Klaas Dijkhoff waarschuwt clubs en KNVB: "Dan sta je achteraan de rij"

VVD lijsttrekker Klaas Dijkhoff komt vandaag met een duidelijke boodschap aan de KNVB en de clubs. Net als vele branches wordt ook het voetbal hard getroffen door het coronavirus. In plaats van alleen te roepen het zwaar te hebben wil Dijkhoff dat de KNVB en de clubs met een fatsoenlijk plan komen.

"Je verwacht dat 'het voetbal' niet alleen roept dat ze het zwaar hebben, maar dat ze met een plan komen. Als je alleen aangeeft dat je 400 miljoen schade lijdt zonder een fatsoenlijk plan neer te leggen, sta je achteraan in de rij", aldus Dijkhoff.

Compleet betoog van Dijkhoff op zijn Facebook pagina

Ik mis voetbal.
Ik mis de voorpret, het geouwehoer van analisten, de vertrouwde rit naar het stadion.
Ik mis de gemengde gevoelens van het aantrekken van het clubshirt. Trots op de club, de historie en het team.
Maar ook het idee dat het licht belachelijk is als bijna 40-jarige een sportshirt aan te trekken als je zelf niet gaat sporten.
Ik mis de energie die je voelt als je het stadion binnenloopt.
Ik mis het biertje, het zonnetje, het gevoel dat het een mooie middag wordt.
Ik mis inmiddels zelfs de knieën in m’n rug van m’n uit de kluiten gewassen achterbuurman.
Ik mis de grappen en de verhalen met Pa en m’n broertjes.
Ik mis het naast elkaar zitten en zwijgen.

[google]

Ik zal het ook nog wel een hele tijd blijven missen.
We weten nog heel veel niet over het coronavirus, maar het lijkt er sterk op dat veel mensen dicht bij elkaar niet verstandig is. Zingen en schreeuwen waardoor je nog veel meer van je eigen speeksel en luchtbelletjes verspreidt is ook niet verstandig. Wordt dus knap lastig, zo’n wedstrijd met publiek.

Dat hakt er stevig in voor de belangrijkste bijzaak in het leven. Een mooi spel dat een grote rol speelt in het dagelijks leven van veel supporters. Maar ook een enorme bedrijfstak waar in de top de miljoenen je om de oren vliegen en achteraan de staart broodvoetballers nog net geen baan erbij hoeven te nemen. Romantiek van de supporter en intens gevoelde clubliefde gecombineerd met opportunisten voor wie een club een prestige-investering is en internationale bonden die bol staan van corrupte praktijken waarbij de loting met ‘warme balletjes’ nog maar kinderspel is. Niet zo gek dat er onder de noemer ‘against modern football’ in veel stadions geprotesteerd wordt als er ergens weer een beslissing is genomen waarbij de supporter, de spelers en het spel niet lijken te tellen.

Lastig dus om precies aan te geven wat ‘in het belang’ van het voetbal is. Wat dan eerlijk is om vanuit de samenleving aan overheidssteun te geven. Op welke manier je steun zo vormgeeft dat het goed terecht komt en de toekomst van het Nederlands voetbal versterkt.

Dan verwacht je dat ‘het voetbal’ niet alleen roept dat ze het zwaar hebben. Natuurlijk is dat zo, dat snappen we allemaal. Iedereen heeft het zwaar, duizenden ondernemers vrezen voor hun zaak. Je verwacht dat ze met een plan komen. Een plan dat ongetwijfeld een vraag om steun bevat, maar vooral laat zien hoe het Nederlands voetbal er sterker uit kan komen.

Hoe wordt er gespeeld zonder volle stadions? Hebben jullie plannen dat er verantwoord supporters een deel van het stadion kunnen bezetten? Hebben jullie plannen om op een andere manier supporters verantwoord een wedstrijdbeleving te geven die meer is dan thuis voor de buis? Zodat ze bereid zijn hun seizoenskaarten te houden en je meer inkomsten houdt?

Maar ook hoe er wordt ingespeeld op ontwikkelingen die al jaren aan ons voetbal vreten. Welke clubs zijn levensvatbaar? Hoeveel betaald voetbalclubs is realistisch? Kunnen we nog een eredivisie houden met 18? Of moeten onze topclubs in een competitie met andere landen gaan spelen om nog te kunnen aanhaken? Kan die eredivisie door op de huidige manier? Met gepolder en kolderieke stemmingen waar men zich in de politiek voor zou schamen? Of accepteren clubs een profcompetitie die professioneel geleid wordt en waarin niet elk besluit leidt tot een jaar gesteggel en rechtszaken?

[google]

Komt er een structuur waarbij clubs in de problemen aan duidelijke regels moeten voldoen en een pad omhoog kunnen vinden of blijven clubs elke paar jaar aankloppen bij de gemeenten ‘of er niet wat te regelen valt?’ Waar gemeenteraadsleden het benauwd krijgen wat de harde kern wel niet gaat doen als ze dat weigeren? Leveren bond, clubs en spelers zelf ook een bijdrage? Worden reserves aangesproken? Komen er voorwaarden aan transfers, makelaarspremies en salarissen?

Het akkoord tussen clubs en vakbonden over een collectieve salarisverlaging is een bemoedigend signaal, maar helaas is dat dan ook het enige. Verder heb ik nog geen plan gezien. Wel zien we elke week weer gesteggel over de korte termijn. Onenigheid over besluiten, bestuurlijke soaps, nabeschouwingen van bestuurlijke soaps en over en weer verwijten tussen clubs dat de ander niet solidair is. Als KNVB en clubs vooral bezig zijn met gevechten over volgend seizoen, dan miskennen ze de problemen waar ze voor staan.

Geliefd voetbal, kijk even om je heen. Je bent niet de enige met problemen. Het is heel druk aan het politieke loket. Als je alleen maar aangeeft dat je 400 miljoen schade leidt zonder een fatsoenlijk plan neer te leggen, dan sta je achteraan in de rij.

Dat zeg ik niet omdat ik tegen hulp aan voetbal ben. Ik zou niets liever willen dan zo snel mogelijk weer genieten in het stadion en heerlijk zinloze discussies over penalty’s, kaarten en de VAR. Dat er een dag zou komen dat ik zelfs de VAR zou missen, ik had het begin dit jaar nooit gedacht. Maar dat ik en veel andere mensen binnen en buiten de politiek zo van voetbal houden, geeft voetbal geen uitzonderingspositie.

Dus clubs, KNVB, terug naar de tekentafel. Kopieer dit keer de goede in plaats van de slechte kanten van de politiek. Probeer er te gaan zitten alsof je een coalitie moet smeden. Lees niet steeds je eigen belangenlijstje voor. Probeer een plan te maken waar het voetbal in z’n geheel beter van wordt. Kijk daarna of dat plan jouw club specifiek onevenredig pijn doet en probeer dat leed vervolgens te verzachten. Ga ook pijnlijke keuzes niet uit de weg. Er zijn sowieso geen oplossingen zonder pijn. Aanmodderen levert nog meer ellende op.

Zie het als een waarschuwend advies van een goede vriend die je ontzettend mist en wil dat het snel weer goed met je gaat en liefst nog beter dan de afgelopen jaren.