Voor publicatie: Het verhaal van Alfred Schreuder.

Na een jaar van frustraties en ellende bij mijn grote liefde FC Twente ga je toch denken, hoe heeft dit kunnen gebeuren. Na zoveel slechte wedstrijden en zoveel slecht nieuws kwam de volgende gedachte gang in mij op en heb het proberen te verwoorden in een zelf verzonnen hoofdstuk in een (nog) niet bestaande biografie van Alfred Schreuder.

Hoofdstuk 12: Het seizoen 2014/2015

Het was het eerste jaar dat ik officieel hoofdtrainer zou zijn bij een betaald voetbal ploeg. Na vorig jaar al het werk te hebben gedaan van de hoofdtrainer was ik er dit jaar helemaal klaar voor. Er waren de nodige toppers vertrokken naar grotere clubs in Europa maar FC Twente had ook goed ingekocht in Nederland. Mokotjo, Ziyech en Lachman waren bij hun vorige club van groot belang geweest en het niveau van Twente lag echt niet veel hoger dan dat van Heerenveen of Zwolle. Ik dacht dus ook, dat word een makkie. Helaas was onze spits Luc Castaignos nog niet verkocht en in het vorige seizoen was het al niet een goalgetter gebleken maar ik wist zeker dat ik hem naar de top kon brengen en dan was iedereen het begin van zijn tijd bij Twente vergeten.

In het begin leek alles te gaan zoals het moest. De spelers pasten zich goed aan en de vorig jaar aangetrokken Mexicaan Corona begon ook te laten zien wat hij kan. Maar toen kwam de voorzitter naar me toe. Of ik even naar zijn kantoor kon komen. Joop Munsterman was de man achter FC Twente en ondanks de positie in categorie 1 van de KNVB bleef juist deze man positief en met de huidige aankopen leek me dit ook terecht. Ik ging direct na de ochtend training bij hem langs. We waren niet alleen want Aldo van der Laan was ook aanwezig. Aldo van de Laan was de rechterhand van Joop en beide hadden veel tijd, geld en energie gestoken in deze club. Al vanaf het faillissement trokken zij de kar en met vele hoogte punten stonden zij samen gerant voor de grote succes van de club. Maar ondanks dat keken ze niet vrolijk. Het kon niet aan de resultaten liggen. We waren net twee weken aan het trainen na de vakantie. De spelers die vertrokken waren hebben ze zelf verkocht en goede vervangers aangekocht. Maar de gezichten stonden echt op standje rouw. Als of er iemand was overleden.

Ik ging recht voor de voorzitter zitten. Aldo van de Laan stond schuin achter Joop. Beide keken me recht in de ogen aan. Joop begon met praten en Aldo liep naar de kraan om een glaasje water voor mij te pakken. Alles leek dus op een super slecht gesprek. Joop begon te vertellen. "Beste Alfred. Je bent nu al een tijdje bij de club en je weet hoe het gegaan in de afgelopen jaren. Je zat keer op keer op de eerste rij en je hebt een grote meer waarde gehad voor het behalen van de successen. Maar aan alles komt een eind. Ondanks het feit dat we weer een doelstelling zullen uitspreken dat we bij de top 3 van Nederland willen eindigen moeten we je toch het volgende vragen. Wij willen dat je dit seizoen het niet al te goed gaat doen. Dit jaar zullen er veel slecht nieuws berichten komen over de club. Voornamelijk over mij als voorzitter en de raad van commissarissen en dit zal grote gevolgen hebben voor onze toekomst. Om de verwachtingen nu al een beetje naar beneden bij te stellen moet jij dus invloed op het team gaan uitoefenen dat de resultaten slechter gaan worden. Lukt je dit dan beloof ik je een contract verbetering die niemand je anders jou zal geven."

Ik wist niet goed hoe ik moest reageren. Ik was er stil van. In het verleden bleek wat deze man heeft gedaan voor de club altijd goed uitgepakt te hebben en dus vertrouwde ik gewoon weer op de woorden van deze man. Hij kon toch niks fout doen voor de supporters en media. En er zat dus een mogelijk contract verbetering in voor mij. Ik weet dat ik een goede trainen ben maar misschien was FC Twente al wel een beetje te hoog gegrepen voor mij maar als ik nu door dit te doen er nog beter van af zou komen zou dat niet misstaan. En wat kon er misgaan. Gewoon een paar spelers te veel verwennen en ongeïnteresseerd laten raken. Castaignos niet neerzetten zoals hij dat zelf wil, Moktar zeggen dat hij zolang mogelijk de bal moet vasthouden en Lachman zeggen hoe geweldig hij is. Veel rare wissels en vooral geen plezier uit gaan stralen want straks slaat dat over op de ploeg. Ik weet niet goed waarom er dan van die dure spelers moesten komen maar als de baas dat wil, geen probleem want ik ben toch geen clubman.

In het begin ging het goed. De eerste 4 wedstrijden eindigden in gelijk spel. Toen kwam de wedstrijd tegen de kleine buurman Heracles Almelo. Ik kon het wel heel bond maken en deze gaan verliezen maar Heracles had nog geen wedstrijd gewonnen of gelijk gespeeld. De supporters zouden mij verantwoordelijk gaan houden en hoe leuk het vooruitzicht ook was van dat nieuwe contract, zolang ik niet weet wat er instaat ga ik niet de zondebok worden van de supporters. Deze wedstrijd heb ik mijn ploeg dan ook maar laten winnen. Daarna gingen we iets vaker winnen maar echt niet elke wedstrijd en ik liet de speelwijze zo saai dat het ondanks de winst een nare ervaring was voor de supporters in het stadion. Ik dacht, ik heb de verwachting nu wel genoeg naar beneden bij gesteld en ging in december weer naar de voorzitter.

Ik vroeg aan Joop Munsterman of hij tevreden was. Maar zijn reactie verraste mij volledig. Hij begon te huilen. Hij leek er helemaal door heen te zitten. Hij zei, "Ik ben naast voorzitter ook een super grote fan van deze club en kan dit niet aanzien. Ik weet dat ik het je gevraagd heb maar ik kan het niet meer van je vragen. Dit kan ik de aanhang toch niet aandoen?" plots stormde Aldo van de Laan binnen. Het leek wel of hij had mee geluisterd want hij werd wit heet op Joop Munsterman. "Joop hoe kun je? Je weet best in welke situatie we zitten. We moeten er alles aan doen om het positieve beeld van afgelopen jaren neer te sabelen. Europees voetbal moet echt niet gehaald worden. We hebben gegokt Joop, met veel geld en we hebben gewoon heel vaak fout gegokt. Maar jij weet ook, over een paar jaar lachen we er om." Ik schrok hier duidelijk van en vroeg wat het nu daadwerkelijk aan de hand was.

Aldo zei me heel duidelijk, "Je mag dit jaar absoluut niet eindigen in het linker rijtje. Europees voetbal mag je absoluut niet halen en als je niet goed genoeg je best doet dan laten we de cijfers zo slecht er uit zien dat we punten aftrek krijgen van de KNVB. Dan zorgen we ervoor dat er veel personeel ontslagen word en dan niet in de top, maar juist onder aan de ladder. Maar als je dit lukt dan hebben we een fantastisch contract voor je. Dit krijg je niet omdat we zo tevreden zijn over jou maar omdat jij echt gehaat gaat worden door de supporters." Ik vroeg wat de inhoud van dit contract dan wel was. "Je krijgt een contract tot 2019 met een jaar salaris van 800.000 euro. En dat alleen maar omdat je dit seizoen compleet verknalt. Als er ook nog ongeregeld heden komen door jouw resultaten krijg je ook nog een leuke auto van mij, mag je zelf uitzoeken." Ik vroeg om bedenk tijd en ik kreeg te horen dat ik volgende week maar antwoord moest geven en er niemand over mocht praten.

Ik ben na twee dagen alweer terug gegaan naar de voorzitter. Ik heb ze gezegd dat ik mee deed in ruil voor dat contract. Ik ben toch geen clubman. Ik kom niet uit Twente en dat ik het hier al zo lang heb uit gehouden was al een wonder. Laat deze club lekker kapot gaan en maak mij maar lekker rijk. Laat die supporters maar lekker schreeuwen straks want ik word toch wel beschermd door de club. En die rellen zijn altijd wel leuk en helemaal als ik dan ook nog een dikke nieuwe auto krijg. "Ik ga akkoord maar dan op 1 voorwaarde. Joop Munsterman moet volledig de schuld krijgen voor het gedoe binnen de club en dat hij mij dit contract heeft gegeven. Joop moet kapot." Aldo stemde hier snel mee in. Ik zat op rozen en verliet met grote vreugde het kantoor. Ik kreeg gewoon zin in het einde van het seizoen.

Niet lang daarna gebeurde het al. Joop Munsterman had bij de nieuwjaarsreceptie nog mooi weer maar daarna ging de complete beerput open. De jaar cijfers klopten niet. De winsten op spelers waren al verkocht voordat de spelers verkocht waren. Er stonden mensen voor enorme bedragen op de loonlijst en dit waren niet de toppers uit de selectie. Ik wist natuurlijk dat ik ook zo belachelijk veel betaald kreeg maar dat was part of the deal. En ja hoor, niet lang daarna kwam mijn nieuwe salaris al naar buiten. Het leek wel of Twente ontplofte. "Hoe was dit mogelijk? Hoe kun je die man nou een contract voor zo lange tijd met zo veel salaris geven? Die man heeft nog niets gepresteerd." Maar ik wist met het maken van de afspraak met Joop en Aldo dat dit zou gaan komen.

Toch leek het even mis te gaan. De kwart finale van de KNVB beker tegen AZ Alkmaar was een goede wedstrijd. Er werd overtuigd gespeeld en goed gewonnen. Hoe kon dit nou gebeuren? Welke schakel had ik over het hoofd gezien? Schilder deed keurig zijn best om de bal regelmatig te verspelen, Moktar hield zich aan de afspraak de bal veel te lang vast te houden en de verdediging kwam niet over als een team. Maar die verschrikkelijke Tapia deed het zo goed. Had ik die dan nog niet gedemotiveerd? Had ik hem nog niet te veel vertroeteld? Blijkbaar niet. De volgende dag riep ik dus Tapia maar bij me en zei hem dat hij een goede wedstrijd had gespeeld. Dat hij nog wel veel meer risico kon gaan nemen. Hij was zo goed dat hij ook wel hakjes en kunstige aannames kon proberen. En direct de volgende wedstrijd deed hij het een stuk minder. Wat ben ik ook een top trainer.

De rest van het seizoen liep zo als het moest. Saai en slecht. We verloren meer dan we wonnen en de supporters werden bozer en bozer. Wat ik niet had voorzien was dat de supporters niet alleen om mijn vertrek zouden vragen maar ook dat van de gehele technische staf. Die mannen konden nergens wat aan doen. Ze waren geen toppers en vooral mensen die uit liefdadigheid bij de club waren maar ik, en alleen ik schuld aan de gang van zaken. Ik voelde dat die nieuwe auto niet lang meer zal duren. De supporters waren het echt heel erg zat. Niet alleen de harde kern was boos maar ook alle brave supporters verenigingen. Toen ging het eindelijk mis. De ongeregeldheden waren er dan toch en ik keek even rond op het internet wat ik zou vragen. Een dikke Landrover? Een luxe Bentley? Audi R8 is ook leuk maar die is niet meer exclusief. De volgende dag ging ik naar Aldo van de Laan. Joop Munsterman was al een tijdje weg en Aldo had de functie van voorzitter over genomen. Aldo zei, "Je kunt fluiten naar je auto. Het enige wat naar buiten is gekomen is een filmpje op de website Dumert.nl. Nu moet ik als nog veel slecht nieuws gaan verspreiden. Dat de paarden zijn mishandeld of iets in die zin." Ik was witheet. Dit was niet de afspraak. Als het zo moet dan houd ik me ook niet meer aan de afspraak. Ik ging er alles aan doen om de laatste wedstrijden te gaan winnen.

[google]Toen kwam de volgende tegenslag. Nederland kreeg een extra Europa league tickets voor de Fair play cup. FC Twente stond boven aan de lijst en ging op die manier toch nog Europa in. Er ging een schokgolf door het stadion. Dit kan toch niet waar zijn? Waarom overkomt ons dit? Aldo reageerde snel en effectief door direct maar officieel te melden dat FC Twente bedankte voor de eer en er voor koos niet Europa in te gaan. Hij verzond er een verhaal omheen met geld en licentie gedoe. De massa accepteerde het en zo kon ik dus rustig door werken naar mijn wraak naar Aldo. Die laatste twee wedstrijd zouden we grandioos winnen en zo eindigde het seizoen toch nog een beetje leuk voor de supporters.

Kort naschrift: Al die zogenaamde kenners van het spel op tv, radio of krant zaten er allemaal naast. Ja! ik ben een goede trainer maar ik kon wel degelijk wat doen aan de speel resultaten van FC Twente. En ja het heeft al wel degelijk het hele seizoen te maken met de financiële situatie anders hadden de heren het mij nooit gevraagd zo te handelen.

R.B.
[ligatus]