Nieuws

Column: Kick, Theo en Jan

Column: Kick, Theo en Jan

Wat hebben deze drie namen met elkaar gemeen, zo is de vraag? Het antwoord is eenvoudig gegeven: ‘zij waren uitgekozen om een prijs aan hun en onze FC Twente uit te reiken bij winst’. Wat zijn de verschillen tussen die drie? Antwoord: ‘Jan heeft helaas niet de prijs kunnen uitreiken’. Kick van der Vall heeft de JC schaal uitgereikt en Theo Pahlplatz de KNVB Beker. Alle drie maakten jarenlang deel uit van het team uit de jaren 70. Samen met al die andere namen die nog zo vertrouwd in de oren klinken. Nog steeds komen de meeste spelers uit dit team één keer per jaar bij elkaar. De meeste supporters van toen kunnen de opstelling inclusief de rugnummers nog zo opdreunen. Het was ook een mooie tijd, net als nu. Maar anders mooi. Misschien wel intiemer, kleinschaliger.
Toen wisten we met onze FCT de hegemonie van het westen niet te doorbreken. Op één keer winst van de KNVB beker na, maar dat was uiteindelijk een wedstrijd tegen Zwolle.

En dat maakt het verschil van nu. Maar zouden de spelers van het kampioenselftal over 25 jaar ook nog elk jaar bij elkaar komen om een gezellige dag met elkaar te hebben? Eigenlijk beantwoord ik de vraag al door hem te stellen. De vluchtigheid van vandaag de dag is ook van toepassing op ons team. Op het team van vorig jaar en op het team dat vandaag op vakantie gaat. Wij hebben onze jaarkaarten al gekocht, maar weten niet welke spelers volgend jaar het veld op komen tijdens het YNWA. Wat we wel weten is dat er een heel apparaat binnen de club bezig is om alles in goede banen te leiden. Laten dus daar maar op vertrouwen.

Jan Jeuring hoefde niet in actie te komen om de kampioenschaal uit te reiken. Het zat er niet in. Puur vanuit realiteit moet je zeggen dat elke punt dat je uit de Arena wegsleept een bonuspunt is. Dus had het verschil al minimaal vier punten moeten zijn. En toch kijken we terug op een mooi seizoen, al blijft de kater bij mij nog wel aanwezig. Aan de andere kant moet je ook nog wat te wensen over hebben: ‘de dubbel’.

Ajax is kampioen. Heeft één voordeel. Zijn we tenminste jaren weer verlost van het gezeur om die ster. Waar komt toch die super frustratie vandaan bij die mensen? Alleen al de oproep voor de wedstrijd bij de ingang. ‘Ongeacht de stand blijven wij 90 minuten achter onze club staan’. Weten ze blijkbaar nog niet dat FCT wel eens in de extra tijd scoort? En dan nog deze: ‘Bij balbezit van Twente fluiten wij massaal Twente uit’. Tja, geeft hun houding goed weer. Doen ze trouwens net zo snel voor hun eigen spelers als het even niet goed gaat. Waren ze dit seizoen gewoon dus.

Vorig jaar vond iedereen het wel leuk dat onze club kampioen geworden was. Nou oké dan, niet iedereen maar velen wel. Was eens wat anders. Stilstaan op de snelweg, kennen ze in het westen ook. Maar dan neuspeuteren ze massaal in de file en dansen ze niet met fakkels en vlaggen naar een Twents/Belgische bus met kampioenen.

Je merkte dit jaar wel iets van dat FCT nu even niet lastig moet worden. Zo iets van jullie hebben jullie feestje gehad en nu weer terug je hok in. Maar daar hebben ze even buiten de waard gerekend. Ons FC Twente deed gewoon weer mee. Soms op navolgbare wijze. En soms ook wat minder navolgbaar, helaas!
Het is net wat breder dan hierboven omschreven, volgens mij. Die frustratie komt door een overheersing uit het oosten. Jarenlang was de leiding binnen de KNVB in handen van een Tukker. Jarenlang was de leiding van de scheidsrechters in handen van een Tukker. En dan ook nog een voorzitter van FCT die het waagt om bij onderhandelingen over een mogelijke transfer Ajax dwars te zitten. Ineens was hetgeen uit het Oosten kwam ‘hot’.
Dan kom je aan hun ego. En dan wordt het ineens moeilijk voor hun.

Misschien was de uitspatting van euforie in Amsterdam wel het grootste compliment voor onze club. Op het moment dat ik het schrijf voelt dat dubbel, en dat woordje ‘dubbel’ is niet flauw bedoelt.
Men heeft de kampioen van Nederland verslagen. Men heeft de winnaar van de KNVB beker verslagen. En men heeft de winnaar van de JC schaal verslagen.

Straks gaan we weer van start. Zullen we Jan Jeuring vragen om aan het einde van het seizoen het mooie pak weer aan te doen? Want dat we weer mee gaan doen om de hoofdprijs, dat weet ik zeker. En dat stemt mij, ondanks het gevoel van verlies nu, weer blij.

Ik wens u een mooie vakantie met de gedachte in ons achterhoofd dat vertrouwen, respect en trots voor ons vanzelfsprekend zijn. Hiervoor hebben wij geen aanmoediging nodig. Het zit in onze genen.

Bert Hassink

Plaats reactie

666

0 reacties

Laad meer reacties

Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.

Bekijk alle reacties