Column: Hebe in het Colosseum

Vorige week liep schrijver dezes onder een verzengende hitte op de weg van Curetes. De weg van Curetes is al bijna 3000 jaar oud en bevindt zich in het stadje uit de antieke oudheid Efeze in West- Turkije. Een prachtig, deels bewaard gebleven overblijfsel uit het verre verleden dat jaarlijks door miljoenen mensen bezocht wordt.

Een aanrader kan ik u zeggen, want om op dezelfde wegen te lopen waar ooit de apostel Paulus, Johannes de doper, Maria, Alexander de Grote, Julius Caesar, Hannibal, Cleopatra, Scipio en nog tal van figuren uit de oudheid liepen, geeft een heel speciaal gevoel.

Het grotendeels bewaard gebleven theater bood toen al plaats aan 25.000 bezoekers. Toen ik daar beneden stond met de tribunes voor me en de doorgang voor de leeuwen en gladiatoren achter me, probeerde ik me voor te stellen hoe het moest zijn voor de gladiatoren die, net als in het Colosseum, een groet brachten alvorens ze werden geacht te dienen als middagsnack voor de hongerige leeuwen en het bloeddorstige publiek; “ Morituri te salutant” ( zij die gaan sterven groeten u)….brrrrr….nee, niet alles was klatergoud dat er blonk in die toch verheven oude culturen.

Artemis, de godin van de jacht werd in die stad eeuwenlang aanbeden. Toen ik echter, eenmaal terug in het hotel een welverdiende, verfrissende duik in het zwembad nam dacht ik toch eerder aan een offer aan Hebe, de Godin van de jeugd. Na een aantal Efes biertjes geofferd te hebben zag ik dat het goed was en voelde ik me helemaal als nieuw.

Enige momenten later werd ik echter met beide benen weer ruw in de werkelijkheid van alledag gebracht en meer specifiek het wel en wee van mijn cluppie FC Twente.

Een Ajacied had mijn levensgrote badhanddoek met het logo van de FC gespot en dacht dat het wel aardig was om wat meelij te tonen met mij als supporter van de FC ; ”Toch jammer hoor, Twente deed het heel leuk. Ineens waren ze daar, aan de top en nu wordt er alleen maar verkocht lijkt het en is de top weer net zover weg als ooit. Heb jij er nog vertrouwen in ?”

Dodelijk, absoluut dodelijk. Een supporter van een andere club kan jennen, boos worden, je uitlachen, maar meelij tonen is gewoon de limit.

Ik gaf aan dat Twente enigszins noodgedwongen door de situatie een pas op de plaats moet maken en dat de jeugd nu een kans krijgt die er voorheen niet voor ze was en dat hij nog zal opkijken van wat er de komende jaren in het Enschedese zal ontstaan.

De wens was hierbij uiteraard deels de vader van de gedachte en ik nam maar weer snel een plons in het verkwikkende water.

Eenmaal terug in ons warme kikkerlandje zoog ik het Twente nieuws op als een dorstige spons. Fer gaat weg, Chadli gaat weg, Mihaylov ook, maar die mag nog even verder kijken dan 1 club. De gladde zaakwaarnemers van Douglas hebben eindelijk een club gevonden die bereid is evenveel in hun zakken te laten verdwijnen dan gewenst werd.

Joop geeft een interview met Schabbink waarbij hij de indruk maakt ieder moment aan het infuus te moeten en niet verder komt dan platitudes die een ieder ook wel door heeft. Als er vervolgens door niet al te snuggere redacteuren van RTV Oost een belachelijke kop boven het persbericht naar aanleiding van het interview wordt gezet zijn de rapen gaar.

Ieder fan vraagt zich af hoe het zal gaan het komende seizoen en hoe het zover heeft kunnen komen dat we in een paar jaar tijd bijna al onze smaakmakers hebben verkocht en we ons nu afhankelijk maken van de jeugd. De een zoekt het in de simpelheid van de eenvoud en geeft Joop bij herhaling overal de schuld van, de ander is wat genuanceerder en ziet ook mogelijkheden in de nieuwe koers.

Ik denk terug aan de afgelopen twee seizoenen waar ik absoluut niet vrolijk van werd. Vier trainers en een bijkans geheel elftal aan aankopen heeft ons uiteindelijk niets anders gebracht dan vervreemding. We herkenden ons Twente niet meer. Er stond geen vechtende eenheid die bij tegenslag een front vormde en d’ran ging. Er is in die zin een dure maar belangrijke les geleerd. Er is een vertrouwen uitgesproken in een langdurige samenwerking van de huidige technische staf die stap voor stap gaat werken aan een FC Twente dat in sportief opzicht een gezonder fundament neer gaat leggen. Een fundament waarmee de gemiddelde Twente fan zich veel beter kan identificeren dan met het doorgangshuis van de afgelopen jaren. Een fundament waarbij de strijdlust en het besef van wat het betekent om het Twente shirt te mogen dragen weer meer op de voorgrond komt te staan.

Gisteren gaf Joop in een tv interview ook duidelijk openheid van zaken aangaande het financiële plaatje van de club en waar je mee te maken hebt als het gaat om het runnen van een profclub.

“Waar moeten de jeugdspelers dan spelen als we telkens nieuwe spelers halen? Waar moeten die dan neergezet worden ?” , verzuchtte Joop gisteren in datzelfde interview.

Hoewel ik de nieuw ingeslagen koers kan onderschrijven denk ik bij deze uitspraak ; je moet jeugdspelers niet ergens neerzetten omdat het jeugdspelers zijn, maar omdat ze als jeugdspeler een toegevoegde waarde hebben. Dat selecteert zichzelf Joop.

Met spelers als Chadli, Fer, Douglas en Mihaylov lever je veel kwaliteit en ervaring in. Dat is niet een op een te vervangen met alleen maar jeugd.

Vannacht droomde ik van de godin van de jeugd Hebe die een offeraltaar aan het Colosseum in Enschede, thuishaven van Twente krijgt. Promes, Pelupessy, Bouma, Hölscher, Shadrach die richting vak P lopen en “Morituri te salutant” schreeuwen. Zwetend werd ik wakker, hoewel dat ook niet zo moeilijk is met dit weer. Een paar gerichte ervaren versterkingen zijn nog wel nodig Joop en die gaan er volgens mij ook komen.

Gelukkig ben ik nog een aantal dagen vrij. Proost op het nieuwe Twente, proost op de nieuwe toekomst van onze prachtige club, moge de goden ons gunstig gestemd zijn en de transfermarkt ook een beetje ;-).

TAZ