Column: De voetbal jungle

Welcome to the jungle
It gets worse here everyday
Ya learn ta live like an animal
In the jungle where we play
If you got a hunger for what you see
You'll take it eventually
You can have anything you want
But you better not take it from me

Guns ’N Roses- Welcome to the jungle

Het is me wel eens overkomen lezer. Ik bedoel, tegen de wind in pissen. Het was tijdens een plaspauze op weg naar een uitwedstrijd. Quasi gedesoriënteerd door inname van niet nader te noemen hoeveelheden bier (waarvan ik de merknaam niet zal noemen om extra prijsopdrijving te voorkomen; verdomme, doe ik het toch ;-)) probeer je als man dan gehoor te geven aan ‘the call of nature’ en zoek je snel een geschikt bosje, boompje of struikje op waar je je blaasinhoud in pais en vree over kunt ledigen. Die dag stond de wind echter verkeerd. Of ikzelf natuurlijk. Kwestie van blurry perceptie. Hoe dan ook. In plaats van een sierlijke boog te beschrijven die op het door mij gekozen mikpunt zou neerkletteren als een gerechtvaardigde wrake Gods voor al dat ophouden van de plas in de bus, kwam de straal net zo hard weer terug mijn kant op. Ik schrok me de klere en trachtte door een snelle en behendige positiewisseling het tij nog te keren. Dat mocht echter niet baten. Gelukkig was ik nog alert genoeg om te voorkomen dat het vocht mijn diezelfde ochtend aangetrokken Jeans zou bevuilen, maar ik stond toch even met natte handen en een zwaar dilemma en goede raad was duur. Als ik me omdraaide zou dat betekenen dat ik in het volle zicht van de bus met de pielemans in de hand een enorm schandaal zou veroorzaken en de roddeltongen overuren bezorgen. Met schier bovenmenselijk inspanning en een grimas van een gekwelde geest op mijn gezicht kon ik het nog net genoeg ophouden totdat ik, al schuifelend als een idioot met de broek half op de knieën een jonge aanplant in een jungleachtig bosje ontdekte waar al zichtbaar overheen gezeken was. Met een bevrijdend gevoel kon ik eindelijk de boel laten gaan en tevreden achterom kijkend was de wereld weer zoals hij hoorde te zijn. Vanaf dat moment peil ik echter altijd eerst de windrichting alvorens de grote beer uit de broek te vissen.

Ik kom hier op lezer omdat ik gisteren iemand iets hoorde zeggen in de trant van: “Je kunt net zo goed tegen de wind in pissen, ze luisteren toch niet.” tijdens de rust van FC Twente- AZ. Voor de wedstrijd gaven talloze fans advies en raad, bedoeld om het tij te keren. Tegenstrijdige adviezen vaak, maar toch. Leden van de technische staf gaven aan ontgoocheld te zijn na het verlies in Deventer en dat er uit een ander vaatje getapt diende te worden. Spelers waren ook niet tevreden en beloofden beterschap. Tegen AZ zou het anders moeten en anders gaan. Hetgeen we gisteren echter in de eerste helft voorgeschoteld kregen zou zelfs een blije EO wedergeborene doen verlangen naar alle uithoeken van de hel om daar met de baarlijke duivel himself te tongen of anderszins in vleselijke gemeenschap te verkeren. Daar werden wij niet vrolijk van lezer, om het maar eens zacht uit te drukken. Elke speler stond ingesteld op de achteruitspeel modus als zo’n oud opwindsoldaatje die je vroeger wel eens zag en alleen al het er naar kijken bezorgde je als toeschouwer de angst kramp in de ogen. Natuurlijk groef AZ zich in en was er lastig door te komen. Het gebrek aan ideeën en dat oeverloze terug- en heen-wen weer tikken zorgde echter niet voor de door iedereen zo gehoopte wederopstanding. Rosales die bij een achterstand van 1-0 bijna een volle minuut doet over een ingooi omdat niemand van het team de moeite neemt om vrij te lopen en zich aan te bieden. De spaarzame mogelijkheden die om zeep werden geholpen door niet te kijken naar een medespeler die er beter voor staat. Het was een beetje om verdrietig van te worden.

In de rust maakte zich een gevoel van gelatenheid zich van mij meester. Een deja-vu. Helaas mag het weer niet zo zijn dat we een goede reeks voor de winterstop een vervolg geven op het moment dat de prijzen worden verdeeld. Je gaat dat denken aan die goede film, of dat leuke boek, of die mooie auto. Allemaal zaken die dienen om de pijn te verzachten die zich zo dikwijls meester maakt van een supportershart.

[caption id="attachment_42044" align="alignright" width="249"] Foto: fctwente.nl[/caption]Ook slaat de twijfel bij jezelf toe. Verwachten we gewoon niet teveel van dit team? Zijn ze gewoon nog te jong en onervaren om een heel seizoen goed door te kunnen trekken? leggen wij als supporters niet teveel druk op het elftal? Zijn ze mentaal wel geschikt voor Europa en de top van de Eredivisie?

En zie daar de tweede helft. Niet dat het ineens allemaal flitsend was, maar het team toonde meer veerkracht en inzet en de wil om te winnen. Tot aan de allerlaatste seconde waarin de grootmeester Tadic als een getergde Leeuw een prachtig doelpunt scoorde die een heuse Catharsis in de Veste teweeg bracht.

Drie hele belangrijke punten die werden verdiend door te blijven gaan en geloven in jezelf. AZ zat er doorheen en Twente maakte daar goed gebruik van. Het kan dus wel. Vechten voor de overwinning. Het kan dus wel, oog hebben voor je medespeler en diepte in het spel brengen. Indien er vanaf het begin op deze wijze was gespeeld had men zich veel ergernis kunnen besparen. Maar goed, dan was de ontlading ook niet zo mooi geweest wellicht. Want winnen in de laatste seconde is en blijft het mooiste dat er is.

Er zijn nog zes wedstrijden te gaan en de ervaring heeft ons geleerd dat het op papier quasi makkelijke, maar in de praktijk zeer lastige potten betreft tegen tegenstanders die bijna allemaal vechten voor (zeker) lijfsbehoud op ajax uit na. Het zullen ware junglegevechten worden waar het recht van de sterkste dikwijls meer recht doet gelden dan de slimste of technisch beter ontwikkelde.

Schreuder gaf aan het jammer te vinden dat de supporters er een, in zijn ogen te hoog verwachtingspatroon op nahouden. Nu ja Alfred, ik denk dat iedere Twente fan trots is op hetgeen tot dusver door jou en Michel is neergezet. In feite vanuit het niets werd er een goed fundament neergezet met voetbal waar de gemiddelde fan zich thuis bij voelt. Dank daarvoor. Ga ons echter niet vertellen dat we geen verwachtingen mogen hebben wanneer we als Twente zijnde met de derde begroting van de competitie werken, op de tweede plaats staan en een paar spelers onderdeel uitmaken van de selectie die tot de top van Nederland behoren en het team meermaals heeft laten zien uitstekend te kunnen voetballen. Welcome to the voetbaljungle die “de top” heet zou ik zeggen. Beheerst door geld, achterklap, roddel, jaloezie, druk van buiten en van binnen enzovoort.

“If you got a hunger for what you see, you’ll take it eventually”, zingen de Guns 'n Roses

[google]Ik denk dat de meeste fans al tevreden zijn als deze ‘honger’ zichtbaar is en blijft gedurende de komende zes wedstrijden. We denken niet dat iedere wedstrijd wel even gewonnen zal worden. We hopen echter wel beleving, bezieling en scherpte te zien en blijven zien, dat lijkt me niet teveel gevraagd. We zullen samen moeten vechten tot het allerlaatste fluitsignaal van deze competitie om directe plaatsing voor Europees voetbal of voorronde CL te halen.

Laten we er van uit gaan dat het einde van de tweede helft tegen AZ een opmaat is. Ontbloot dat bovenlijf, tussen de tanden dat mes, om het hoofd die zweetband en onversaagd samen ‘de jungle’ in……ahuhahuaaahuhahuaaaaa…..damn, ik voel me nu al net als Tarzan!! Laat ajax maar komen!!

TAZ

[nederbet]
[ligatus]