CEAZ
Column: -Guti-

Ik vind het maar een mysterieuze voetballer, die Felipe Gutiérrez. Eergisteren werd hij Zuid-Amerikaans kampioen. Hoger eindigen dan Argentinië en Brazilië, dan moet je toch echt wel iets kunnen. Vorig jaar zat half Nederland rond deze tijd in een Roy Donders pyjama met het zweet tussen de bilnaad omdat we tegen Chili moesten. Het team met die dekselse Gutiérrez van FC Twente. Dat was ook terecht. Hij speelde geweldig tegen Oranje, maar werd toch vreemd genoeg in de rust al gewisseld. Alle Chilenen hadden tot dat moment de ballen nederig ingeleverd bij de kleine man met de gitzwarte wenkbrauwen. Zelfs Arturo Vidal, gigant van Juventus, keek vol verwachting naar de creatieve uitspattingen van de import-Tukker.
Wel presteren voor je land, maar onopvallend zijn bij je eigen ploeg. Felipe Gutiérrez is wat dat betreft de omgekeerde Messi. Hij zou in eigen land zwaar worden bekritiseerd omdat hij te lief zou zijn in het veld. Maar wat is te lief? Vergeet niet dat het een Chileen was die zijn middelvinger tot het tweede kootje in het bruine oog van de Uruguayaan Cavani drukte. Chilenen vinden dat prachtig, die wil om ten koste van alles te willen winnen. Hier vinden we dat dubieus. Ik denk ook niet dat de toeschouwers in Nederland zitten te wachten op een Chileen die bij een corner aan zijn vinger staat te ruiken en dan aan zijn verbouwereerde tegenstander vraagt: “Chili con Carne gehad?” Nee, Felipe is niet te lief. Hij is alleen te onzichtbaar.
CEAZ schrijft naar eigen zeggen stukjes. Niet meer, niet minder. De ene keer over FC Twente de andere keer over dingen die hem opvallen in het dagelijks leven. Waar het vooral op neerkomt: CEAZ geeft ongevraagd zijn mening. Volg CEAZ ook op Facebook.

Plaats een reactie