"Ik heb wel eens heimwee naar de clean sheets van Steve McClaren"

Andreas Bjelland weet het: hij moet verkocht worden aankomende zomer. Met een contract dat nog een jaar doorloopt, hoopt FC Twente nog wat geld over te houden aan de Deen die door zijn salaris ook zwaar op de begroting drukt. Zelf zegt hij er niet mee lastig gevallen willen worden, zijn zaakwaarnemer houdt het bij. Voor hem is het nu zaak dat hij herstelt van de blessure die hij afgelopen zaterdag tegen PEC Zwolle opliep. Hij wil erbij zijn als hij met Twente de beslissende fase van het seizoen ingaat. Dan is er nog de beker. Die wil hij winnen, koste wat kost.

"We hebben moeilijke weken achter de rug. Natuurlijk denk ik aan de rotsituatie voor de club. Maar ik sluit me ervoor af.
Ons werk gaat door. Het enige dat we kunnen doen, is knokken voor een betere plek op de ranglijst", vertelt Bjelland aan Henk van Schuppen van TC Tubantia.

De huidige captain neemt zijn ploeg vaak op sleeptouw en probeert iedereen dan te motiveren om dat ene doelpunt te maken dat tijdens een wedstrijd zo broodnodig is. De centrale verdediger is tijdens zo'n wedstrijd in de laatste minuten vaak terug te vinden in de zestien van de tegenstander. "Ik heb een enorme hekel aan verlie­zen. Die drive om dat te voorko­men bracht ik over op jonge spe­lers. Ik kan ze pushen om alles te doen voor de winst. Het is een na­tuurlijke aanleg. Ik voel me nu lek­ker als aanvoerder. We hebben een jonge, interessante groep met veel kwaliteit. Er zit nog groei in, we kunnen nog veel progressie maken."

Wonder

Bij veel profvoetballers hoor je wel eens dat het voetbal met de paplepel er werd ingegoten. Bij de linkspoot achterin was dit niet het geval. "Het is een wonder dat ik voetbalprof ben geworden. Mijn vader heeft een hekel aan voetbal, mijn moeder heeft er ook niks mee. Mijn broertje heeft op een la­ger niveau gespeeld, maar was vaak geblesseerd."

Als kleine jongen voetbalde hij vaak in de pauzes en na school. Toch heeft hij zijn gymnasium-diploma gehaald. Iets waar hij trots op is en waar hij zijn ouders een plezier mee heeft gedaan. Vervolgens koos hij bewust voor een carrière als profvoetballer.

Het moeilijkste jaar uit zijn carrière

Drie jaar geleden tekende hij een contract in Enschede. FC Twente had toen net de beker gewonnen en was het jaar ervoor kampioen van Nederland. Toch liep zijn eerste seizoen uit op een teleurstelling. Na enkele duels raakte de Deen zwaar geblesseerd aan zijn voet. Het was een lange weg, een zwaar gevecht. Het was het zwaarste jaar uit zijn carrière zegt hij zelf, maar hij is blijven knokken. Nu is hij aanvoerder en niemand kan zich nog een basiself voorstellen zonder Bjelland.

[google]

Clean Sheet

"Ik heb wel eens heimwee naar de clean sheets van Steve McClaren. Slechte wedstrijden die je toch met 1-0 wint. Wat zouden we er nu blij mee zijn. Ik win lie­ver met 1-0 dan met 3-2. Ik hou van die nul, dat is mijn vak. De nul maakt mij trots."

De vele tegendoelpunten dit seizoen maken Bjelland niet trots. Hij vindt zijn huidige team vaak te naïef spelen, de atmosfeer van de wedstrijd niet aanvoelen.

"Een verkeerde overtreding op een verkeerde plek, een domme gele kaart, een foute pass op een dom moment. Ik zeg steeds: ‘Hou het simpel, speel clever, gebruik je ver­stand, voer je taken uit en doe geen gekke dingen’. Vooral in thuisduels trappen we te vaak in het defensieve spel van de tegen­stander. Balverlies, counter, doel­punt. We missen stabiliteit, mee­dogenloosheid. Al die tegengoals bij corners. Soms kan een tegen­stander zo makkelijk scoren. Dan mis ik de over-mijn-lijkmentali­teit die zegt dat die tegenstander nooit mag en zal scoren", besluit hij.

[ligatus]