Ingezonden brief: Marino, wij houden ook van jou!

Beste Marino,

Het is zondagnacht 2 uur 54, eigenlijk maandagochtend. We zijn al een week gedegradeerd en moesten verplicht nog een keer op komen draven, jij, je spelers en ook ons hondstrouwe publiek. Ik speel nógmaals de korte speech af. Een speech die je gaf ten overstaan van Vak P. Daar waar spelers achter de stewards bleven staan, liep je met opgeheven hoofd naar de fanatieke aanhang. Een hand nonchalant in je broekzak, de ander met de microfoon in je hand. Door het hele stadion galmt je stem die ons vertelt dat je ondanks de degradatie trots bent dat je daar mag staan. Je houdt van ons, zeg je, elke seconde, elke minuut heb je van ons supporters genoten!

Een paar jaar geleden kwam je voor menigeen als onbekende het Twentse land binnen. Als speler bij de Graafschap, het tweede van FC Köln, Eupen en Babberich stond je eigenlijk nooit echt in de spotlight. Via de jeugd van Vitesse, assistent van Nemanja Gudelj bij NAC Breda en Inter (fucking) Baku stond je ineens naast René Hake. Na diens ontslag twijfel je geen moment en nam je, aanvankelijk tijdelijk, de taken waar.

Gertjan Verbeek kwam. Na 17 jaar op Harreveld kon je Gertjan wel aan. Je was het lang niet altijd met hem eens, vooral waar het aankwam op de manier van spelen. En toch heb je dat naar buiten toe nooit geventileerd. Je schikte je in je rol en binnenskamers heb je ongetwijfeld je stem laten horen. 5-3-2 is niet Des Twente en zéker niet Des Pusic’. Als Verbeek dan inderdaad de wacht wordt aangezegd, samen met assistent De Jonge, wordt voor de tweede keer in één seizoen een beroep op je gedaan.

En wéér neem je het voortouw. Op basis van de plek op de ranglijst zou je geneigd zijn te zeggen: zonder resultaat! Degradatie van de club met de 4e begroting van Nederland wordt in Arnhem een feit en hoe zuur ook, daar komt jouw naam achter te staan. Het mooie is: Je wist dat die kans zeer groot was. Heel bewust ben je voor de tweede keer op de stoel van de eindverantwoordelijke gaan zitten. Omdat de spelersgroep je wilde. Maar ook om ál die Tukkers niet teleur te stellen!

Die kleine kans om directe degradatie nog te ontlopen was eerder ijdele hoop dan realistisch. En desalniettemin durfde je het aan! 90% kans dat achter jouw naam een sterretje kwam te staan dat je met deze club, met die trouwe achterban, de eredivisie vaarwel moest zeggen. En toch pakte je de handschoen op.

Op je 18e uit het voormalig Joegoslavië gevlucht voor oorlogsgeweld en jezelf omhoog geknokt. Ook in de 17 jaar op Harreveld, waar je de keerzijde van 'het rijke westen' hebt leren kennen, kwam je boven drijven. Met het motto: 'Als je de wil hebt om te leren, dan ga je ook groeien' heb je in de luwte jezelf ontwikkeld.
Op 6 mei 2018 laat je wederom zien dat je gegroeid bent. Je bent geen assistent meer maar 'Hoofdtrainer'. Met die titel komt ook de loodzware en oneerlijke taak om het publiek te vertellen dat onze club Twente weliswaar aangeslagen is, maar nog lang niet verslagen!

Je opent met wat iedereen denkt maar wat niemand uit de mond van een hoofdtrainer verwacht: “Dit is een KLOTE moment voor ons allemaal!”. En dát is precies wat wij willen horen, Marino! Geen doekjes voor het bloeden, geen wollige verhalen over wat er beter kon, nee het was een KUT seizoen en ja, dat doet ontzettend veel pijn. Bij jou, bij mij en bij iedereen die deze club een warm hart toe draagt.

Maar juist om je woordkeuze ben JIJ de man die deze club weer op de kaart gaat zetten. 17 jaar moeilijk opvoedbare kinderen, een jeugdig verleden waarvan wij in Enschede geen voorstelling kunnen maken, maar waar degradatie van een voetbalclub ongetwijfeld bij verbleekt. Waar je na slechts 8 wedstrijden aan het roer de microfoon pakt en je verantwoordelijkheid neemt, daar mogen we met zijn allen diep respect voor opbrengen.

Je roept in de microfoon dat je, ondanks de degradatie, trots bent dat je daar mag staan. En dát, Marino, vervult óns weer met trots. Mensen die opstaan als het moeilijk, zo niet onmogelijk wordt. Velen zullen me verguizen wanneer ik je in het rijtje met Onno Jacobs en Jan van Halst plaats, maar Marino door mensen als Onno, Jan en jou heeft deze club bestaansrecht!

[google]

Het wordt een zwaar jaar volgend jaar, maar ook een mooi jaar! We gaan naar plaatsen waar we 34 jaar lang alleen op zondag avond hoorden dat ook daar betaald voetbal word gespeeld. Deventer, Maastricht, Oss, Volendam of Helmond, met jou aan het roer maak ik me geen enkele zorgen!

En ach, die paar rookbommetjes, waar half Nederland nu schande van spreekt, die horen nu eenmaal bij de frustratie van een achterban die nooit had verwacht dat degradatie een reëel scenario zou kunnen worden. Een achterban die zich 34 weken lang voorbeeldig heeft gedragen, zélfs wanneer er uit onverwacht hoek weer een tegenslag kwam. Of het nou een van de pot gerukte burgemeester betrof, een hoofdtrainer die met zijn visie geen recht deed aan het beleidsplan of een selectie waar geen enkele lijn in te ontdekken viel, jij was er!

Vanaf nu kijken we niet meer achterom maar maken we ons op voor een nieuw seizoen in de eerste divisie. Negentien clubs die in mei 2019 allemaal zullen weten dat we er zijn geweest. Met uitpuilende uitvakken, een tot de nok gevulde Grolsch Veste en een hoofdtrainer die voor hetere vuren heeft gestaan zijn we binnen een jaar weer terug!

Marino, wij houden ook van jou!

Foto: Pro Shots
[ligatus]