Oosting verdedigt wisselbeleid: "Ben verrast door de kritische geluiden"

Joseph Oosting heeft dit seizoen al flink wat kritiek te verwerken gekregen over zijn wisselbeleid. Zondag werd er zelfs gefloten toen Sem Steijn naar de kant werd gehaald. Een fluitconcertje gericht aan de trainer die op sommige dagen niets goed kan doen bij een deel van de supporters. Dit terwijl FC Twente de poulefase van de Europa League overleefde en nog maar één punt achterstand heeft op de nummer drie in de competitie. Oosting mist naar eigen zeggen de nuance.

"Sem heeft donderdag 120 minuten op het veld gestaan en je zag dat hij zondag niet zoveel energie had als anders. Dan kun je hem wel laten staan omdat hij topscorer is. Maar het gaat mij om het clubbelang en het teambelang, niet om het individu. Dat is veel belangrijker", is de uitleg van de oefenmeester in gesprek met Ten Voorde van de Tubantia.

De trainer constateert een soort sneeuwbaleffect. Eén iemand zegt iets en dat wordt weer opgepikt door iemand anders enzovoort. "Ik ben best verrast door al die kritische geluiden. Als er iets gebeurt, wil ik het altijd uitleggen. Ik mis alleen hoor en wederhoor. En dat is soms vervelend, omdat de mensen de achtergronden niet kennen. Achter het waarom je wisselt en waarom niet, zit vaak een verhaal. Achteraf is het heel makkelijk om daar iets van te vinden, maar wij hebben als staf te maken met iemand die bijvoorbeeld met een gebroken teen speelt, misschien een injectie heeft gehad of net vader is geworden. Soms wil je ook helemaal niet wisselen, maar dan word je gedwongen. Je bent constant aan het wikken en wegen."

Oosting weet dat kritiek een onderdeel is van zijn job als hoofdtrainer van het altijd explosieve FC Twente. "Iemand die mij niet moet, zal waarschijnlijk ergens iets eerder van vinden." Hij vindt het dan wel jammer dat er tegenwoordig zo makkelijk wordt geoordeeld. Hij ziet het als een probleem van de huidige maatschappij.

"Blijkbaar mogen we allemaal een mening geven over anderen, maar doen mensen dat nooit eens over zichzelf. Ik denk meestal: wat moet ik ermee? Maar ik ben ook van vlees en bloed. Ik weet ook dat de spelers het erover hebben. De buitenwacht weet niet altijd welke risico’s zij nemen om een wedstrijd te kunnen spelen. Soms is een beetje meer begrip wel op zijn plaats", besluit de oefenmeester zijn verhaal.