Column: Tikkie takkie terug

Ik ben dat eeuwige gezeik over dat zaaddodende tikkie takkie voetbal van Barcelona al jaren zat. Het is niet eens omdat het Barcelona is. Nee, want Barcelona mag dit doen omdat ze het tikkie takkie voetbal onder de knie heeft. Mijn frustratie ligt hem in het feit dat dit soort voetbal de standaard is geworden. Op de trainerscursus in Zeist brainwashen ze de nieuwbakken trainers naar het tikkie takkie voetbal. Het begint allemaal bij balbezit. Balbezit is heilig.

Het was vanavond gênant. Volgens de omroeper keken er 29.100 man neer op een grasveld met 23 mensen die geen idee hadden hoe ze het publiek moesten vermaken. Angst, besluiteloosheid en onvermogen zorgde voor meer balletjes terug dan tijdens een rugbywedstrijd. Keeper, back, middenvelder, centrale verdediger, back, keeper die hem uitschiet. Sorry. Handje in de lucht. En opnieuw...

De wedstrijd verliep in een tempo die gelijk staat aan het omdraaien van de Thuringer bratwurst tijdens het barbecueën. Het is eigenlijk al 3 seizoenen hetzelfde. 10 wedstrijd voor het eind sta je er prima voor maar daarna worden de billen samengeknepen. Tegenstanders die in Enschede niets te zoeken hebben nemen vaak hun eigen tuinset mee. Beetje stadion kijken en broodje beenham eten. Een ingecalculeerde nederlaag. Omdat de KNVB het fluitje vandaag een lulsmaakje had gegeven en de scheids hem dus constant in de mond had, hoefde ADO er de Hartman niet eens voor uit te komen. Puntje voor ADO.

Als goed supporter kan ik ermee leven wanneer we verliezen. Het gaat om de manier waarop. Het publiek voelt de machteloosheid. Spelers op het veld geilen op balbezit. Tenminste, dat is de indoctrinatie door de gebrainwashte in kostuum. Je voelt het verkeerd gaan. Het publiek is niet eens echt boos wanneer de gelijkmaker valt. Vergelijk het met een Fries die na een nacht vorst live bij Hart van Nederland probeert te schaatsen. Het is een kwestie van aftellen voordat de Fries met het gebit in een wak rijdt.

[google]“Grow yourself a pair” zei Walter White. Schiet toch eens op goal. Maak die actie eens. Klets eens in het duel. Wees toch eens een kerel en zie de tegenstander als indringer. Je voelt de angst. Supporters willen strijd zien. Geen balletjes terug. Heb ik hiervoor vanavond de bami naar binnen lopen te drukken? Drie seizoenen lang kijk ik naar een lauwe vertaling van Jeepers Creepers. Een prima film, klote einde. Een teleurstelling wanneer het niet hoeft is niet bevredigend.
Gisteren zag ik Diego een afstandsschot in de kruising plaatsen. Tegen Barcelona. Het kan dus toch. Twente is geen Barcelona. Waarom acteren we dan qua spel Barcelona? Wij zijn toch ook geen Barcelona supporters?

Beste Alfred en Michel, vergeet Zeist en oefen op schieten want de supporter krijgt traag zaad van balbezit. De Kidsclub staat hierdoor op het spel. En mijn bloeddruk.

CEAZ

CEAZ schrijft naar eigen zeggen stukjes. Niet meer, niet minder. De ene keer over FC Twente de andere keer over dingen die hem opvallen in het dagelijks leven. Waar het op vooral op neerkomt: CEAZ geeft ongevraagd zijn mening. Volg CEAZ ook op Facebook.

[nederbet]
[ligatus]