Overlijden vader veranderde Kalma: "Heb het ergste in mijn leven al meegemaakt"

In de zomer van 2020 overleed de vader van FC Twente Vrouwen-spits Fenna Kalma plotseling op een vakantie in Zwitserland. Hij werd 51 jaar oud. De destijds twintigjarige Fenna had het zwaar met het overlijden van haar vader. Ze heeft weleens verteld dat er een leven voor en een leven na de dood van haar vader is.

Bij Helden, de podcast legt ze uit waarom dit zo is. "Het is allemaal niet meer hetzelfde en het is eigenlijk nog niet te beschrijven hoe het nu is", zegt Kalma. "Je leeft er dag en nacht mee, je gaat naar bed en staat op met het idee dat je vader niet meer leeft. Dat maakt bepaalde dingen heel lastig."

Het heeft de 23-jarige Fries echter ook op een bepaalde manier sterker gemaakt. "Dingen die geweest zijn, zijn geweest, daar doe ik nu niks meer aan, want het ergste in mijn leven heb ik al meegemaakt. Er is eigenlijk niks meer dat mij van slag maakt. Bijvoorbeeld ook als ik terugkijk naar dat ik niet mee mocht naar het EK, 'so be it'. Ik kan dingen beter relativeren", aldus Kalma.

"Het is lastig te omschrijven", komt Kalma terug op haar uitspraak over een leven voor en een leven na het overlijden van haar vader. "Je mag er blij mee zijn als je niet weet hoe dit zit, want dan heb je niet iets meegemaakt waardoor je die gedachte hebt."

Vindt Kalma het lastig om over het overlijden te praten? "Aan de ene kant niet, maar aan de andere kant is het op sommige dagen lastiger dan op andere dagen. Het is anders als je het erover hebt voor meerdere mensen in een podcast of als je het er thuis of met vriendinnen over hebt. Maar als mensen er met mij over willen praten, ben ik heel open."

"Het verschilt per situatie, maar ik ben er wel open over. Maar ik ben ook niet een open boek die het aan iedereen kwijt wil. Bepaalde dingen zijn natuurlijk ook gewoon persoonlijk. Uiteindelijk denk ik het goed is als je als voetbalster mensen dingen meegeeft. Dat is ook iets waar ik naar kijk", zegt Kalma.

Bij elk doelpunt wijst Kalma met twee vingers naar de hemel. "Als ik scoor, vind ik het mooi om het aan hem op te dragen. Een goal geeft een soort extra lading. Ik wil ook heel graag scoren zodat ik het met hem kan vieren. Ik denk dat het wel een bepaalde kracht naar boven bent in mij. Ik doe het wijzen volgens mij al sinds het overlijden van mijn vader. Het is iets kleins, maar voor mij is het iets groots. Het blijft iets symbolisch", besluit de spits van FC Twente Vrouwen.