Iedereen heeft een beetje gelijk

Artikel uit de TCTbantia van 17 maart 2012

Steve McClaren gaf het donderdagavond met zijn keuzes tegen Schalke 04 overduidelijk aan: de competitie gaat boven alles. Morgen tegen Feyenoord zijn er geen excuses. FC Twente moet winnen, anders zijn de offers voor niets geweest.

Er zijn de laatste tijd maar weinig wedstrijden geweest die zoveel stof tot discussie hebben opgeleverd als het duel van afgelopen donderdag tussen Schalke 04 en FC Twente. En in die nagalm ging het niet eens over de uitschakeling van de Tukkers, maar veel meer over de opstelling die trainer Steve McClaren had uitgedokterd. Zelden was het als en het wat- gehalte
in alle gesprekken zo dominant aanwezig als dit keer. Wat als de oefenmeester gewoon met de sterkste formatie was begonnen?

Dan was het na een minuut of 25 2-0 of 3-0 geweest voor Twente, zo meenden velen, daarmee refererend aan het zwakke, onzekere begin van Schalke. Onzin, riepen anderen weer. Twente speelde met de geïmproviseerde ploeg immers een stuk beter dan met het ‘vaste elftal’, dat in de tweede helft op het veld stond. Dat Twente toen al was neergebeukt door de storm van Schalke, waardoor er voor de invallers Leroy Fer en Ola John weinig eer meer viel te behalen, werd er voor het gemak niet bij verteld.

Wat temidden van alle commotie wel een vaststaand feit was, was dat alle ogen in de nababbel waren gericht op de trainer, die in Enschede op handen wordt gedragen. Natuurlijk bestreed McClaren naderhand de suggestie dat hij niet verder wilde komen in Europa, maar al uit zijn keuzes bleek dat hij niet ten koste van alles wilde overleven. McClaren wisselt namelijk zelden en door niet met de basisploeg te beginnen, gaf hij een signaal af. Niet alleen naar de fans, maar ook naar de ploeg. Dat de clubleiding onlangs in deze krant nog de wens uitsprak om door te groeien naar de subtop van Europa, weerhield McClaren er niet van andere prioriteiten te stellen.

Het moeilijke aan deze kwestie is dat trainer en supporters waarschijnlijk gelijk hebben. De teleurstelling van de fans is logisch, omdat in de Nederlandse beleving Europacup-voetbal iets belangrijks is, iets waar je een heel seizoen voor strijdt. En als je dan de kans hebt om naar de laatste acht te gaan, de tegenstander heet Schalke 04 en er zijn meer dan drieduizend fans meegekomen, dan moet je als topclub gewoon alles in het werk stellen om de klus te klaren. Bovendien is een plek in de kwartfinales, temidden van al die mooie namen, goed voor de uitstraling van de club. Kijk maar eens naar AZ, dat van alle kanten wordt bedolven onder de complimenten. Niets werkt ook zo motiverend als succes.

Maar tegelijkertijd heeft McClaren ook een punt, omdat hij maar al te goed weet dat de huidige selectie niet voldoende is ingericht om op twee fronten langdurig te blijven strijden. En McClaren wil gewoon kampioen worden, dat is het enige dat telt.

Hij heeft de fysieke gebreken van zijn spelers geconstateerd en wenst alle risico’s zoveel mogelijk uit te sluiten, ook al wordt dat niet door iedereen begrepen. Nu de koers zo duidelijk is bepaald en er bepaalde offers zijn gebracht, is de druk voor de topper tegen Feyenoord flink toegenomen. Excuses tellen niet meer, alle pijlen zijn op de competitie gericht, dus laat het nu maar zien, zo zal de achterban redeneren.
Mocht het door welke omstandigheden morgen niet lukken, dan is er in een paar dagen tijd veel verspeeld.

Gegokt en verloren, heet dat dan. Maar wat als Twente de komende week (Feyenoord, De Graafschap, ADO Den Haag) wel goed doorkomt? Dan heeft de oefenmeester volgens velen een weloverwogen besluit genomen in Gelsenkirchen. En wie weet is de luid bekritiseerde benadering bij Schalke dan juist wel het vertrekpunt naar nieuw succes geweest.

Bron: TCTubantia