Column: Kartonnen bordjes

Met de terugkeer van supporters in de stadions dook het als een pandemie weer op: kinderen met kartonnen bordjes. Waar je voor een pandemie nog immuun kan worden, is er voor deze ziekte nog geen vaccin. Het idee begon nog schattig en sympathiek. Een kindje had bedacht om op een kartonnetje met een viltstift te vragen om het shirtje van z’n idool en deze was daar nog gevoelig voor ook en ging er op in. Als een dodelijk virus greep dat echter om zich heen.

Kinderen over de hele wereld gingen smeekbedes op karton plaatsen in de hoop een shirtje te bemachtigen van hun favoriete spelers. Een miljard bordjes zijn er geschreven voor Messi en De Bruyne, maar deze heftige ziekte waaide ook over naar Nederland. ‘Bram van Polen, mag ik je shirtje?’ of ‘Benjamin van Leer, mag ik je handschoenen? Jij doet er toch niks mee’. Creatieve kinderen bedachten dat het misschien handiger is om zo’n speler in zijn eigen taal aan te spreken. ‘Jorgen Strand Larsen, kan jeg fa skjorten din?’, Yukinari Sugawara, シャツを頂けますか?’ of ‘Michel Vlap, kin ik dyn shirt hawwe?’

[google]

Toen de stadions plotseling leeg moesten blijven was er paniek. Hoe nu verder? Op de Albert Cuypmarkt een nepshirtje van Ajax kopen met als sponsor Zaggo? Of geld gaan sparen om een echte te kopen in de fanshop voor 110 euro? Paniek alom natuurlijk. Nu de stadions weer open zijn is het echter niet meer zo onschuldig, die irritante bordjes. Volwassen mannen gaan zich bemoeien met de verdeling van de tricots en raken soms in een verhitte strijd met kinderen van 8 jaar over een gegooid shirt. Vooral bij Feyenoord maken ze het bont. Er staan kinderen en ouders tussen die snakken naar een invalbeurt van Ramon Hendriks, omdat dit het enige shirt is van de selectie dat ze nog niet bij elkaar gebedeld hebben.

Het is inmiddels veel meer dan een onschuldig kinderdingetje. De shirts gaan op Marktplaats vijf keer over de kop en hoewel ik nog geen hard bewijs heb durf ik hier wel te beweren dat de Napolitaanse maffia inmiddels een dubieuze rol speelt in dit geheel. Ik heb al verschillende kinderen in de stadions gesignaleerd met afgeknipte vingers. Het wachten is op de eerste kartonnen bordjes dode over een shirtje van Mark van de Maarel. Kortom: hoog tijd voor de KNVB om hierop in te grijpen. Ze staan vooraan om fakkels en biergooien te veroordelen met boetes en schorsingen, maar bedenk wel dat deze mensen gewoon zelf betalen voor dat vuurwerk en het bier.

Bij PSV-Benfica sloegen hele supportersvakken elkaar van de tribune af en hooligans van Zwolle en Go Ahead Eagles lagen met elkaar te rollebollen, maar daar wordt niemand minder van. Dit onschuldige vermaak is kinderspel in vergelijking met de grootste bedreiging van het hedendaagse voetbal: de kartonnen bordjes. Voor mij is er maar 1 passende straf. Zodra je een kind in een stadion ziet met zo’n bedelbordje: hardhandig oppakken, een nachtje in de cel af laten koelen, als taakstraf in de fanshop shirts laten bedrukken en een stadionverbod van 40 jaar. Dan laten ze het voortaan wel uit hun hoofd.

Ferry de Bont / HoekieB