Column: Gaan we het zo doen, Joseph?

Op een donkere vrijdagavond wachten tot het 22:00 uur is. Balen, want eerst moet ik nog naar de top 10 goals van afgelopen jaar kijken voordat het om 22:05 eindelijk begint op de betaalzender.

'Ich bin ein Tukker' begint. De persoonlijke documentaire van Hans Meyer. Voor sommige Twente-supporters de beste trainer die we in Enschede hebben gehad. En dat was niet alleen om het voetbal. Ja, ik geef toe. Drie keer heb ik de documentaire gekeken en even waande ik me weer een tiener. De velden waarop werd gevoetbald, de spelersnamen die voorbij kwamen in de opstelling, de sintelbaan - zo lelijk dat die ineens prachtig leek -, en natuurlijk Hans Meyer.

De man die al een Europese finale speelde, voor een paar knaken hier trainer werd, en de grondlegger werd voor het enorme Twente-gevoel onder de supporters. Tenminste, dat was mijn conclusie na drie keer kijken. Een aanrader dus voor iedereen die het nog niet gezien heeft.

En dan zondag. Wakker worden in de ijzige kou. Zou er van deze dag nog iets goeds komen? Het positieve antwoord verscheen niet veel later op mijn telefoon. Het was de opstelling van ons FC Twente voor de oefenwedstrijd tegen een Spaanse tiki-taka-club. Uiteraard zal Mees normaal de plek van Bruns innemen, maar dat middenveld met Carel, Vlap en Sem. De zijkanten met Ünüvar en die Speedy G (Van Bergen, red.) én een lepe spits genaamd Ricky. En dan de beste backs van afgelopen seizoen, gecomplementeerd met onze aanvoerder Pröpper en natuurlijk - gelukkig toch nog een Duitser - onze Lars op doel.

'Gaan we het zo doen, Joseph?', schoot het door mijn zondagochtend net wakker wordende hoofd. Je zou zo maar gelijk kunnen hebben, nu Sadílek geschorst is. Snelheid, scorend vermogen, dodelijke trap met standaard situaties, opkomende backs, en de zachte voetjes van Ünüvar.

Als Carel zijn rug recht en zijn intelligentie koppelt aan zijn voetbalkwaliteiten, dan zie ik dit wel zitten Joseph. Kom maar op met dat AZ zaterdag. We gaan vol voor plek drie!

De Sigaar