Column: Bah, wat warm!

Naast molens, tulpen en kaas heeft Nederland nog een typerend kenmerk: In ons vaderland is het glas bijna altijd half leeg en we klagen er graag over. Over het weer bijvoorbeeld valt altijd wel wat te klagen terwijl de seizoenen zich bij ons toch meestal keurig gedragen. De winter is koud, de lente groen, de herfst nat en de zomer warm. Wij Nederlanders willen echter altijd dat wat er niet is en ondanks het feit dat we in voorgaande jaren toch niet echt verwend zijn met prachtige zomers klagen we nu ook alweer steen en been over de huidige hitte.

En zo geniet een Nederlander eigenlijk veel te weinig. We zullen nog met weemoed terugblikken op de afgelopen week als we straks weer alle kledingstukken uit de Twenteshop nodig hebben om nog enigszins warm op de tribune van de Grolsch Veste te bivakkeren. We zullen terugblikken op die dagen in augustus toen een rode zwembroek met een FC Twente-tattoo volstond om je clubliefde te showen. Die dagen dat je op het Rutbeek prachtige vrouwen in een Twente-bikini kon aanschouwen terwijl Lenie 't Hart weer met emmertjes water je vrouw probeerde nat te houden. Fantastisch dagen die spaarzaam zijn in ons landje, maar we klagen er graag over. Een weerman in Nederland kan dan ook eigenlijk net zo goed scheidsrechter worden; hij doet het toch nooit goed.

Na de wedstrijd in Breda bleek het glas ook weer eens half leeg bij de critici in ons land. Een team dat voor de helft bestaat uit nieuwe spelers zet in al de eerste uitwedstrijd van het seizoen -zelfs met die prachtige temperatuur van 36 graden Celsius- een tegenstander helemaal vast op eigen helft, maar je hoort van de kenners vooral dat er te weinig is gescoord en dat het tegen Groningen beter was. Natuurlijk hadden er nog een paar meer doelpunten moeten vallen, maar dit glas was verre van leeg; er was hooguit een slok uit. En de echte supporters beseffen dit gelukkig. Dit team is weer een stuk verder dan aan het einde van vorig seizoen.

Veel verder zelfs. Onze tegenstanders zijn niet meer in staat om eenvoudig de angel uit ons spel te halen doordat we met Chadli, Tadic, Fer en Guitierrez op meerdere plekken kunnen prikken. De gevaarlijke momenten van een tegenstander worden weer door de opponent zelf gecreëerd in plaats van door slechte terugspeelballen van onze eigen helden. Onze linksback kan weer een bal aan de linksbuiten meegeven zonder dat de drie eerdere pogingen tevergeefs over de zijlijn rolden. De terugkeer van Allessandro Schoenmaker heeft voor een fittere selectie gezorgd waardoor degene die dit jaar uit de kampioensbus springt voor bier dat tegen die tijd nog steeds op volle snelheid kan doen. Kortom; We zijn weer klaar voor succes.

Dus laten we eigenlijk ook maar hopen dat er hier in de regio het komende jaar veel over het weer geklaagd wordt. Misschien dat het Twente-glas dan nog wel halfvol zit...

Hannibal