"Ik dacht altijd dat het perfectionisme was, maar eigenlijk zijn het dwangneuroses"

Nick Marsman heeft een hectische periode achter de rug. De doelman van FC Twente werd onder andere met de dood bedreigd via social media, wat een enorme impact op hem heeft gehad. Marsman werd bovendien gedwongen om zich over bepaalde gewoontes heen te zetten.

"Vooral in de voorbereiding op dit seizoen ben ik erg bezig geweest met te accepteren wie ik ben", blikt de sluitpost terug in gesprek met Voetbal International. "Voor mijn gevoel heb ik jarenlang een rol gespeeld. Dan ging ik bij de teamfoto op mijn tenen staan om groter te lijken, of gedroeg ik me voor een wedstrijd op een bepaalde manier om indruk te maken. Vanuit de jeugd wordt dat soort zaken je al aangereikt. Maar ik vind, als je niet zo bent, moet je jezelf niet verloochenen. Ik ben bijvoorbeeld geen ochtendmens, maar toch kwam ik elke dag om acht uur op de club. Zat ik daar geforceerd opgewekt te doen. Maar voor wie? Niet voor mezelf. Nu kom ik om kwart voor negen op de club, een kwartier voor dat we aanwezig moeten zijn."

[google]Marsman moest daarnaast leren omgaan met het uitvoeren van rituelen. "Ik heb ze óók gehad", erkent hij. "Eerst de rechterschoen aantrekken, daarna de linker. Hetzelfde met de scheenbeschermers en de handschoenen. Ik dacht altijd dat dat een vorm van perfectionisme was, maar nu weet ik dat het ook een soort van dwangneuroses zijn. Alsof je zonder die dingetjes niet goed zou kunnen presteren. Nu bepaal ik zelf wat er gebeurt. Als ik zin heb, ga ik pas om één uur ’s nachts slapen. Ik hoef niet meer per se om half elf in bed te liggen omdat dat beter overkomt."

In aanloop naar dit seizoen ging de 26-jarige doelman op trainingsstage naar Duitsland. "Bij mij was het altijd dat zo dat de voorbereiding op een seizoen perfect verliep, maar dat daarna de verzwakking erin sloop", meent Marsman. "Daar hebben we het uitgebreid over gehad. Werk je te hard? Wil je te veel? Door gesprekken met mijn mental coach heb ik een bepaalde rust gevonden, niet alleen in mijn spel. Ook in mijn doen en laten. Ik weet dat ik gedurende de week goed train en ik weet dat ik goed kan keepen. Maakt niet uit of ik eerst mijn broekje of mijn shirt aandoe. Maakt niet uit of ik op mijn tenen ga staan. Ik focus me nu op datgene wat belangrijk is, niet op bijzaken. Alles wat je in de hele week doet, staat slechts in dienst van die wedstrijd in het weekeinde. Dan moet je er gewoon staan", besluit hij.

[ligatus]