Column: Nederlagen

Dagboek Vrouw- 25 augustus 2013 :
“Lief dagboek. Ik begin steeds meer te denken dat hij niets meer om me geeft. Ik doe wat ik kan om zijn aandacht te trekken, maar ook in gezelschap doet hij net of ik er niet ben. Het lijkt wel of er iets ergs is gebeurd dat tussen ons in is gaan staan. Heb er al met diverse vriendinnen over gesproken en dat lucht wel op, maar tocht weet ik me niet echt raad met de situatie. Als ik erover begin murmelt hij maar wat. Dit vreet zo aan mij. Vooral dat hij net zo doet of er niets aan de hand is terwijl ik ten einde raad ben. S’avonds heb ik me speciaal voor de gelegenheid gekleed en hem zijn gang laten gaan. Heb me later maar in slaap gehuild.

Dagboek Man- 25 augustus 2013:
“Kut, Twente verloren. Toch nog geneukt”

Dit oude grapje geeft – naast een paar andere zaken- aardig weer hoe een man kan omgaan met de belangrijkste bijzaak van het leven en de nederlagen die daar jammer genoeg bij horen.
Iedereen heeft echter ook wel eens de verhalen gelezen van voetbalfans die het na een nederlaag van hun club niet meer zagen zitten en in een aanval van wanhopige depressiviteit een voortijdig einde aan hun bestaan maakten op soms ongedacht creatieve wijze.

Het benemen van een ander leven na een verbale woordenwisseling komt ook nog wel eens voor. Mes, pistool, machete, of knuppel worden dan ingezet als middel om de eigen frustratie op dramatische wijze de kop in te drukken.

Iedere fan kent vast wel de gebruikelijke wat ‘onschuldiger rituelen’ die na een nederlaag van de zo geliefde club zoal uitgevoerd worden :

- Het gooien met de afstandsbediening; Bij voorkeur richting TV. Hierbij is het uitdrukkelijk niet de bedoeling van de gooier om de TV te mollen of anderszins letsel toe te brengen aan toevallige passanten. De resterende frustatie houdt de gooier voor zichzelf, resulterend in het innemen van een Rennie met warme melk later op de avond. Het aanschaffen van een nieuwe afstandsbediening en boze partner is doorgaans het gevolg.

- Het gooien met de afstandbediening terwijl er al staand bewust gemikt wordt op de TV; De gooier wil graag wat schade zien, maar de TV mag niet helemaal kapot. Er treedt tijdelijk wat stressverlichting op maar relatieproblemen zijn ietsje later niet uitgesloten. De partner zal waarschijnlijk luidkeels blijk geven van zijn of haar verontwaardiging, waarna de gooier weer bij zinnen komt en op lijzige toon excuses stamelt.

- Het gooien met de TV; Hierbij wordt de TV in een aanval van oncontroleerbare woede met geweld opgepakt of van de muur gerukt en het raam uitgeflikkerd of in de tuin gedeponeerd.
De partner zal – inmiddels ook razend van woede omdat ze de rest van de avond GTST wel kan vergeten- luidkeels de vraag stellen of het nog wel goed zit in de bovenkamer na van de schrik bekomen te zijn en doorgaans besluiten om niet langer onder een dak te blijven met ‘die mafkees’.

-Het gooien met de partner; Vindt vaak plaats in situaties van opperste razernij waarbij de gooier ieder gevoel voor de werkelijkheid verloren heeft en fysiek de confrontatie met zijn onschuldige omgeving zoekt. Mondt dikwijls uit in een logeerpartij op staatskosten en een slechte naam bij de andere sekse.

Van een mindere orde is dan het zonder echte aanleiding stijf vloeken van iedere aanwezige in de ruimte en/of spelers op het veld , waarbij vooral schoonmoeders met enige regelmaat melden slachtoffer te zijn geweest van deze vormen van verbaal geweld.

In het stadion manifesteren de uitingen van verslagenheid na een nederlaag zich ook op verschillende manieren. De een wil direct de bestuurskamer bestormen, de ander vloekt luidkeels voor zich heen. Weer een ander zit minutenlang stil voor zich uit te staren of ziet voor zijn geestesoog de trainer – deze aanstichter van al het kwaad- in groepsverband anaal genomen worden door een compleet matrozendorp.

Voetbal is per slot van rekening emotie. Soms heftig, soms te heftig, maar altijd aanwezig en merkbaar aan de hartslag van de fan.

Ikzelf houdt het bij het doorgaans rustig bekijken van de wedstrijd met af- en toe een oerkreet waaruit afgrijzen blijkt of opperste vreugde. Thuis gaat er nog wel eens stoelleuning aan, vooral als er echt iets op het spel staat. Ook mijn partner wil op een kut moment nog wel eens de volle laag krijgen omdat ze zich niet aan de stilzwijgende afspraak houdt om niet tegen mij in te gaan als ik Castaignos een lul vind omdat hij de kans weer niet benut of de speler van de tegenpartij verrot scheldt omdat hij een vieze, gore hond is die een minne overtreding maakt.

Als ze dan zegt dat het wel meevalt en dat onze Twentespeler bijna niet geraakt wordt, voel ik direct een stoot adrenaline energie door mijn lichaam gaan die de stoppen bijna bereikt waarbij ze echter niet doorslaan. Na de wedstrijd voel je de agressieve energie afnemen en ben je weer in balans. Om het uur nog wel even schelden dat die hoerescheids niet zag dat die bal over de lijn was, maar dat mag geen naam hebben natuurlijk en hoort bij de afbouw. Ook het veelvuldig vereenzelvigen van de grensrechter met de edele delen van een trouwe viervoeter valt onder de categorie; afbouwen.

Nu heb je nederlagen en nederlagen. Ik betrapte er mezelf op dat ik gisteren na het onnodige verlies tegen Vitesse voor het eerst sinds tijden weer eens enigszins vrede kon hebben met een nederlaag. Gewoon omdat het voetbal van Twente gewoon zo’n verbetering is ten opzichte van de laatste twee jaar, dat het vertrouwen geeft. Het beste team wint nu eenmaal niet altijd.

Nu wel even werken aan het afmaken van de kansen en beter omgaan met de voorzetten heren! Het kan natuurlijk niet zo zijn dat ons laatste doelpunt uit een hoekschop dateert van voor de jampottenoorlog. Mede namens mijn vrouw….

TAZ

Twente Insite TopCoach Competitie 2013-2014

Doe jij al mee met onze TopCoach competitie 2013-2014? Doe mee en maakt kans op mooie prijzen waaronder 2 wedstrijdkaartjes, een FC Twente shirt, een FC Twente Cap en meer! Klik hier om naar de TopCoach competitie te gaan.