbloeiende Maher de wederopstanding van ons aller FC Twente vorm kan blijven geven. Wat hij ooit voor Heerenveen tegen FC Twente deed, zie ik hem morgen graag terugdoen tegen Heerenveen. De helft is wellicht ook al goed. Go Oussama!!

COTE!!!!!

TAZ