Feyenoord-uit ging gewoon door in 2000: "Kon ons niets meer interesseren"

Maandagavond blikten Erik ten Hag, Fred Rutten, Sander Boschker en Jeroen Heubach in De Grolsch Veste terug op de veelbetekenende bekerwinst van 2001, tijdens een speciaal theatercollege. Een jaar eerder, op 13 mei 2000, vond de vuurwerkramp plaats in de wijk Roombeek in Enschede. Sander Boschker en Jeroen Heubach, beide oud-spelers van FC Twente, waren op dat moment met de selectie aan het trainen.

"Mijn ouders en vrouw kon ik maar niet te pakken krijgen", vertelt Heubach aan Sportnieuws.nl. Op 13 mei 2000 trainde FC Twente op vliegveld Twenthe, niet ver van de plek waar de ramp plaatsvond. "Het voetbalveld trilde helemaal en zelfs daar sloegen de ramen uit het gebouw bij de grootste klap. En dat waren geen dunne ramen." Heubach deed er alles aan om zijn familie te bereiken. “Mijn ouders en vrouw kon ik maar niet te pakken krijgen, dus dan schrik je natuurlijk wel. Daar ben je wel mee bezig, maar gelukkig heb ik ze later wél te pakken gekregen.”

Een dag later speelde FC Twente een uitwedstrijd tegen Feyenoord, waarin het zich kon plaatsen voor Europees voetbal. De prioriteiten van de spelers lagen echter begrijpelijk genoeg niet bij het voetbal. De KNVB weigerde een verzoek om de wedstrijd af te gelasten. Oud-doelman Sander Boschker blikt terug: "Je hebt niet in de gaten dat het zo erg is. Maar op het moment dat je weggaat met de bus, dan zie je op de snelweg al die politie en ambulances. Dat heeft een behoorlijke impact gehad." Heubach vult aan: "Dat wij gewoon moesten voetballen is belachelijk." De wedstrijd eindigde in 1-1. "Het kon ons niets interesseren wat die uitslag werd. We wilden niet en we liepen allemaal als zombies over het veld", aldus Boschker.

Een jaar later volgde de bekroning. FC Twente won de KNVB-beker in de finale tegen PSV. Heubach herinnert zich die dag levendig: "Die dag ga ik nooit meer vergeten, wat een emoties, blijdschap. Deze was voor Enschede, om ze toch een hart onder de riem te steken en weer vooruit te gaan met z’n allen. Ik dacht: dit winnen we nooit meer. Maar toen begon Boschker ineens ballen te pakken." Boschker stopte drie penalty’s. "Een zeer belangrijke prijs voor mij en de club, maar ook voor de stad Enschede. Ruim een jaar na de vuurwerkramp konden we de stad weer iets moois geven, iets tastbaars. Dat was te merken aan de vreugde-uitbarsting onder de supporters en het feest in Enschede na afloop. Voor mij was dit hét moment van mijn carrière", besluit hij.