Nieuws

Interview Patrick Kluivert

Interview Patrick Kluivert

FC Twente is de nieuwe favoriet voor de titel. In de schaduw van de grote mannen traint Patrick Kluivert het beloftenteam. 'Mensen zullen wel hun vooroordelen hebben.'

Het valt niet mee een bevredigend antwoord te formuleren op de vraag waarom je ook als voetbaltrainer het hoogste wilt bereiken als je zoontje van vier ballen tegen het huis blijft schoppen. Vader Patrick denkt na, de watervlugge Shane vliegt voorbij in een outfit van FC Twente met boven het rugnummer 9 de naam Kluivert.

Op zondag zitten ze met z'n tweeën soms de hele dag voetbal te kijken. Op Eredivisie Live trekken dan de wedstrijden van half een, half drie en half vijf voorbij. Met glimmende ogen vertelt Kluivert (35) dat het daarna natuurlijk nog niet klaar is. Dan gaat Sport 1 aan voor de buitenlandse competities.

Die uitgesproken liefde voor het voetbal, gevoed door het verlangen ook als coach een cv van betekenis op te bouwen, verklaart waarom de topscorer aller tijden van Oranje zich heeft gestort op het trainersbestaan. Nieuwsgierigheid, de zoektocht naar een volgend einddoel, het ontwikkelen van een eigen visie. Moet hij nog even doorgaan? Er zijn zoveel redenen.

Zijn vrouw Rossana dirigeert hem zo nu en dan naar de tv in een zijkamer van hun huis. Want soms is het te veel. Ook de kleine Shane is geïnfecteerd met het voetbalvirus. Soms zetten ze een tekenfilm of een educatief programma voor hem op. ''Maar dan roept hij 421, 421', zegt zijn vader lachend. 'Achter dat nummer zit Eredivisie Live bij ons.'

'Bij ons' is in een imposante woning in Laren, waar behalve de jonge Shane vier voormalige zwerfhonden en een varkentje, genaamd Lilly, het ontvangstcomité vormen. Aanvankelijk had Patrick Kluivert zo zijn bedenkingen bij dit niet al te gebruikelijke huisdier. Maar hij liet zijn twijfels varen, nadat zijn vrouw hem had overtuigd.

'Als ik ze straks uitlaat op de hei, valt iedereen weer van zijn fiets en wil een foto maken van Lilly', zegt Rossana Kluivert-Lima. 'Maar varkens zijn heel rein. Patrick is ernaar op zoek gegaan op internet en deze wordt niet groter dan hij nu is. Voor mij was het altijd al een droom er een te hebben.'

De heer des huizes heeft zo zijn eigen dromen. Na een stage bij AZ onder zijn voormalige leermeester Louis van Gaal, in het kampioensjaar, werkte hij als assistent van Anton Janssen bij de beloften van PSV. Daarna was hij spitsentrainer bij NEC, waar hij zo zijn rol had in de productiviteit van de Belg Björn Vleminckx, die een transfer naar Club Brugge verdiende.

Frans Thijssen

Sinds dit jaar is hij hoofdcoach van Jong FC Twente, met Frans Thijssen als assistent aan zijn zijde. De ploeg staat op dit moment eerste in de competitie, al is waakzaamheid geboden na de forse nederlaag van maandag tegen achtervolger AZ (5-1). Kluivert tekende voor twee jaar in Enschede. Het is de eerste trede op een nieuwe carrièreladder, waarvan hij niet weet hoe lang deze zal blijken te zijn.

'Ik wil het hoogste bereiken. Dat kan AC Milan zijn of een vergelijkbare club in de top.' En ja, hij is zich daarbij bewust van de scepsis. 'Mensen zullen wel hun vooroordelen hebben. Maar waarom zou ik me daardoor laten tegenhouden? Omdat mensen een bepaald beeld hebben van mijn imago?', vraagt hij zich hardop af.

Dat velen moeite hebben een toekomstige toptrainer in hem te zien, so be it. 'Daar kan ik toch niets aan veranderen, dat is vechten tegen de bierkaai. Aan de andere kant is het een drijfveer. Laat mensen maar hun bedenkingen hebben. Dat geeft mij nog meer kracht om mijn doel te realiseren.'

Hij wil zich bewijzen, maar zeker niet op een overhaaste manier. 'Als het goed is, zal mijn naam dan vanzelf worden genoemd in rijtjes van beloftevolle trainers. Ik doe het rustig aan, stapje voor stapje. Nu werk ik in de luwte en wacht geduldig op mijn kans. Die moeten ze je gunnen.'

Confronterend

Achter die laatste opmerking zit een hoop pijn. Aanvankelijk wilde hij aan de slag gaan bij de jeugdopleiding van zijn oude liefde Ajax. Maar toen voormalig hoofd jeugdopleidingen Jan Olde Riekerink hem adviseerde te beginnen als assistent bij de F-pupillen, haakte hij af. Het ging hem vooral om de manier waarop hij te woord werd gestaan.

'Hij had ook eerst kunnen vragen: hoe zie je het zelf? Dat lijkt me normaal bij zo'n gesprek. Dan waren we misschien verder gekomen. Ik weet echt wel dat ik helemaal onderaan moet beginnen als coach. Zo hoort het, dat accepteer ik. Maar dit..?'

Hij trek een veelbetekenend gezicht. Het is een onderwerp dat hij graag laat rusten. Toch was het een confronterend moment, dat hem heel bewust maakte van zijn nieuwe bestaan. 'Als je voetballer bent, hangt iedereen aan je lippen. Dan willen de mensen weten wat Patrick Kluivert vindt. Nu voelt het alsof ik helemaal opnieuw begin. Dat is wennen, maar niet vervelend.'

Hij merkt het op de ochtend van een wedstrijddag. De gezonde spanning is er, maar net even anders. 'Ik voel de adrenaline wel stromen, maar dan vooral omdat ik benieuwd ben hoe ver we zijn en of de spelers mijn boodschap oppikken. Als trainer sta je aan de buitenkant, dat is me wel gebleken. Ik kan nog zo intens en vol passie overbrengen wat ik wil zien, uiteindelijk moet ik toekijken. Dat is niet altijd makkelijk.'

Net als zijn 60-jarige assistent Frans Thijssen heeft hij zijn intrek genomen in een hotel in Enschede, dat als tweede huis fungeert. Hij koestert de samenwerking met de voormalige middenvelder, die in 1981 de UEFA Cup won met Ipswich Town en als eerste niet-Brit werd uitgeroepen tot speler van het jaar in Engeland.

'Van Frans heb ik geleerd dat je ieder individu anders moet benaderen. Wie je een aai over zijn bol moet geven en wie een schop onder z'n kont moet hebben. Als we nu dingen doornemen, merk ik dat we elkaar feilloos aanvoelen.'

Bij Jong Twente leert Kluivert geduldig te zijn. Niet alles loopt direct zoals hij wil. En sommige dingen heeft hij gewoon te slikken. Zo is van zijn aanvankelijke voorhoede nog maar weinig over.

Spits Andrej Rendla scheurde opnieuw een knieband en moest weer worden geopereerd, terwijl hij eindelijk op de weg terug was. Na de komst van Glynor Plet (Heracles) naar het eerste elftal vertrok zijn tweede spits, Ninos Gouriye, naar Almelo. Flankspeler Steven Berghuis werd verhuurd aan VVV. Dag voorhoede, dag doelpunten.

'Ja, daar sta je dan', zegt Kluivert lachend. 'Maar het is niet anders. Al geldt voor mijn elftal natuurlijk dat het een opleidingsteam is. De ontwikkeling van de jongens is belangrijker dan het resultaat.'

Monter merkt hij op dat de 5-1-nederlaag tegen AZ misschien wel goed is geweest voor zijn team. Hij hoopt dat het sommigen aan het denken heeft gezet. 'Het is aan mij te zorgen dat ze situaties gaan herkennen en hun spel leren te evalueren. Ik zie het wel, maar ik moet ook zorgen dat zij het zien. Wat doe je op welk moment, dat moeten ze begrijpen.'

Zonder specifieke voorbereiding begon hij in 2008 aan de cursus Coach Betaald Voetbal, die door de KNVB voor het laatst in verkorte vorm werd aangeboden. Hij raadpleegde geen voormalige trainers, las geen vakliteratuur of biografieën van succescoaches. Kluivert wilde volledig blanco instappen en daarna zijn eigen gedachten vormen.

Van Gaal

'Die boeken, dat komt later wel. Ik sta aan het begin van, naar ik hoop, een lange trainersloopbaan. Dus ik wil eerst mezelf vinden voor ik me in een ander ga verdiepen. Ik heb natuurlijk genoeg coaches meegemaakt, van wie ik een hoop heb opgestoken. Maar ik vind het ook heel belangrijk om mezelf te zijn en te blijven.'

Het eerste station was zijn stage bij AZ, onder Louis van Gaal, de trainer die hem als A-junior bij het eerste van Ajax liet debuteren en hem later naar Barcelona zou halen. 'Ik heb veel opgestoken van de manier waarop hij wedstrijden analyseert en trainingen voorbereidt', herinnert Kluivert zich.

'Het is een kunde om een schaduwploeg op de training net zo te laten spelen als de eerstvolgende tegenstander. Dat nabootsen fascineerde mij. Het leert je namelijk om antwoorden te formuleren op wat nog gaat komen.'

Het voornaamste wat hij van Van Gaal leerde, was eerlijk en consequent te zijn. 'Dat je duidelijk bent naar je groep, nakomt wat je zegt. Je kunt een speler beter de waarheid zeggen dan eromheen draaien. Dat had ik zelf vroeger ook het liefste: een benadering die hard, maar fair was. Daar hebben spelers uiteindelijk ook het meeste aan.'

Een ploeg van Kluivert moet, zo zegt hij, herkenbaar zijn door offensief, fris voetbal. Wat iets anders is dan blind de aanval zoeken. Als analyticus voor Eurosport kreeg hij tijdens het WK van 2010 in Zuid-Afrika bewondering voor de wijze waarop Duitsland steeds toesloeg uit de omschakeling. 'Zij deden dat perfect met Özil, Schweinsteiger, Müller en Khedira. Fijne spelers.'


Geen afscheid mogen nemen

Ook op het EK verwacht Kluivert weer veel hen, net als van Oranje overigens. Met het noemen van het Nederlands elftal komt nog een gevoelig thema ter sprake: het afscheid dat er eigenlijk nooit is geweest. Terwijl door de KNVB uitgebreid werd stilgestaan bij het adieu van generatiegenoten als Edwin van der Sar, Frank de Boer, Giovanni van Bronckhorst en Phillip Cocu, is voor Kluivert nooit iets geregeld.

Hij wil daar nu ook weer niet dramatisch over doen. Maar het steekt wel. 'Dat is het enige wat mij best wel pijn heeft gedaan, dat ik niet behoorlijk afscheid heb kunnen nemen van het publiek en zij niet van mij. Ik ben bijna tien jaar topscorer aller tijden van Oranje. Ik ben niet iemand die omziet in wrok, maar dit zit me dwars. En ik ben de enige niet die ze zijn vergeten.'

Hij hoopt dat hij met zijn doelpunten iets heeft losgemaakt bij het publiek, zegt Kluivert. 'Natuurlijk heb ik ook mijn krasjes opgelopen, maar ik heb me altijd met ziel en zaligheid gegeven. Ik heb WK's en EK's gespeeld. Dan is het wel pijnlijk als er niets is, zeker als je ziet voor welke clubs ik heb gespeeld. Dat had wat netter gekund.'

Bron: Volkskrant

Plaats reactie

666

0 reacties

Laad meer reacties

Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.

Bekijk alle reacties