Column: Even geen voetbal

Tsja, en dan is het woensdag 23 juli 2014. Een dag van nationale rouw. Een dag waarop je gedachten niet bij het voetbal zijn, maar bij de talloze slachtoffers en hun nabestaanden. Die vreselijke en onbeschaamde aanslag op de onschuld die plaatsvond op de 17e juli zal bij een ieder in het geheugen gegrift blijven staan.

De kinderlijkjes in het veld, het boekje van ‘mijn eerste woordjes’ niet ver daarvandaan. Het ongehoorde gesol op het rampterrein, het gegraai en onteigenen van persoonlijke eigendommen van hen die het leven lieten op de horrorvelden. Onschuldige mensen op weg naar een welverdiende vakantie of een andere bestemming, maar zeker niet op weg om geslachtofferd te worden door de waanzin van een oorlog waar ze part- noch deel aan hadden. Waanzin!

De mensheid slaagt er kennelijk niet in om repeterende foute oplossingen te zoeken voor het beslechten van een conflict en lacht de geschiedenis in die zin telkens weer uit.

Het voetbal zit even niet in mijn ‘systeem’. Wil Brama naar het buitenland? Het zal. Is Guti weer in het Twentse gearriveerd? Ok, dat geloof ik ook wel. Het gaat langs me heen vandaag als het water van een zoveelste douche tijdens de klamme zomerdagen. Het dondert me even niets, raakt me niet.

De FIFA lanceert trots een lachende Putin op hun website die eergisteren een ceremonie opende als startschot voor de bouw van het nieuwe voetbalstadion in de Russische stad Samara ten behoeve van het WK 2018. De FIFA doet zogenaamd niet aan ‘politiek’. Bahh !

Voetbal is strijd. Voetbal is de ene partij tegen de andere partij. De ene kleur tegen de andere kleur. Voor sommigen is voetbal zelfs ‘oorlog’. Geconfronteerd met rampen van een dergelijke omvang is het echter gewoon een bijzaak in het leven van een ieder. Een belangrijke bijzaak voor velen, uiteraard. De pure voetbalsport is dan ook een prachtige sport.

[google]In iedere oorlog is ‘de waarheid’ het eerste slachtoffer. Er zijn duidelijke aanwijzingen wie de lafhartige daad op zijn geweten heeft en er zal nog veel nieuws volgen in de komende maanden en wellicht jaren.

Ook mijn geliefde FC Twente zal nog niet geheel klaar zijn met de selectie voor het komende seizoen en straks zullen we het nieuws hierover weer met hongerige ogen volgen, maar nu even niet.

Vandaag gaat al mijn aandacht uit naar de slachtoffers die abrupt uit het leven zijn gerukt en de pijn bij de nabestaanden. De pijn van een land, mijn land. De pijn van een wereld, mijn wereld.

TAZ
[ligatus]
[nederbet]