Het dilemma van Co Adriaanse

Het is de allesoverheersende vraag in de aanloop naar de streekderby tussen Heracles en FC Twente: speelt hij wel of speelt hij niet? 'Hij' is Marc Janko, topscorer van de club uit Enschede, garantiebewijs voor doelpunten, maar inmiddels ook het duivelse dilemma van trainer Co Adriaanse.

Op de cijfertjes en statistieken van Janko valt niets aan te merken. De lange aanvalsleider, aanvoerder van het nationale team van Oostenrijk, doet bij FC Twente wat hij moet doen: scoren, aan de lopende band. Tien treffers in de eredivisie, nog eens zes in de andere competities: Janko is in cijfermatige zin de goalgetter die elke ploeg zich wenst.

Weet ook Adriaanse, die hem in 2009 bij Red Bull Salzburg naar 39 treffers stuwde. 'De belangrijkste kwaliteit in voetbal is het scoren van doelpunten. Marc levert bijna treffers op bestelling, als je het spel op hem afstemt. Hij is extreem gevaarlijk in het strafschopgebied, met zijn hoofd en zijn linkervoet.'

Vanuit zijn hang naar spektakel en ultra-aanvallend voetbal zou Adriaanse zijn Oostenrijkse topscorer altijd opstellen. Maar de trainer heeft bij het huidige FC Twente ook te maken met de balans in zijn elftal en de kwaliteiten van zijn andere spelers. Na een periode van kneden, boetseren en experimenteren lijkt de ploeg voetballend en organisatorisch het meest in evenwicht zónder de minder voor vloeiend positiespel geschikte Marc Janko.

Tegen Odense BK (3-2 zege) en De Graafschap (4-0 zege) ontbrak de Oostenrijker met een blessure en speelde FC Twente in een logische 4-3-3 opstelling, met de van een blessure herstelde Nacer Chadli als creatieve nummer 10 en Oranje-klant Luuk de Jong op zijn favoriete positie als centrumspits.