De avonturen van Geraldo - Feuilleton van een wederopstanding

Een grauwe deken van ijskoude mist hing als een sluier over de stad. Een ieder die binnen kon blijven deed dat, de straten boden dan ook een verlaten aanblik op dit vroege tijdstip van de dag. Ergens op een balkon geeuwde een huisvrouw verveeld de slaap van zich af en zette de vuilniszak uiterst secuur in het hoekje, naast het trapje voor het ramenwassen. Na wat naar beneden gekeken te hebben en zich ervan vergewist dat er geen sensatie in de lucht hing, sloot ze de balkondeur en drukte ze op de automatische piloot het knopje van de Senseo in. 1 kopje, dark roast. Op de achtergrond was het geluid van de TV, zei het wat omfloerst te horen; ….”waardoor FC Twente dus erger in de problemen is gekomen dan menigeen dacht. Paul heb jij daar een verklaring voor?” De kat rekte zich uit, keek wat verveeld om zich heen en sliep weer verder.

Ergens verderop opende de ondernemer in tabakswaren en tijdschriften voor de tigduizendste keer zijn zaak. De middelmatige inkomsten hielden gelijke tred met zijn uiterlijke voorkomen, niets specifieks aan te ontdekken. De dagelijkse stapel kranten bracht hij als eerste naar binnen. Werktuiglijk veegde hij het laagje ijskoude rijp van de krantenstapel af waardoor de kop van de dag zichtbaar werd: “Gerald van Den Belt: FC Twente moet weer normaal doen.”

Op het bankje in het winkelcentrum hadden zich op dit vroege tijdstip al wat bejaarden verzamelt in een vergeefse poging om de eeuwige slaap voor te blijven.

“Joop hef oons d’r mooi bie hat. Kearl, wat een leugnbartels is he wes.”

“Nig allenig Joop, den Aldo hef d’r ja kats met sien volle verstand bie zeet’n.”

“Jongs, ze mot gewoon veul meer van afstaand skeet’n, dan kump alles wa good, laat oe de kachel tog nig zo anmaak’n.”

“Hej a heurt wat e van plan was dan? He was druk gangs um palies Soestdiek op te koop’n. Doar wol e dan n’en internaat veur jonge spöllers van maak’n.“

“Joa, dat hek ok heurt. He wol d'r ok nog een vuufsterr’n restaurant an vastplakk’n. Veur gast’n oet ’t boetnlaand. Glas prikkeldrink’n sol meer as 100 euro mot’n kost’n en alles.”

“Se hebt de solex van Kammetje ok a verkog hek heurt. Zo slim is’t a.”

“Doar hef he ja nog met noar Noorweeg’n henne wes um den Börven op te haal’n.”

“ Hat he dan moar flinke pech onderweg hat, hat oons een flinke bult geld kunn’n skeel’n.”

Het schorre en ietwat hoesterige gelach stierf weg in het geluid van de stadsbus die net kwam voorrijden, bestemming UT.

Vlakbij die UT was een man al volop aan het werk in de Veste. De lege koppen, waar koffie in had gezeten, gaven aan dat hij toch al minstens al een paar uur aan het werk moet zijn geweest. De kringen onder zijn ogen verrieden een recent tekort aan slaap en de baard van een dag wees op gehaastheid.

Het is dan ook niet zomaar iemand lezer, maar onze held Gerald van Den Belt. Hoop in bange dagen, de verlosser van alle leugens en bedrog. De man die openheid en klaarheid brengt in deze donkere dagen van list en bedrog. Openheid en klaarheid waar gans het Twentse volk al zo lang naar smacht. Samen met Aldo, de man die zich zo goed voelde op de achtergrond en te laat in de gaten kreeg dat Joop de kuierlatten zou nemen en hem voor het blok zou zetten, zal hij de weg plaveien die omhoog leidt. De weg naar de wederopstanding van de prachtige volksclub FC Twente.

Het kan dan ook niet verwonderlijk genoemd worden dat de volksmond al snel de benaming ‘Geraldo’ voor dit tweetal in petto had. Ook al had Aldo er dicht bij gezeten toen de boel in de hens ging. “Iemand zal toch moeten wijzen waar de geur van het verdampte geld vandaan komt en hij betaalt uit eigen zak het nodige bij.” Zo viel links en rechts te horen.

Laten we terug gaan naar de Veste en kijken waar onze held mee bezig is.

“Jongens dit is toch niet normaal? Dit kan toch niet? Een rekening van €10.000 van een restaurant in Milaan? Hebben jij en Joop ieder vier varkens opgevreten daar of zo?“, vroeg een zichtbaar aangeslagen Gerald.

“Euhh, dat was, even denken, dat was toen die avond dat Luc tekende. Joop nodigde toen het hele bestuur van Inter Milaan uit, ja, dat liep wat uit de hand ja”, antwoordde Aldo schaapachtig. “Buikdanseressen, vuurvreters, messenwerpers, levende taarten, je weet wel.”

“En hier. Een nota van €15.000,- voor een Portugese tolk. WTF?“

“Tsja, die was toen nodig om het contract van Fernandes goed op papier te krijgen. Dat moest 4 en een halve maand zijn. De tolk zei dat er dan qauatro e meia meses moest komen te staan. Joop was echter net terug van de Algarve en zei dat er quatro e meia annos moest staan. Die huurde toen een andere tolk in die onder ede moest verklaren dat Joop gelijk had. Kostte weer € 3.000 en wij zaten voor 4 ½ jaar vast aan die man in plaats van 4 ½ maand. Ik vond het al raar dat die Fernandes telkens met zo’n big smile rondliep terwijl hij niet eens op de bank zat.”

[google]“Sjonge jonge. Het is werkelijk van de ratten bezeken”

“Kom Gerald, laten we eens even gaan wandelen. Even de stad in, laat ik je wat belangrijke plekken en zaken zien en kunnen we meteen die drie boeken die Joop nog steeds niet teruggebracht heeft inleveren bij de bieb. Is nu ook al een boete van 125 euro. Ik vond ze gisteren onderin zijn bureaula.”

Zal Gerald meegaan lezer? Wat voor boeken had Joop dan geleend? Komen er nog andere lijken uit de kast? Wat zal het duo Geraldo mee gaan maken in de binnenstad van Enschede? Lees het in deel 2 van dit feuilleton van een wederopstanding.

TAZ
[ligatus]