Column: Lief dagboek

Vorige week mocht ik met papa mee naar FC Twente. Het was er heel leuk. Er waren paarden en honden. Ik dronk sinas. Papa had pijn aan zijn mond omdat de koffie veel te heet was. Hij had een blaar en ik moest lachen. De voetballers deden ook best grappig. Ze lagen de hele tijd op de grond alsof ze van de fiets waren gevallen. Ze hadden niet eens een schram. Opeens was er rook. Dat was heel gaaf. Er waren ook allemaal spandoeken die ik heel mooi vond. Als ik later groot ben wil ik dat ook doen. Nu moet ik volgens mama eerst veel oefenen met wasco en prikmatjes. Er zaten ook allemaal oude mannen op de bank die bang keken. Dat vond ik zielig. Papa riep heel hard dat ze moesten oprotten met dat zaaddodende spel en dat de technische staf veel meer uit die kutselectie had moeten halen. Of zoiets.

[google]Toen de wedstrijd voorbij was zag ik allemaal mensjes met helmpjes. Ik wilde een paard aaien maar papa kreeg een klap van een meneer met een helm. Dat was niet leuk. Ik moest huilen. Daarna gingen we met de bus. Dat vond ik cool. Er waren allemaal duwende oude mannen. Een man had de naam Karel. Papa noemde hem een idioot. Toen wij thuis kwamen had mama patat gemaakt. Dat was lekker.

Het was een leuke dag. Ik vond alleen die meneer met die helm en Karel stom.

CEAZ

CEAZ schrijft naar eigen zeggen stukjes. Niet meer, niet minder. De ene keer over FC Twente de andere keer over dingen die hem opvallen in het dagelijks leven. Waar het op vooral op neerkomt: CEAZ geeft ongevraagd zijn mening. Volg CEAZ ook op Facebook.
[ligatus]