Nieuws

Column: Hoe bestaat het dat ze in Twente vergeten zijn waar ze vandaan komen?

Column: Hoe bestaat het dat ze in Twente vergeten zijn waar ze vandaan komen?

Joop Munsterman zei maandag dat het momenteel 'niet zo gezellig' is bij FC Twente. Dat was jammer en betreurenswaardig, vond Joop, maar het hoorde er nu eenmaal bij. Ze gingen proberen om het samen op te lossen. Schouder aan schouder. Samen, kortom. Joop keek er plechtig bij.

Zaterdagavond was ik in Twente en wat Joop Munsterman zegt is waar: het is er momenteel niet erg gezellig. Iedereen was boos. De supporters op de spelers, de spelers op de supporters en - geloof het of niet - de ene supportersgroep op de andere.

Te midden van al die boosheid stond Steve McClaren. Die vond alle boosheid 'heel begrijpelijk' en zei dat ze het bij FC Twente samen op gingen lossen. Hij vertelde iets over een boot in hevig noodweer en dat niemand daar vanaf ging springen. Op hetzelfde moment verzamelden boze supporters zich voor de hoofdingang. Die vonden het maar een kutmetafoor.

BoschkerHet is nu bijna twintig jaar geleden dat ik voor het eerst bij FC Twente kwam. Het Diekman stond er nog, Sander Boschker droeg een snor en het voetbal was minstens zo slecht als nu. Twente verloor die dag met 0-1. Het waaide en het tochtte en er zaten zesduizend toeschouwers. Het was, kortom, niet erg gezellig, behalve dan in ons vak.

Ik snap heel goed dat je als supporter leeft met de waan van de dag. Het voetbal is slecht en je wordt boos; het is een tamelijk alledaagse reflex. Hoe slechter het voetbal, des te bozer wordt de supporter. En hoe langer het duurt tot het beter wordt, des te sneller stapelt de woede zich op. En zie daar: het is crisis.

Maar toch. Zaterdagavond in Enschede, het was een wonderlijke ervaring. De mensen waren niet alleen boos, ze waren met geen mogelijkheid meer blij te krijgen. Zo alomvattend was het chagrijn, dat zelfs een doelpunt geen soelaas bood. Wat er ook gebeuren ging, de Tukkers waren vastbesloten om boos te blijven. Woedend waren ze. Ze scholden en ze tierden en ze foeterden en ze vloekten. Een staat van totalitair negativisme, leek het. Op zoek naar een verklaring heb ik me de laatste dagen diep gebogen over het wezen der Twentenaren, in de regel fijne mensen. Ik belde Twentse vrienden en stelde vragen. Hoe bestaat het dat je, na een handvol jaren van ongelooflijke opmars, zo snel vergeet waar je vandaan bent gekomen? Is de Tukker eigenlijk wel zo nuchter, zoals het cliché wil? Bestaat er in Twente geen grijs gebied tussen dolblij en enorm boos?


Dat ze bij Ajax of PSV kritischer zijn dan elders, is eenvoudig verklaarbaar, want daar zijn gouden tijden nu eenmaal de maatstaf. Maar was er zaterdagavond één Tukker die even aan de lege, tochtige tribunes van Het Diekman dacht? Aan het bijna-faillissement van 2003? Aan de degradatie van 1983? Aan Rini Coolen of aan René Vandereycken of aan Johnny van 't Schip?

Bij FC Twente hebben ze de merkwaardige gewoonte om voor de aftrap het clublied van Liverpool te draaien. Misschien valt het te overwegen om de volgende keer, eenmalig desnoods, een liedje van Everton te draaien.

Het is geschreven door Donny Osmond en in de volksmond heet het 'Know your history'.

Sjoerd Mossou / AD

Plaats reactie

666

0 reacties

Laad meer reacties

Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.

Bekijk alle reacties