FC Twente - Werder Bremen CL 2010-2011

Een onbevredigende Champions League-avond waarop FC Twente zichzelf maar niet kon zijn én worden, eindigde woensdag 20 Oktober 2010 met een tweede gelijkspel in de derde groepswedstrijd. Op het knappe gelijkspel tegen Inter en de vertekenende nederlaag tegen de Spurs volgde tegen Werder Bremen een nieuwe remise. De 1-1 tegen de Duitsers houdt Twente op de gedeelde derde plaats in een poule, waarin Inter nu afstand heeft genomen. Twente, vorig seizoen nog overklast in het Weser Stadion van Werder (4-1), zal over twee weken in dezelfde accommodatie een topprestatie moeten neerzetten om te blijven concurreren om de tweede plaats.

Moeite zichzelf te zijn

FC Twente had voor rust erg veel moeite zichzelf te zijn, vol vertrouwen de aanval te zoeken en de bal makkelijk van voet tot voet te laten gaan. Op het spel zat een ongemakkelijk strak aangetrokken handrem die de ploeg van Preud'homme ervan weerhield zijn aanhang te behagen.

Alleen na twaalf minuten was Bryan Ruiz dicht bij de openingstreffer, toen hij de bal gevoelvol van net buiten het strafschopgebied naast schoot na een goede demarrage. Dat was een klassieke actie van de Costa Ricaan. Het was zo'n moment waarin snelheid, technisch vernuft en spelintelligentie samenkwamen. Maar het was een wel erg schamele oogst na 45 minuten.

Forse tegenvaller

Een forse tegenvaller incasseerde de ploeg, toen aanvoerder Wisgerhof zich na 23 minuten geblesseerd moest laten vervangen door de debuterende Rasmus Bengtsson. De 24-jarige Zweed sloeg de schrik meteen om het hart, toen hij na 31 minuten ineens Almeida op zich zag afstormen, nadat Tiendalli de Portugees had gelanceerd met een foute terugspeelbal. Gelukkig reageerde doelman Mihaylov attent.

Opvallend was vervolgens het uitvallen van de jarenlange Werder-doelman Wiese, die zich leek te verstappen. Zijn vervanger Mielitz bleek bepaald geen toonbeeld van rust en evenwicht. Sterker nog: zijn continue gegrabbel had Twente best mogen aanzetten tot wat meer activiteit en schoten op het doel van de Duitsers.

Onbevangenheid ontbrak

Maar de onbevangenheid die het spel van de Tukkers nog zo had gekenmerkt tijdens het Champions Leaguedebuut tegen Inter (2-2) ontbrak. Kennelijk was de door Tottenham Hotspur uitgedeelde dreun van het tweede groepsduel (4-1) niet zonder effect geweest, want het was terughoudendheid troef in het eerste bedrijf.

De ervaren opponent, aanvoerder Frings voorop, had dat feilloos in de gaten en hield Twente ook na rust met het grootste gemak uit de buurt van het eigen doel. De ploeg van coach Thomas Schaaf, een clubicoon, had vooral succes met het neutraliseren van de Twentse flanken.

Geen enkele scherpe voorzet

Werkelijk geen enkele scherp aangesneden voorzet bereikte het strafschopgebied. Twente had wel het meeste balbezit, maar het had niets te maken met het voeren van de regie. Hier stond een ploeg die misschien wel wilde, maar niets durfde en daardoor niets kon creëren. Dus richtte de Twentse aanhang zich maar met een striemend fluitconcert tot Marko Arnautovic, de voormalige flankspeler die na een klein uur Almeida mocht vervangen. De ijdele Oostenrijkse Serviër liet de intimiderende ontvangst gelaten over zich heen komen om naast Pizarro plaats te nemen in de voorhoede van Bremen.

In de 73ste minuut kreeg hij de kans om toe te slaan. Mihaylov was tijdig ter plekke, en raakte even geblesseerd omdat Arnautovic zo brutaal was om zijn voet nog even te laten rusten op het been van de Bulgaar.

Plaagstoot die Twente nodig had

Misschien was dat wel de plaagstoot die Twente nodig had, want uit de daarop volgende aanval sloeg de landskampioen verrassend toe. Het doelpunt kwam fortuinlijk tot stand, en riekte ernstig naar buitenspel, maar de van dichtbij profiterende Janssen zal er lak aan hebben gehad.

Twente kon nauwelijks genieten van de meevaller. Vier minuten later had Werder de stand al gelijk getrokken. Arnautovic werd eerst nog lichtjes tegen gehouden, maar sloeg na de hapering genadeloos toe. Uit respect voor zijn voormalige broodheer, en misschien ook wel uit beleefdheid, liet hij juichgebaren achterwege.

Als Janssen vijf minuten voor tijd dezelfde kalmte had bewaard, had hij Twente alsnog naar de eerste overwinning in de Champions League kunnen schieten, maar hij bleef voor een keer in gebreke. Overigens net als Luuk de Jong die één minuut na zijn invalbeurt had behoren toe te slaan, maar in het zijnet vuurde. Daardoor eindigde het duel in een gelijkspel, een resultaat dat recht deed aan het spelbeeld
Bron: Volkskrant

Fotos FC Twente - Werder Bremen

[nggallery id=104]

Sfeeractie ULTRAS '91

De Samenvatting van de thuiswedstrijd tegen Inter Milaan staat onder deze video van de Sfeeractie
[youtube]u1x9MUArBT4[/youtube]