Opmaken voor de Play-offs

De tragiek van een verloren seizoen balde zich gisteravond in alles samen bij FC Twente. De Enschedeërs verspeelden tegen Heerenveen een 2-0 voorsprong en daarmee ook de laatste serieuze kans op directe kwalificatie voor Europees voetbal (3-4). Wat resteert na de zoveelste sof is de vrijwel zekere gang naar de vermaledijde play-offs.

Alsof het zo moest zijn. Alsof de gifbeker nog een keer helemaal leeg moest in deze laatste competitiewedstrijd voor eigen publiek. Heel even leek het de avond van alles te worden in Enschede, maar het werd uiteindelijk de wedstrijd van het totale niets. Weer een nederlaag, weer een deceptie en deze valt niet meer te repareren op de slotdag van het seizoen.

De manier waarop FC Twente gisteravond alle kaarten uit handen liet vallen, was symbolisch voor alle teleurstellingen van de laatste maanden. De getergde ploeg speelde een uitstekende eerste helft, maar vergat daarin uit te lopen naar een geruststellende voorsprong. En dat brak de Tukkers in de tweede helft genadeloos op tegen de sluipmoordenaars van Heerenveen, die opnieuw een ongekende efficiency aan de dag legden.

Hoe was dit mogelijk? Die vraag zal vandaag nog regelmatig door de hoofden van de spelers spoken. Hoe kun je na negentig minuten met lege handen staan na zo’n eerste helft, waarin Twente zoveel beter was en zoveel meer creëerde dan Heerenveen? Het duel was gisteravond nog maar vijf minuten onderweg of het was al 1- 0 dankzij Luuk de Jong. Twente heerste, joeg de tegenstander op en de ingrepen van trainer Steve McClaren leken het gewenste effect te sorteren.

Na een lange periode van afwezigheid keerde Denny Landzaat terug in de ploeg en verrassenderwijs mocht ook Emir Bajrami beginnen. Met de slimme Landzaat in het elftal keerde de rust en het voetbal terug op het middenveld en de beweeglijke Bajrami was een plaag voor de logge Michel Breuer. De Twentse dominantie leverde al snel de verdiende 2-0 na een prachtig duet tussen Bajrami en Roberto Rosales. Die laatste slingerde de bal magnifiek voor, waarna De Jong de bal krachtig binnenkopte: 2-0.

Omdat de tussenstanden op de andere velden op dat moment ook nog eens in het voordeel van Twente waren, leek een mooie avond in het verschiet te liggen. In de zoektocht naar oorzaken voor de ineenstorting zullen ze bij Twente misschien wel uitkomen bij de 22e minuut, toen Bas Dost na een diepe bal van doelman Norfeldt tussen Peter Wisgerhof en Douglas zomaar mocht doorlopen: 2-1. Een treffer vanuit het niets, maar wel eentje met grote gevolgen, al kreeg Twente daarna nog voldoende mogelijkheden (John, De Jong, Fer en Brama) om de wedstrijd alsnog in een vroegtijdig stadium te beslissen.

Na rust had het duel aanvankelijk hetzelfde spelbeeld, maar wie een ploeg als Heerenveen in leven houdt, moet altijd vrezen voor dat ene fatale moment. En dat moment kwam, na iets meer dan een uur spelen, toen Oussama Assaidi binnendoor bij Rosales naar binnen kwam en de bal in de kruising schoot: 2-2. Die onverwachte opdoffer haalde al het geloof en de mentale weerbaarheid uit de ploeg weg. Opeens was de speldiscipline verdwenen en werden de ruimtes op het veld steeds groter. En dat is flirten met het noodlot tegen het sluwe Heerenveen, dat via Luciano Narsingh en Assaidi de zege binnenhaalde. Dat Douglas in de slotseconde nog voor 3-4 zorgde, paste in het beeld van de meeslepende wedstrijd, maar het leverde Twente niets meer op.

Die ploeg kan zich na een miserabel seizoen, waarin in alle geledingen te veel fouten zijn gemaakt, gaan richten op de play-offs. En dat is na alle ereplaatsen van de laatste jaren een pijnlijke constatering.

Bron: Tubantia