Column: Laat Ted maar schuiven

Het oordeel is dan eindelijk geveld. Daar waar een overgrote meerderheid van de fans al geruime tijd klaar is met de huidige trainer en een deel van de technische staf en amechtig hoopten op een vertrek, ziet de persoon die de club momenteel mede financieel overeind houdt nog voldoende perspectief om door te gaan. Dezelfde persoon die het overigens mede op zijn geweten heeft dat de club op het randje van levensvatbaarheid balanceert en ooit zijn akkoord gaf op het zo veelbesproken contract met Alfred Schreuder. Tijdens het afsluiten daarvan, oraal of in geschrifte, behaalde de hysterische gekte al een ruime overwinning op het gezond verstand.

Iedere fan heeft zo zijn eigen idee en opvatting over het hoe- en waarom van deze beslissing. Dat varieert van; “D’r bunt tog geen moneten man, ie kunt den kearl tog nich afkoop’n . Dan goat wie ja kats noar de afgrond hen”, tot: “ Ie weet ja helemoal nig wat dat kost man gekkn’huus, op die teen miljoon, kan die vuf ton d’r ok nog wa bie. Woj temet alles noar de kloot’n hebb’n dan met die sloaperd?“

Zoveel mensen, zoveel meningen, waarbij er wel een hele duidelijke afkeer van de trainer Schreuder valt te ontdekken. Daar waar de massa klaar was om er, na een grote schoonmaak in diverse geledingen, weer fris en fruitig op te klappen en met volle enthousiasme het nieuwe FC Twente te omhelzen en met passie aan te moedigen, krijgt diezelfde massa wederom een linkse directe op de kin en ziet men net zo erg uit naar het komende seizoen als naar een bezoekje aan een alcoholische tandarts. Erg jammer, het momentum was en is er nu. De duvel en zijn ouwe moer werd ontslagen. De scouting eruit, vrouwen apart, jeugd weg, geen team in de Jupiler league, de koffiejuffrouw op de keien (hoe staat het daar trouwens mee Andreas?) en ga zo maar door. Heftige besluiten, besluiten met emoties, veel emoties. Net zoveel emoties als bij de massale supporters acties tegen Schreuder en de TS. Een actie die werd ingegeven door liefde voor de club en volstrekt los stond van winnen of verliezen, maar eigenlijk maar een ding vroeg; “geef ons de passie en de bezieling in- en rond het veld weer terug, laat Twente weer Twente zijn.”

Het bestuur (lees: Aldo) heeft echter gesproken en gaat door met de trainer. De kans bestaat zelfs dat een deel van de technische staf ook gewoon mag blijven zitten. Dat deel dan ook nog dat geen ruk toevoegt aan de eis om passie en bezieling. Tsja, ze hebben er kijk op daar, binnen de RVC.

Het begint zo langzamerhand steeds meer te wringen dat de persoon die de problemen mede heeft veroorzaakt nu als een soort zonnekoning zonder visie kan regeren omdat hij de club mede financieel overeind houdt. Hiermee blijft de club gegijzeld door het verleden en zal een grondige schoonmaak van binnenuit net zoveel kans maken als een Jordaanse kandidaat voor het FIFA presidentschap.

De personificatie van glibberig machtsmisbruik en ongebreidelde corruptie heeft dan wel weer aangekondigd eindelijk terug te treden en op te stappen. Over zes maanden is het tabee Blatter.

Onze eigen Alfred peinst er echter niet over. Die ziet mogelijkheden tot verbetering, begrijpt de fans en belooft beterschap. Veel beloven en weinig geven doet tenslotte menig gek in vreugde leven. De wereld waarin die man leeft, moet volgens mij nog ontdekt worden. Keer op keer een wanprestatie leveren met in principe goed materiaal en er nog mee wegkomen ook nog, maakt me er wel nieuwsgierig naar.

De club moet nog zeker 10 miljoen aan spelerswaarde verkopen en de grootverdieners zien kwijt te raken. Sterkhouders zullen verdwijnen en de nieuwe aanwas zal mondjesmaat en van mindere kwaliteit zijn. Hoewel dat voor een aantal spelers bijkans onmogelijk is, maar dit terzijde.

Tedje zal dan ook voornamelijk bezig zijn met verkopen. Een selectie meer in balans brengen kost ook geld, zolang Alfred er nog zit.

De stem van de fans en een groot deel van sponsors is vooralsnog gesmoord in korte termijn politiek.

Een toenemend aantal van de fans begint her- en der al gelegenheidsargumentatie in te zetten als het over de toekomst gaat, schakelen weer over op de ‘KWW Modus’. “Misschien wordt het weer wat, het kan niet anders, nieuwe spelers brengen misschien wel weer elan, een nieuwe trainer had ook niks veranderd”.

Een ieder die de ervaringen van het afgelopen seizoen en het spel van de jaren daarvoor nog vers op het netvlies heeft staan, weet echter dat het hier hopen tegen beter weten in betreft. Een muurbloempje wordt geen John Travolta in het tijdsbestek van een jaar.

Dezelfde spelers die met kapitale oorlogsletters in de Telegraaf lieten weten achter de trainer te staan, zullen de club net zo snel verlaten als dat ze gekomen zijn.

Wat blijft zijn de fans, de supporters die in grote getale weer een seizoenkaart hebben aangeschaft. Uit trouw, en in de hoop op beter.

Een kind kan echter zien aankomen dat het wellicht voor de winterstop al gedaan is met onze Alfred. Je kunt de massa namelijk een keer negeren en voor lul zetten, maar de emotie die er nu schijnbaar bij velen even niet is als het gaat om het laffe schijtvoetbal en de angst in eigen huis, zal straks weer oplaaien als men er wederom mee geconfronteerd wordt. En dan zal de huidige roerganger ook onderdeel uitmaken van het ‘eisenpakket’.

Tenzij het volgende scenario zich heeft afgespeeld uiteraard:
Gerald: "We moeten van Alfred af verdomme, dat gaat ons klauwen met punten en fans kosten."

Aldo: "Die gek gaat niet weg, die zaakwaarnemer heeft alles en iedereen ingeschakeld. We staan slecht door dat contract. God, wat heb ik toch gedaan door dat goed te vinden."

Ted: "Geen hond wil er nu instappen. We gaan verdorie het hele team in de verkoop pleuren, er blijft niks meer over. Afbreukrisico van 100 % voor ieder trainer die er nu voor gaat staan. Volgend seizoen wordt een hondenjaar. Laten we blij zijn dat de seizoenkaarten bijna allemaal verkocht zijn. Geef hem een gewijzigd contract, stel het bedrag naar beneden bij. Leg alles goed vast en neem een bepaling op dat hij bij geen verbetering tijdens de eerstvolgende evaluatie ontslagen kan worden met een maximale afkoopsom erin opgenomen, binnen zes maanden kunnen we dan eindelijk gaan opbouwen met een kerel met ballen en visie zonder de hoofdprijs te betalen.”

Tsja, de wonderen zijn per slot van rekening de wereld nog niet uit, laat Ted maar schuiven en anders doen ‘wij’ het wel. De broodnodige grote schoonmaak zit er aan te komen.

TAZ
[ligatus]