Column: Hup Luc!

“Schijnt dit bloesje heel erg door?” Met veel moeite til ik mijn vermoeide hoofd uit het kussen en veins ik dat ik daadwerkelijk naar mijn vrouw kijk die zich voor de spiegel staat aan te kleden. “Nee hoor schatje” antwoord ik zonder de ogen überhaupt te openen. Maar nog voor de afslag Dromenland weer voorbij komt, volgt reeds de tweede vraag vanuit de inloopkast. “Heb ik eigenlijk een dikke kont in deze broek?” vraagt mijn vrouw terwijl ze nog steeds voor de spiegel staat. Het zijn van die typische ‘vrouwen-stellingen’ die je meer moet zien als hardop uitgesproken hersenscheten van het andere geslacht dan als vragen die we als man altijd eerlijk moeten beantwoorden. Op de vraag of ze zonder hoge hakken dikkere benen heeft, had ik onlangs al eens geantwoord dat we haar dure SUV maar beter in konden ruilen voor een mooie racefiets. Door deze eerdere ervaring wist ik nu dat humor op dit soort momenten niet gewenst is. Dit keer probeerde ik dan ook als een attente man haar behoefte aan een complimentje te beantwoorden door rechtop in bed te gaan zitten en haar zo wakker mogelijk aan te kijken. Ik besefte me plotseling dat ik het toch echt getroffen heb met een prachtige blonde vrouw die in haar vrije uurtjes graag een kapper, een kledingzaak en een sportschool bezoekt. Zelfs na het krijgen van twee kinderen heb ik over haar verschijning niets te klagen. Dus toen ik deze bewondering - met oog op een beetje erotische ochtendgymnastiek- ook vol bewondering uitsprak, was ik ervan overtuigd dat ik deze kans voor open doel had benut. Als een echte Luc Castaignos was ik al een gebaartje aan het bedenken om na afloop van ons ochtendspel richting eventueel meeluisterende buren te maken. Voor ik echter mijn vrouw in ons liefdesnestje kon trekken, rukte ze zich los en zei ze; “Dus voor een moeke van vierendertig zie ik er nog wel redelijk uit?” Terwijl ze met een verontwaardigde blik de kamer verliet, kon mijn ochtendvlag weer halfstok en zat ik me tussen de kussens te bedenken waar dit in hemelsnaam fout ging. Ik was ineens een echte Luc Castaignos; Een tien voor het idee, een tien voor de inzet, maar een één voor de uitvoering.

[caption id="attachment_41685" align="alignright" width="179"] Foto: ProShots[/caption]Wees gerust, dit wordt geen stukje dat onze spits bij de enkels afzaagt. Luc Castaignos zit namelijk vooral zichzelf in de weg, maar hij werkt als een paard om dit te verbeteren. Hierdoor lag Castaignos onlangs geheel onterecht met zijn hoofd op het nationale hakblok voor een klein stilte-gebaartje na zijn doelpunt tegen Vitesse. Waar maakte men zich toen zo druk om? De jongen was gewoon getergd en zijn ego was geprikkeld. Prima voorwaarden om tot prima prestaties te komen. Als ik op weg naar een afspraak kilometers lang word gehinderd door een autootje dat helemaal nooit is gebouwd voor een linkerbaan dan ziet Nederland pas aanstootgevende gebaren. Gebaren waar zelfs Luc zijn rode wangetjes van opkleuren. Ook niet goed natuurlijk, maar een gebaartje uit frustratie kon wel eens menselijk gedrag zijn. Dat Lucje zich na die bewuste wedstrijd niet even voor de camera liet zien is qua imago natuurlijk niet erg handig, maar ik heb deze jongen vaker horen praten en daar heeft de trouwe kijker van Studio Sport echt niets aan gemist.

Lucje had vervolgens mazzel, want er is nog nooit een akkefietje zo snel vergeten als Luc zijn zwijgende vingertje. En dat allemaal dankzij de Italiaanse kuttenkop van Graziano Pellè. U weet wel, die Italiaanse man die na zijn doelpunt tegen Twente even zijn hand door het vette kapsel haalde om daarna met diezelfde hand achter het broekje van trainer Koeman zijn doelpunt te vieren. Deze Rotterdamse spits wist zich naast een reclamebord exact zo te gedragen als ondergetekende bij de montage van een Ikea-wandkast. Schandalig agressief dus en de voorpagina’s hadden het ineens niet meer hadden over de vele doelpunten van de Rotterdamse Italiaan. Nog geen week later plant deze Pellè een authentieke Lee Towers-elleboog in het puisterige gezicht van een Ajax-verdediger om na afloop heel Nederland er nog eens op te wijzen dat Jan Joost van Gangelen een nogal fors neusorgaan heeft. Hij was lekker op dreef zullen we maar zeggen.

[caption id="attachment_41686" align="alignright" width="300"] Pellè en zijn woede uitbarsting in Enschede.[/caption]Met Pelle als nieuwe duivel van de eredivisie was Luc ineens weer terug bij het prachtige imago van keurige, maar moeilijk scorende spits in een jong elftal. Ik kan me niet anders voorstellen dan dat Luc toen een dankbaar SMS’je richting Rotterdam heeft gestuurd. “Thenks foor doing wat yoo did. Becoose of all your ignooranse nobody even remembers my mistakes from laast week. Furdermoore, I reelly liked your book Graziano. My compliments. I actually bought twoo of them becoose in our Grolsch Veste we have a light-stand that needed some support efter yoor last visit. But after we finish second in the league and plee qualiers for the Champions League we probablie will be able to affort a neew oone without calling Doyen. So thenks foor leeving the two points in Enschede end taking me out of the wind. Cheers, Lucky Luc.” Inderdaad, het Engels van Luc is net zo goed als zijn Nederlands. Een soortgelijke sms zal hij zeker gestuurd hebben en dit met de geweldige intentie om in de hierop volgende wedstrijden tegen Utrecht en GA Eagles beslissend te zijn voor zijn mooie club FC Twente. Die tweede plaats zou hij persoonlijk met een aantal prachtige doelpunten veiligstellen. In zijn hoofd weet Luc namelijk altijd al precies hoe hij het gaat doen. Net zoals ik die ochtend waar ik dit verhaal mee begon, maar het resultaat daarvan heb ik reeds in alle vertrouwen met u gedeeld. Intentie is één, het uitvoeren stap twee.

Dat Lucky Luc ook de afgelopen twee duels weer wat ongelukkig was in zijn afwerking, kan ik hem dan ook niet eens kwalijk nemen. Hij werkt als een paard, hij doet wat hij kan en toont misschien wel het meeste gif van de hele ploeg. Als Luc Castaignos gewoon niet goed genoeg blijkt dan is dat een verwijt aan de technische staf die hem heeft gehaald en niet zozeer een verwijt aan Luc zelf. Het gif dat Luc bezit, vind ik als supporter zelfs wel lekker en ik snap niet zo goed dat niet meer supporters dit in hem waarderen. Het gelaten gedrag van sommige andere spelers vind ik vele malen erger. Afgelopen zondag schijnt Luc weer een aanvaring met Tadic te hebben gehad waardoor er intern wat commotie is ontstaan. Vertel elkaar maar eens lekker de waarheid, zeg ik op mijn beurt. Niets mis mee.

[caption id="attachment_41687" align="alignright" width="171"] Fardau Wagenaar
Foto: Quick 20[/caption]Luc schijnt daarnaast ook iets harder dan gebruikelijk tegen Fardau Wagenaar te zijn opgelopen. U weet wel, die eeuwige stagiaire van de meest gelezen reclamefolder van Twente. Nu heb ik wel eens achter deze Fardau gelopen en onder het motto ‘het glas is half vol’ wou ik hierbij Luc mijn complimenten geven voor het feit dat hij dit enorme achterwerk de voorgaande zesentwintig competitieronden heeft kunnen ontwijken. Als in huize Wagenaar namelijk ooit de vraag “Heb ik een dikke kont in deze broek?” uit de inloopkast komt dan zal mijnheer Wagenaar met de ogen dicht aan Fardau uitleggen wat een retorische vraag inhoudt…

Luc is en blijft Luc. Een lichtelijk omhoog gevallen jongeman die angstvallig probeert waar te maken dat hij wel degelijk het wonderkind is dat het grote Internazionale ooit in hem zag. Dit met wisselend succes, maar Luc blijft eraan werken. Wat hij aan motivatie te veel heeft dat heeft hij aan vernuft te weinig. Persoonlijk hoop ik dat hij slaagt in zijn missie om een topper te worden en ik gun hem de waardering die hij zo graag zou krijgen. Ik zie het nog wel gebeuren dat in de ruimtelijke ingerichte bovenkamer van Luc ineens een lampje gaat branden waardoor hij een koelbloedige spits wordt. Luc kan naar mijn mening nog steeds een grote speler worden in een competitie waar zijn loopvermogen beter van pas komt. Twente kan ook ondanks de hoge aankoopsom gewoon nog winst maken op een toekomstige transfer van Luc Castaignos, al is ook dit mijn bescheiden mening. Mijn vrouw kan u echter als geen ander vertellen dat ik er nog wel eens naast zit met mijn ‘zekerheidjes’. Dus voor wat het waard is; Hup Luc!

Hannibal

[nederbet]
[ligatus]