Column: Sander bedankt!

U zult het vast ook wel eens mee hebben gemaakt lezer. Op school, op het werk of tijdens verjaardagen of zo. Mensen die continu de aandacht opeisen en het woord voeren en hierdoor denken dat ze heel wat zijn terwijl de anderen juist denken: “Oh nee he, daar heb je hem of haar weer.” Mensen die altijd het hoogste woord hebben, hebben dikwijls het minst te vertellen. Althans, dat is mijn ervaring.

Dat geldt uiteraard ook voor de sport en alle andere activiteiten die mensen in groepsverband ondernemen. Is dat erg? Nee! De ene mens is per slot van rekening de andere niet. Ik heb echter een sterke voorkeur voor het wat stillere type. Het type dat spreekt via zijn of haar daden en daar geen onnodige borstklopperij voor nodig heeft. Het type dat van zich afbijt als het echt nodig is op de plekken die er toe doen. “Go ahead, make my day ”, zijn de enige vijf woorden die Clint Eastwood in de film Sudden Impact nodig heeft om zijn verhouding tot de wereld en zijn vak duidelijk te maken.

Vandaag nemen we afscheid van een speler die duidelijk behoort tot deze categorie. Een speler die buiten het veld niet zo op hoeft te vallen of aan het woord te zijn, maar daarbinnen in alles de wil om te winnen uitstraalt en dat duidelijk laat merken. Geen overbodig geleuter, maar zeggen waar het op staat en doen wat er van je verwacht wordt daar waar het er echt om gaat……, op het veld.

We schrijven lente 1990. Op 26 november 1989 had Sander Boschker zijn debuut gemaakt voor FC Twente in de wedstrijd tegen Haarlem. 17 dagen daarvoor viel de Berlijnse muur, om de zaken even in perspectief te zetten. Dankzij eigen doelpunten van Fred Rutten en Andre Karnebeek kon deze wedstrijd niet opgeluisterd worden met een zege. Omdat FC Twente dat seizoen wederom meedeed om een toppositie in de Eredivisie kwam zich op zekere dag een journalist met een cameraploeg melden op het trainingsveld tegenover het Diekman. Het was een nog jonge Jeroen Wielaert die namens Radio Veronica een reportage over dat dekselse FC Twente kwam maken. Normaal zag je geen hond van de pers in die jaren, dus het geroezemoes rond het trainingsveld was niet van de lucht. Wielaert kwam op me af en met een bezweet hoofd en ietwat gespannen vroeg hij mij welke speler hij moest interviewen die wat te vertellen had over het ‘succes’ van Twente. Jawel lezer, tweemaal achter elkaar derde worden werd toen nog als een mooi succes gezien.

Aangezien de aanvoerder Fred Rutten toen al 10 jaar voor FC Twente speelde gaf ik aan dat hij momenteel ‘Mister FC Twente’ genoemd kan worden en het dus logisch is om hem te interviewen. Diezelfde avond luisterde ik naar de radio en hoorde Wielaert zeggen: “Fred Rutten, Mister FC Twente, hoe kijk je tegen het succes van Twente aan, had je het verwacht?“

Vandaag, 20 mei 2014, zal diezelfde Fred Rutten eer betonen aan de man met het absolute record aantal wedstrijden gespeeld voor een en dezelfde club. Je hebt uiteraard altijd baas boven baas blijkt maar weer eens. Ik zal u vertellen dat dat record ook nooit meer verbroken zal worden. De tijden zijn veranderd, het voetbal is veranderd. Bijna 25 jaar spelen voor dezelfde club zal als een unicum in de boeken blijven staan. Momenteel krijgt een speler die een paar wedstrijden de bal goed heeft geraakt al een aanbieding uit Verweggistan of van een club met een suikeroom die het zich kan veroorloven om het talent van vandaag op de tribune van morgen te pleuren. Voetbal is steeds meer handel geworden met alle overdreven hysterie die daar vaak bij komt kijken.

Sander, in die 25 jaar heb je heel veel bereikt. Landskampioen, twee keer de Johan Cruijff schaal, twee keer de KNVB beker, waaronder die geweldige winst in 2001. Op die dag gaf je een hele regio het respect terug. Respect dat gestoeld is op daden en geen overbodige ijdele woorden. Je was en bent nog steeds de oudste debutant van het Nederlands elftal. Nationale doelman ben je nooit geworden, maar je status is voor ons fans nooit daarvan afhankelijk geweest. Je bent, op dat ene leerzame seizoen Ajax na Twente altijd trouw gebleven. Kom daar maar eens om tegenwoordig.

[google]Een standbeeld, een boek en een ongetwijfeld onvergetelijke avond met (oud) FC Twente spelers is jouw deel. En terecht. Veel spelers spreken met hetzelfde respect over jou. Rustig buiten het veld en een absolute winnaar daarbinnen. Behulpzaam waar nodig en hard waar gevraagd.

Na 25 jaar komt er een einde aan je actieve voetballoopbaan. Je hebt heel veel voor de club FC Twente en de supporters betekend. Een waar Club Icoon.

Vanavond wordt je even herenigd met veel (ex) Twente spelers als eerbetoon voor wat je hebt betekent voor hen, voor de club en voor de fans. Spelers die ook ooit naar Twente kwamen en weer zijn gegaan.

Sander bedankt, voor alles. In ons supportershart zal je eeuwig blijven bestaan!!

TAZ
[nederbet]
[ligatus]