Waarom de kritiek op Lammers onterecht is

Afgelopen zomer haalde FC Twente Sam Lammers binnen als nieuwe spits, terwijl clubicoon Ricky van Wolfswinkel nog altijd tot de selectie behoorde. In eerste instantie leek het een strijd om de spitspositie te worden, maar gedurende het seizoen stonden de twee ook geregeld samen op het veld. Hoewel Lammers vaker onder vuur ligt dan Van Wolfswinkel, is de vraag of die kritiek wel terecht is. Tijd voor een cijfermatige vergelijking.

Beide spelers kampten het afgelopen seizoen met blessures. Van Wolfswinkel bleef echter langer fit en speelde 42 officiële wedstrijden voor FC Twente, tegenover 31 voor Lammers. Dat verschil in speeltijd is belangrijk om in gedachten te houden bij de interpretatie van de statistieken.

In de lucht
Zowel Van Wolfswinkel als Lammers blijkt sterk in de luchtduels. Van Wolfswinkel won 80% van zijn kopduels, maar Lammers deed daar zelfs nog een schepje bovenop met 88,6%. Qua lengte scheelt het weinig: Lammers is 1,91 meter lang, Van Wolfswinkel 1,86 meter.

Betrokkenheid aan de bal
Het verschil in speelstijl komt sterk naar voren bij het aantal balontvangsten per wedstrijd. Lammers werd gemiddeld 85 keer per wedstrijd aangespeeld, tegenover 45 keer voor Van Wolfswinkel. Dit wijst op een actievere rol van Lammers in de opbouw, waarbij hij zich meer laat terugzakken om mee te voetballen. Opvallend is dat Van Wolfswinkel gemiddeld meer passes de zestien in kreeg (79 tegenover 72), wat erop duidt dat hij vaker als eindstation wordt gezocht.

Kansencreatie
Lammers toont zich niet alleen als afmaker, maar ook als aangever. Zijn expected assists (xA) liggen in het 61e percentiel, hij behoort dus tot de betere spitsen in het creëren van gevaarlijke kansen. Van Wolfswinkel scoort hier slechts 27, wat aantoont dat hij zelden fungeert als aangever. Ook in bredere aanvallende bijdragen, zoals dribbels richting doel, key passes en passes in de zestien, doet Lammers het beduidend beter: 56 om 17.

Doelgerichtheid en efficiëntie
Lammers blijkt ook doeltreffender voor het doel. Op het gebied van non-penalty goals scoort hij in het 73e percentiel: hij scoort dus vaker dan driekwart van de spitsen in de competitie. Van Wolfswinkel blijft steken op het 44e percentiel, dat is onder het gemiddelde.

Ook bij de expected goals (xG), die aangeven hoe vaak een speler in scoringsrijke posities komt, scoort Lammers hoger: 68 tegenover 43 voor Van Wolfswinkel. Hij komt dus vaker in kansrijke posities én benut ze beter.

Conclusie
De statistieken laten weinig ruimte voor twijfel: Sam Lammers is op vrijwel elk front de productievere en veelzijdigere spits. Hij scoort vaker, creëert meer kansen, is nadrukkelijker aanwezig in het veldspel én wint meer kopduels. Toch moet de waarde van Van Wolfswinkel niet onderschat worden. Als aanvoerder en ervaren kracht is hij van groot belang voor de balans binnen het elftal. Zijn coachende kwaliteiten en leiderschap maken hem nog altijd een belangrijke schakel voor trainer Joseph Oosting, zij het misschien iets minder in aanvallend opzicht.