Nieuws

Column: Onze Willem

Column: Onze Willem

Ik had zondag met hem te doen. De wissel, ik weet het is aan de trainer, maar ik vond het niet terecht. In een flits schoot mij het liedje van Spaan uit begin jaren ’80 door het hoofd: "Stille Willem". Ooit geschreven als ode aan de fantastische voetballer Wim van Hanegem.
De tekst is voor een overgroot deel ook van toepassing op onze Willem.

Ik neem u nog even mee terug naar onze Veste op zondagmiddag 4 november jl. We spelen de wedstrijd tegen Feyenoord en de wedstrijd is 9 minuten onderweg. Onze Willem zet een sliding in en herovert op deze wijze de bal. Tadic kan zijn actie maken en speelt de bal naar Chadli en de Veste viert feest met de 1-0.

Het was een voorbeeld van inzet en passie. De inzet en passie die onze Willem ook (iets te) veel gele kaarten oplevert. Zijn we dan altijd tevreden? Nee, soms zitten er ook momenten bij die we het best kunnen bestempelen als ongelukkig.

En als in de tweede helft de eerste spelers gaan warmlopen, dan weet onze Willem al hoe laat het is. Zo rond de 70ste minuut komt de wissel en moet hij van het veld. Hetzelfde overkwam Perez ook, en hij begreep het ook niet altijd.

Bij de wissel zie je de berusting bij onze Willem. Het hoofd gaat even omlaag, even klappen naar het publiek (behalve zondag jl. dan) en met een gebogen hoofd loopt hij langs de trainer. Om later voor de camera's te verklaren dat het aan de trainer is wie speelt en dus ook wie gewisseld wordt.

En waarom vond ik de wissel zondag tegen Utrecht niet terecht. Om meerdere redenen. Onze Willem speelde een goede wedstrijd en hij was nog niet, zoals je dat geloof ik zegt, leeg gespeeld. Er waren anderen die voor een wissel in aanmerking kwamen en waarvoor een goed bruikbaar alternatief al in het veld stond. Braafheid eruit en Schilder naar links achter bijvoorbeeld. Bovendien speelde Utrecht niet met twee echte buitenspelers, dus de backs hadden ruim de mogelijkheid om mee op te komen. En dan zie ik toch liever Schilder in zo’n positie spelen dan Braafheid.
En tot slot zet je met de komst van Fer en de aanwezigheid van onze Willem een behoorlijke druk op de tegenstander, die mede daardoor gedwongen wordt om meer naar achteren te gaan.

De uitleg kan mogelijk zijn dat de technische staf bang was voor teveel druk naar voren, maar volgens mij had de defensie het redelijk op orde en uitte Brama zich bekwaam van zijn taak als controlerende middenvelder. En die voorzichtigheid snap ik niet. Als je zoveel kwaliteit hebt om druk te zetten op de tegenstander dan moet je daarvoor gaan. En als je dan een keer verliest, dan is dat maar zo. Maar een te behoudende strategie heeft ons inmiddels ook punten gekost.


Wat nu te doen, nu onze Turbo weer mee kan spelen. Ik pleit ervoor om onze Willem te laten staan. Een middenveld met Brama, Fer en onze Willem. Schilder kan de positie links achter innemen en mocht het nodig zijn altijd nog doorschuiven naar het middenveld.

Kijk dan eens wat voor een elftal we op de been kunnen brengen als je kijkt naar energie, loopkracht en techniek. Want één ding hoop ik wel. En dat is dat Fer weer de bliksemafleider gaat worden en daarmee Tadic beter gaat voetballen. Behoudens enkele sublieme acties zien we hem te weinig om het elftal op sleeptouw te nemen.

Onze Willem. In het lied van Spaan staat de volgende regel ‘Voor maar weinig geld, geen gevoel voor de bal, ben je mal’. Dat voor weinig geld is nog uit de ‘goede ouwe tijd’. Maar de rest van de tekst is volgens mij meer dan van toepassing op onze Willem.

Bert Hassink

Plaats reactie

666

0 reacties

Laad meer reacties

Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.

Bekijk alle reacties