Trainer wuift zorgen over ontwikkeling Nagel weg: "Heeft de media een rolletje in gespeeld"

Benjamin Nagel zette in november 2022 zijn handtekening onder een contract tot medio 2026 bij FC Twente. Dit deed hij enkele dagen nadat hij 15 was geworden. De in Enschede opgegroeide middenvelder werd hiermee uit de handen gehouden van onder andere Ajax en Feyenoord die hem ook dolgraag vast wilden leggen. Inmiddels zijn we drie jaar verder en is Nagel alweer 17 jaar. Zijn debuut in het eerste heeft hij echter nog niet gemaakt. Stokt de ontwikkeling van de als toptalent gemarkeerde jeugdspeler? Deze vraag kreeg Onder 21-trainer Jord Roos.

"Mijn indruk is niet dat dat stokt", aldus Roos aan tafel bij VoetbalTijd. Hierbij wijst naar de rol van de media. "Die jongen was net 15 toen hij tekende en dan denkt heel Nederland: binnen twee jaar zie je die in het eerste. Maar je ziet een jongen van 16 jaar niet zomaar in het eerste. Een Fitz-Jim bij Ajax is 21 en komt nu door. Ik heb het gevoel dat het goed gaat. Dat gaat geleidelijk de goede kant op."

Roos probeert de jonge spelers naast het veld een beetje uit de wind te houden. "Wat ik probeer is hard te zijn op het veld en zacht te zijn buiten het veld. Daar te helpen ze te ondersteunen, het voor ze op te nemen en te zien wat ze wel kunnen. Ook bij dit soort vragen over Benjamin Nagel zeggen we ook wat het is. Dat de media daar een rolletje in heeft gespeeld. Het is een rustige geleidelijke weg waarin die jongen gewoon hartstikke goed gaat."

Van de vele talenten is er uiteindelijk maar een klein deel dat ook daadwerkelijk doorbreekt in het betaald voetbal. René Wagelaar, die in het verleden zelf zaakwaarnemer geweest van jonge talenten, ziet een negatieve hoofdrol voor de ouders van de jonge voetballers. "Die druk van tegenwoordig, dat is ook niet normaal. Ouders van jeugdspelers zouden eigenlijk verboden moeten worden op het terrein. Dat zou het beste zijn om mee te beginnen. In Engeland is dat al."

"En waarom? Die hebben zoveel invloed op die kinderen, en ook in een later stadium als ze een contract gaan tekenen. Die zijn voor hu eigenlijk een soort van afgod en die jongens geloven dat. Die komen in een soort van wolk en worden heen en weer geslingerd. Het moet in handen blijven van FC Twente en misschien ook de zaakwaarnemer. Maar je wil niet weten hoe die ouders met die kinderen omgaan. Als ze dat eens weg zouden halen, zijn we 80 procent verder om een talent te laten ontwikkelen. Maar dat gebeurt niet en gaat ook nooit gebeuren. En dan het aanzien, hè. Dat vinden die ouders wel mooi: Als mijn zoon een contract krijgt. Nou nou."

Roos begrijpt waar Wagelaar vandaan komt, maar ziet ook de positieve kant. "Bij NEC (Zijn vorige weekgever, red.) hebben we wel een gekeken naar de jongens die het haalden en wat daarin de rol van de ouders was. De ouders die wij soms intern als vervelend ervaarden, die erbovenop zaten, die haalden het vaak wel. Onze indruk is dat als jij van huis uit een ongekend geloof meekrijgt, dat wel een bepaald houvast is. In het voetbal is het best lastig. De ene valt naar beneden en de andere omhoog. En ik snap echt wel wat je bedoelt. Stel je pakt een normaal gezin en de zoon is 15 en tekent een contract. Dan gaat het bij verjaardagen alleen maar over hem en niet over zijn broer die heel goed is in wiskunde. En dat doet natuurlijk iets met een mens. Maar dat ouders er anders naar kijken dan wij, dat maken we zeker mee", besluit Roos het onderwerp.