Ratjes van toen, sterren van nu

Altijd als hij Klaas-Jan Huntelaar en Luuk de Jong ziet schitteren, voeltWim van Zeist zich trots. Als jeugdtrainer van De Graafschap had hij ze allebei onder zijn hoede. De twee gedreven spitsjes van toen leven nu als voetbalsterren, spelen bij het Nederlands elftal en treffen elkaar morgenavond als het Schalke 04 van Huntelaar tegen het FC Twente van De Jong speelt.

Als Luuk de Jong (21) hoort dat Wim van Zeist wat over hem gaat vertellen, begint de spits van FC Twente te lachen.
Het roept herinneringen op aan de vele uren op het trainingsveld in Doetinchem, met zijn oudere broer Siem. Nooit kregen ze genoeg van de bal en van de strijd met elkaar. Of hij moet denken aan die ene keer dat de jeugdtrainer in de finale van een toernooi in Utrecht zei: ‘Als jullie de bal veertig keer rondspelen, gaan we naar de McDonalds’. Het werd een dure middag voor Van Zeist en een lekkere voor De Jong en zijn team.

Twintig jaar werkt hij al bij De Graafschap, in allerlei functies. Nu is Van Zeist techniektrainer van alle elftallen en scout. De grootste talenten die hij in al die tijd voorbij zag komen? Zonder twijfel de broers De Jong en Klaas-Jan Huntelaar. „ Klaas-Jan heb ik vier jaar getraind in de jeugd. Wat is die jongen slim, hij wist toen al de situaties goed in te schatten, welk gat hij in moest duiken en welke keuzes hij wilde maken. Hij heeft een uitzonderlijke voetbalintelligentie. Zijn startsnelheid is niet zo hoog, maar zijn denkvermogen daarentegen is razendsnel.”

De Jong trainde hij twee jaar, vanaf de C’tjes. „Dat hij het nu zo verschrikkelijk goed doet, heeft me enigszins verrast. Ik wist dat hij goed was, maar hij was minder verfijnd dan zijn broer en Klaas, Luuk had een rauw randje. Het geeft maar weer eens aan hoe het werkt. Je kunt wel heel talentvol zijn, maar als je er niet elke dag voor werkt, red je het niet. Luuk ging altijd door, verzaakte nooit en is op weg een topspits te worden.”

Van Zeist heeft alle telefoonlijsten bewaard. Stapels herinneringen ploegt hij door op zoek naar de namen van het tweetal. Huntelaar komt hij voor het eerst op de lijst tegen van het seizoen 1994- 1995.

De Jong vindt hij hoger op de stapel: in 2002-2003. „Na drie jaar begon je te zien dat Klaas anders was dan de anderen. Vaak hebben talenten net niet de motivatie of het geluk dat nodig is om door te breken. Maar hij heeft zo’n enorm voetbalhart, wat dat betreft is hij net Messi. Buiten het veld valt hij niet op, het is puur de passie voor de bal die hem drijft. Ik bracht hem eens naar huis, huppelde hij meteen de garage in waar een doeltje stond. En daarna ging hij nog even naar een veldje in Hummelo om met andere jongens te voetballen.”

De kleine De Jong was een agressieve speler, in de goede zin van het woord, herinnert hij zich. Meer een ratje dan zijn beroemde voorganger bij De Graafschap.
„Siem en Klaas waren vaster dan hij. Maar Luuk zat altijd en overal tussen. Zijn acties waren niet altijd mooi, wel heel effectief en functioneel. Hij was al net zo gefocust als Klaas. En zijn timing was al verschrikkelijk goed, dat moet haast in de genen zitten. Luuk kwam altijd op het fietsje, trainde liever vaker dan niet. Hij komt uit een echte sportfamilie, zijn ouders hebben op hoog niveau gevolleybald. Dat zie je terug.”

De twee talentvolle spitsen van De Graafschap komen elkaar morgen in Gelsenkirchen voor het eerst tegen. Ze begonnen ooit bij de Superboeren, nu zijn ze de stoïcijnse topscorers van hun team.
„Ten opzichte van de jongens die het niet halen, onderscheidden ze zich door hun mentale kracht, lef, wil en passie. Ik zie te vaak dat talentjes maar wat doen, dat ze onbevangen spelen, maar geen doel hebben. Luuk, Siem en Klaas-Jan zagen voetbal als een vak, hadden een plan. Wat wil ik? En hoe kom ik daar? Als jeugdtrainer ben je meer leraar dan coach. Je begeleidt ze, helpt waar je kan, maar uiteindelijk doen ze het zelf. Dat hebben deze jongens wel bewezen.”

Hoe jong ze ook waren, Van Zeist zag hun status op het veld na verloop van tijd groeien. Dat is het moment dat ook de rest van het team beseft: dit zijn niet zomaar spelertjes. „Ze hadden iets dominants, zo van: hier ben ik. Als ze het veld opkwamen, gebeurde er wat. Luuk had dat nog meer dan Klaas, die was rustiger, moest het meer van zijn slimheid hebben. Je zag dat de andere spelers tegen hen op begonnen te kijken. Daar werden ze niet anders van, zijn ze te nuchter voor. Dat zal toch de Achterhoekse mentaliteit zijn, het hele gedoe er omheen heeft ze nooit zo geboeid.”

Een conciërge van een school vertelde Van Zeist eens dat hij vaak trots door de stad loopt. Dan ziet hij oud- scholieren die nu een goede baan hebben, getrouwd zijn of kinderen hebben. „Dat gevoel herken ik. Ik zie de talentjes doorbreken in het eerste elftal van De Graafschap of bij andere clubs. Dat er dan toppers tussen zitten, is heel bijzonder. Helemaal nu ze ook nog bij Oranje spelen en in volle stadions schitteren. Dan kun je een gevoel van trots niet onderdrukken.”

Huntelaar nodigde Van Zeist een paar jaar geleden uit voor de boekpresentatie van Klaas-Jan Huntelaar, Van pupil tot prof. „Dat soort dingen vind ik mooi. Ik spreek zijn ouders ook nog weleens, het zijn prachtige mensen. Ik volg de jongens nog altijd. Kijk altijd even naar de uitslagen en of ze hebben gescoord. Toen Klaas-Jan naar Real Madrid ging en later naar Schalke… Wauw, dat vond ik wel wat hoor. Afgelopen week was hij uitblinker tegen HSV en scoorde hij uit een penalty. Als Luuk zo doorgaat, lonkt de Europese top ook voor hem. Het is vrij uniek dat twee spelers van De Graafschap nu samen bij het Nederlands elftal spelen. Ook nog als spits, wat toch een belangrijke positie is. Ik ben vooral heel dankbaar dat ik hun trainer heb mogen zijn.”

Bron: Tubantia