Keuze voor Oosting voor centrum: Wie hoort in de basis bij FC Twente?

FC Twente speelt vanmiddag om 14:00 een oefenwedstrijd tegen het bevriende FC Schalke 04. Na bijna een maand voorbereiding wordt vandaag verwacht dat de eerste contouren van de basiself zichtbaar worden. Een van de openstaande vragen voor trainer Joseph Oosting ligt centraal achterin. FC Twente beschikt over Stav Lemkin, Alec van Hoorenbeeck, Max Bruns, Ruud Nijstad en Mees Hilgers. In deze analyse vergelijken we Van Hoorenbeeck, Bruns en Hilgers op basis van hun statistieken van afgelopen seizoen in de Eredivisie. Lemkin en Nijstad zijn buiten beschouwing gelaten omdat zij niet in dezelfde competitie actief waren, wat een eerlijke vergelijking lastig maakt. Hilgers lijkt op weg naar een vertrek, maar is vanwege zijn Eredivisie-data toch meegenomen. De data komen uit de website DataMB.

Percentielen geven aan hoe een speler presteert ten opzichte van zijn positiegenoten: een score van 80 betekent dat hij beter scoort dan 80% van de vergelijkbare spelers. Hoe hoger het percentiel, hoe sterker de speler is op dat onderdeel binnen zijn competitie- en positiecluster. In dit geval zijn de scores gebaseerd op centrale verdedigers uit de zeven topcompetities van Europa, waaronder de Eredivisie. Naast percentielen wordt bij sommige statistieken gebruikgemaakt van werkelijke percentages, zoals het aandeel voorwaartse passes of het percentage gewonnen luchtduels. Dat zegt iets over de eigen prestaties van een speler, los van de vergelijking met anderen.

Passing
Van Hoorenbeeck is duidelijk de beste passer van het drietal, met 82,7 in geslaagde passes, 95,5% voorwaartse passes en 88,1 in progressieve passes. Hij speelt nauwkeurig én vooruit, wat hem ideaal maakt voor teams die willen opbouwen van achteruit. Bruns komt met 76,8% geslaagde passes en 77,7% voorwaartse passes redelijk mee, maar scoort met 41,2 laag in progressieve passes. Hij speelt wel vooruit, maar draagt weinig bij aan diepte. Hilgers blijft achter met 61,3% geslaagde passes en slechts 60,6% voorwaartse passes. Zijn 67,6 in progressieve passes is degelijk, maar zijn rol in de opbouw is beperkt.

Verdedigend en balwinst
Van Hoorenbeeck wint veel grondduels (91,0) en scoort met 46,8 ook goed in balveroveringen. Zijn zwakke punt is het luchtspel: slechts 9,2% gewonnen kopduels. Bruns is wisselvallig: 71,4 in verdedigende duels is prima, maar met 22,3 in balveroveringen en 18,0% gewonnen luchtduels is hij kwetsbaar, zeker fysiek. Hilgers is stabiel met 66,7 in verdedigende duels, het beste in de lucht (26,8%) en het hoogst in balveroveringen (50,9). Daarmee is hij verdedigend betrouwbaar. bal.

Aan de bal
Hilgers blinkt uit in progressieve dribbels (89,2) en brengt zo diepgang, ondanks zijn matige passing. Bruns scoort vergelijkbaar (88,3) en zoekt met lef de ruimte op, wat hem een aanvallend ingestelde verdediger maakt. Van Hoorenbeeck blijft achter met 57,9, maar is voldoende aan de bal en kiest vaker voor passing dan voor dribbels, passend bij zijn rol als opbouwer.

Conclusie
Van Hoorenbeeck is de slimme opbouwer: sterk aan de bal en in duels, maar zwak in de lucht. Hilgers is de allrounder met veel balveroveringen, fysieke duelkracht en dribbelvermogen, maar een zwakke pass. Bruns is aanvallend ingesteld met veel diepgang, maar verdedigend het minst stabiel. Welke speler het meest geschikt is, hangt af van de gewenste rol: opbouwer, duelkracht of aanvallende impuls.