Nieuws

Column: Meer dan een gevoel

Column: Meer dan een gevoel

I finally see the dawn arrivin'
I see beyond the road I'm drivin'

It's a bright horizon and I'm awakin' now
Oh I see myself in a brand new way
The sun is shinin'
The clouds are breakin'
Cause I can't lose now, there's no game to play

Boston- Don’t look back

FC Twente boekte gisteren een zeer belangrijke overwinning op SC Cambuur. Leek het team in de eerste helft wel iets weg te hebben van een speels katje dat met een volle buik liever even in het zonnetje ligt dan zich overmatig in te spannen, in de tweede helft ontpopte het elftal zich tot een hongerige leeuw waar je liever bij uit de buurt blijft. Er hadden zomaar 6 of 7 in het vijandige netje kunnen- en misschien wel moeten- liggen, maar het gepiep van leeuwin werd desondanks hard in de kiem gesmoord. “De punten, daar gaat het om”, zei de boer, spoog in zijn handen en; “……….”, nu ja, wat hij vervolgens deed is even niet van belang.

Wat wel van belang is, was het moment na afloop van de wedstrijd in de catacomben van de Veste. Daar zaten niet zomaar drie heren aan tafel. Daar zaten vertegenwoordigers van de club bijeen die met recht hun sporen verdiend hebben in de historie van de club en daar hopelijk nog een wat langer spoor van zullen maken ook.

meer dan een gevoel10 jaar geleden, begin 2004, trad Joop Munsterman aan als voorzitter. Het jaar daarvoor werd de stichting FC Twente ’65 failliet verklaard. Wessels zette de boel in eerste instantie in de steigers, waarna Joop (eerst samen met Plageman) met een duidelijke visie op de toekomst de handschoen opnam. Dit zei hij niet lang na zijn aantreden:

….” Maar wat daar kan, kan in Enschede zeker. Nu ook Utrecht, Roda, Groningen en Vitesse een stadioncapaciteit krijgen of al hebben van 20.000 of meer en ons qua inkomsten voorbijgaan komt Twente op een tweesprong: of een stadion realiseren van 25.000 mensen, aanhaken bij de top vier en de vijfde club van Nederland worden, of definitief kiezen voor een rol als middenmoter. Als ik heel eerlijk ben heb ik me daarvoor niet alle moeite op de hals gehaald. Ik ben voor de sprong voorwaarts.”

Hij kwam met de achtereenvolgende visionaire plannen; “FC Twente in de steigers”, dat leidde tot een financieel en sportief gezonde organisatie. Daarna zag; “FC Twente, meer dan alleen een passend (t)huis” het daglicht. Waarin onder andere de uitbreiding van de Grolsch Veste werd gerealiseerd. “Working on a dream” werd gelanceerd in het kampioensjaar 2010.

Het leven van Joop leent zich uitstekend voor een boek of een avondvullende speelfilm. Op 16-jarige leeftijd zijn moeder verloren. Ook zijn vader en zus ontvielen hem al op jonge leeftijd. Hij moest en ging verder ‘zonder familie’. Hij heeft drie kinderen uit twee huwelijken. Het leven is niet ongemerkt aan hem voorbijgegaan, zoals bij de meesten van ons.

Begonnen als schoonmaker bij de Tubantia werkte hij zich op tot CEO van de Wegener groep en grote baas van hetzelfde bedrijf waar hij ooit begon met poetsdoeken en schoonmaakmiddelen. Voorwaar niet niks voor een doodgewone jongen van de Enschedese wijk ’T Ribbelt, die zelf als knaapje FC Twente fanatiek aanmoedigde vanaf de beginjaren.

Joop kan niet lang stil blijven staan bij het moment, maar is altijd bezig met de toekomst, met mogelijkheden, met plannen. Soms, voor sommigen te voortvarend, maar altijd vanuit een goed hart voor de club. 10 jaar Joop heeft FC Twente verder gebracht dan iedereen destijds bij zijn aantreden ooit had kunnen denken. Joop, bedankt voor die 10 jaar. Je hebt van Twente een familie gemaakt, een grote familie waarin je je thuis voelt en waarin met enige regelmaat ook nog wat te vieren valt.

Ik denk dat ik niet alleen voor mijzelf spreek als ik de hoop uitspreek dat je nog lang als voorzitter verbonden mag blijven aan onze prachtige club !!

bekerfinale-2011Twee leden van diezelfde Twente familie kondigden hun afscheid aan. Twee mannen van een uitstervend soort. Twee spelers die alles gaven voor hun beroep en dus hun fans. Spelers die leefden voor de sport en ieder op hun eigen wijze hebben bijgedragen aan de successen van FC Twente. Spelers die met beide poten stevig verankerd in de eerlijke grond staan, grond waarop het brood verdient wordt in het zweet des aanschijns. Wars van tierelantijnen en opsmuk of misplaatst pophelden gedrag. Gen gekke kleurtjes op de schoenen of trui, of ziekmeldingen bij een loopneus of een klein pijntje.

“Cause I can’t lose now, there’s no game to play’, zingen de heren van Boston. Achter die tafel gisteren kon je bijna het verdriet voelen dat onderhuids bij die twee sterk gevoeld zal worden. Het verdriet dat je voelt wanneer je noodgedwongen moet stoppen met iets dat je heel graag doet en gedaan hebt. Het besef dat de tijd je ingehaald heeft en je verwijst naar een nieuwe fase in het leven.

Een nieuwe fase waarin Twente een belangrijke rol zal blijven spelen. Deze mannen verdienen het om opgenomen te blijven in de club. Zo doe je dat bij een hechte familie, een familie waar ook genoeg misgaat, maar waar de warmte de kou altijd zal verdrijven omdat de liefde voor de club altijd zal winnen bij echte clubmensen.

Sander en Peter. Bedankt voor alles!!

Het onderstaande filmpje is mede een ode aan jullie. Onze laatste prijs, voor de neus weggekaapt van Ajax in Rotterdam.

Peter als aanvoerder, Sander in het doel……

FC Twente!!…..MEER DAN EEN GEVOEL!

Bekerfinale 2011 - More than a feeling

TAZ

Foto Wisgerhof en Boschker: Pro Shots

[nederbet]
[ligatus]

Plaats reactie

666

0 reacties

Laad meer reacties

Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.

Bekijk alle reacties