Column: Een hele zware hypotheek

Ik had al een column bijna af met de titel ‘Veldheer Co’. Na een kort bezoek aan een training van onze FC keerde ik tevreden huiswaarts. Dat komt wel goed dit seizoen. Laten we zeggen: ‘ik had een lekker gevoel’. Een nieuwe trainer met een blik in zijn ogen van ‘kom maar op’, vertrouwde en nieuwe assistenten. Daar kwam wat aan mij voorbij richting het trainingsveld. Youri Mulder is weer thuis. Patrick Kluivert in Twente tenue. Een gretig ogende Willem Janssen en de ons al bekende spelers.

Een mooie opmaat naar het nieuwe seizoen. Met 30.000 man in de Veste, nieuwe leverancier van het sporttenue, een nieuwe ronde en dus nieuwe kansen. Een mooie wedstrijd tegen Gent afgelopen woensdag, met als resultaat dat Adriaanse aan de pers laat weten dat hij aangenaam verrast is over de kwaliteit van het spel en het niveau.
Dan steek ik op donderdagochtend een sigaartje op en ga tevreden een kopje koffie drinken, met de gedachte ‘dat wordt een mooi seizoen’.

’s Middags stak ik weer een sigaar op. Ik had net een telefoontje gekregen of ik al op de hoogte was van het nieuws. En via twitter werd al snel duidelijk welk een gebeurtenis zich had afgespeeld. Net als bij u, was ongeloof mijn eerste reactie. Hoe is het met de mensen die er werken? Hoe kan dit? Hoe ……?

De vragen zullen later beantwoord worden. Het verdriet van hetgeen gebeurde overheerst, tezamen met het betreuren van twee mensenlevens en meerdere gewonden. De gevolgen zullen er zeker zijn. Dat de wedstrijden ergens door zullen gaan, moge duidelijk zijn. Er is immers meer gras om op te spelen dan alleen onze Veste. Maar dat is voor later.

Waarom heeft deze gebeurtenis zo’n impact? Helaas gebeuren er vaker ongevallen in de bouw en elders waar gewerkt wordt. Dan is er een korte melding in de media. Nu was het gebeuren in de Veste mega-nieuws. Het antwoord is simpel: de Grolsch Veste is ons huis met 30.000 stoelen. Dus ons stadion is van zeker zo’n 30.000 mensen. Het is ons dak dat is ingestort. En met het dak ook ons prettige gevoel en vertrouwen dat we samen deelden naar het komende seizoen. Een eenvoudige verklaring.

Hoe nu verder. Ach, zoals ik al schreef zal het met het spelen van wedstrijden wel goed komen. Clubs hebben hun medewerking toegezegd, waaronder onze vrienden in het Koningsblauw van Schalke. Maar de schade die is toegebracht ligt, althans voorlopig, dieper. Het regelen van praktische zaken staat haaks op de emotie. En ik moet u wel zeggen dat ik niet ben van het leggen van bloemen en stille tochten en dergelijke. Mochten anderen er wel baat bij hebben oké, maar ik dus niet. Ik heb meer met een mooi plechtig moment bij de eerste thuiswedstrijd van het seizoen én een plechtig moment wanneer we de eerste wedstrijd weer kunnen spelen in onze eigen Grolsch Veste.

Tot slot nog even dit. Hartverwarmend zijn de reacties van de verschillende clubs uit het betaald voetbal. Natuurlijk zijn het concurrenten maar ook collega’s. Ik voorzie alleen één donkere wolk. Niet zelden worden we nog steeds geconfronteerd met ‘vuurwerkgeluiden’ uit het vak van de supporters van de tegenstander. Ook het tragische voorval van afgelopen donderdag kan leiden tot het roepen van kwetsende spreekkoren. Het zou de collega clubs en de KNVB sieren om hieraan meteen maatregelen te verbinden. Dan pas is het nu solidair zijn geen lege huls.

We gaan het seizoen beginnen met een zware hypotheek. Het verlies van mensenlevens is van een dermate grote omvang, dat we ons dat nog lang zullen realiseren als we in onze Veste zijn.

Bert Hassink