Nieuws

Column: "Leroy Fer, verdrietig en unfair"

Column: "Leroy Fer, verdrietig en unfair"

Leroy Fer (22) krijgt weinig cadeau, zo bleek afgelopen week. Als jonge Feyenoorder zwom hij tegen de verlammende stroom der torenhoge verwachtingen in, die een kolkende Kuip veroorzaakt. Op eigen kracht kwam de middenvelder bovendrijven; hij werd vice-aanvoerder en international (in augustus 2010, tijdens die ‘reserveswedstrijd’ tegen Oekraïne).

Na wikken, wegen en moeizaam onderhandelen, koos Fer voor FC Twente. Beter voor zijn ontwikkeling, beter voor zijn financiële toekomst. Hij maakte de keuze vroeg bekend en zou zijn mouwen tot de laatste minuut opstropen voor Feyenoord.

Dat was echter niet wat door clubliefde verblinde fanaten wilden zien en horen. De jongeling werd fysiek bedreigd en kreeg een rouwkaart met zijn eigen naam erop. Nog altijd beweegt Fer zich niet meer vrijelijk in zijn geliefde Rotterdam.

Geld verdienen

Interessant wat rapper Winne deze week in het magazine van NUsport zegt. Winne, een Feyenoord-fan die Fer, maar ook Jerson Cabral, Royston Drenthe en Georginio Wijnaldum persoonlijk kent.

“Een Feyenoord-hart houden ze altijd. Maar geld verdienen is in deze maatschappij superbelangrijk, dat hebben zij niet verzonnen. Dus als je uit een achterstandswijk komt en je krijgt de kans om ervoor te zorgen dat je moeder nooit meer hoeft te werken voor jou en je broertjes en zusjes, dan kun je over clubliefde praten wat je wilt. Hoeveel houd jij van je moeder?”

Bij Twente werd Fer, door de clubleiding opgezadeld met het predicaat ‘toekomstig leider’, gestald bij zelfbenoemd topruiter Co Adriaanse. Die merkte denigrerend op dat hij geen tweede accu had besteld en zette hem op de bank. Toen Fer daar eenmaal afkwam, was het te laat.

Twente duikelde naar de zesde plek, Feyenoord werd tweede en de hoon was groot. De jonge volwassene zelf gaf echter geen krimp. Hij zocht de schuld bij zichzelf. Uitvoerig sprak hij daarover met zijn vader en met Steve McClaren, de opvolger van Adriaanse.

Elan

Met rechte rug meldde Fer zich vervolgens weer in Enschede. Als een man ging hij voorop in de strijd, met het elan van een leider nam hij Twente bij de hand en Louis van Gaal selecteerde hem voor de interland tegen Turkije. Daar zat Fer in Noordwijk, zelfbewust, met een ouder gezicht dan dat van een 22-jarige.
“Dit voelt als mijn debuut”, sprak hij, “nu ben ik er echt klaar voor.” Dat bleek; met verve verving hij oud-ploegmaat Jordy Clasie kort na rust. De zwaarbevochten stap richting top leek hij een paar dagen later af te maken tegen Hongarije. Voor het oog van de internationale voetbalwereld zou hij in Boedapest de schroom definitief van zich afschudden.

Helaas bleek er in die knie iets kapot te zijn gegaan. Diagnose: zes weken eruit.


Furieus

Clasie slaagde vervolgens voor zijn herexamen tegen Hongarije en bij Twente werd de grote belofte uit Chili (Felipe Gutierrez) van stal gehaald, maar voor het meest pijnlijke moment zorgde een gefrustreerde Martin van Geel.

De 51-jarige bestuurder van Feyenoord suggereerde dat Fer probeerde om Kelvin Leerdam, in navolging van Cabral en Luc Castaignos, over te halen om van Feyenoord naar Twente over te stappen. Fer werd terecht furieus; Van Geels suggestie kan zorgen voor nieuwe doodsbedreigingen.

Een nachtmerrie (citaat McClaren) zal de afgelopen week niet zijn geweest voor Fer, hij heeft voor hetere vuren gestaan. Maar een beetje verdrietig was het wel dat juist hij vlak voor zijn internationale doorbraak weer keihard met zijn neus op het feit werd gedrukt dat de voetbalwereld allesbehalve fair is.

Remco Regterschot / NUSport

Plaats reactie

666

0 reacties

Laad meer reacties

Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.

Bekijk alle reacties