Column: Chileense Xavi

Over ongeveer twee maanden barst ’s werelds grootste voetbalevenement los in Brazilië. Hoewel het elftal van Louis van Gaal enigszins gehavend vertrekt richting Zuid-Amerika, verwachten de meeste Hollanders dat Oranje in staat is om de groepsfase te overleven. Het is op zijn minst opvallend dat veel mensen zich al zorgen maken over de mogelijke confrontatie met het gastland tijdens de knock-outfase, terwijl de tegenstand van Chili en Australië nauwelijks wordt gevreesd. Ikzelf ben echter minder overtuigd van een plaatsing van het Nederlands elftal voor de volgende ronde. In mijn ogen is Chili namelijk in veel opzichten op zijn minst gelijkwaardig aan het Nederlands elftal. Met name het Chileens middenveld is ijzersterk, met spelers als Arturo Vidal, Mauricio Isla én Félipe Gutiérrez.

Ondanks zijn onopvallende karakter is Gutiérrez bijna wekelijks één van de uitblinkers aan de zijde van FC Twente. De Chileen is niet alleen een onmisbare schakel in de opbouw, maar zorgt ook voor creativiteit en snelheid in het Twentse positiespel. Met name zijn karakteristieke kapbewegingen op de eigen speelheft, waarmee hij tegenstanders kinderlijk eenvoudig het bos in stuurt, maken veel indruk op mij. Bijna wekelijks valt mij een soortgelijke actie op, waardoor de Tukkers in een overtal situatie goede mogelijkheden creëren. Gutiérrez is dus vaak het brein achter Twentse aanvallen, zonder dat het voor de buitenwacht opvalt.

Toen ik probeerde om Gutiérrez te vergelijken met een absolute wereldvoetballer, kwam ik al gauw uit bij Xavi. Niet alleen qua lengte en postuur hebben deze middenvelders veel met elkaar gemeen, ook het spelinzicht, de passing en de passeerbewegingen vertonen overeenkomsten. Beide spelers zijn zowel in verdedigend als aanvallend opzicht een belangrijke schakel en vallen met name op door hun zuivere passing. Wanneer Gutiérrez zijn normale niveau haalt, kun je op één hand het aantal onzuivere passes en verkeerde beslissingen tellen. Achter iedere bal zit een gedachte, een gedachte die al is gemaakt ruim voordat hij de bal ontving.

Hoewel beide spelers niet de beschikking hebben over extreem fysieke krachten, compenseren zij deze tekortkoming met hun fantastische spelinzicht. Xavi bewijst dit wekelijks op het allerhoogste niveau, maar ook Gutiérrez heeft in grote wedstrijden met de nationale ploeg van Chili bewezen zijn fysieke tekortkoming te kunnen compenseren met zijn spelinzicht. Dit is des te meer een bewijs dat ook voor Gutiérrez de absolute top zeker niet onmogelijk is.

Toch mis ik één belangrijk element in het spel van de Chileen om de stap naar een absolute topclub te maken, namelijk zijn rendement. Hoewel de kleine middenvelder de laatste weken meer betrokken is bij doelpunten, blijven zijn statistieken niet erg opzienbarend. Zeker voor een speler met zijn technische mogelijkheden is hier nog voldoende progressie te boeken. Ik ben er zelfs van overtuigd dat hij onhoudbaar wordt voor FC Twente, wanneer hij ook voor het doel meer van zich doet spreken.

[google]Natuurlijk hoop ik niet dat Gutiérrez binnenkort zijn laatste wedstrijd in het shirt van FC Twente speelt. Maar als ik realistisch ben, is zo’n complete speler nauwelijks houdbaar voor een Nederlandse club. Met het WK in Brazilië in het vooruitzicht en de mogelijke basisplaats van Gutiérrez in het swingende, Chileense elftal, is het goed mogelijk dat hij internationale grootmachten weet te overtuigen. Bovendien is het goed mogelijk dat de Nederlandse voetbalsupporters eindelijk gaan inzien wat voor fantastische voetballer Félipe Gutiérrez eigenlijk is. Om heel eerlijk te zijn, vrees ik dat het Hollandse middenrif komende zomer totaal overlopen wordt door de middelste linie van Chili. Gelukkig word ik in dat geval door één ding getroost: ik kan nog iets langer genieten van Félipe Gutiérrez.

Rutger Brunink
[nederbet]
[ligatus]