Column: Ruiz, de Twentse levende legende

Ik zat aan het strand in Frankrijk, had het voetbal de afgelopen weken nauwelijks gevolgd. Dus ik kocht even een krantje bij de kiosk om de hoek. Het grootste gedeelte van de krant interesseerde mij niet of nauwelijks. Nee, ik interesseerde mij om dat kleine stukje rechts onderin: Twente heeft de opvolger van Marko Arnautovic binnen. Namelijk: Bryan Ruiz.

Twente heeft erg veel plezier gehad van Ruiz, van de lieve jongen buiten het veld tot de absolute ster in het veld. Ik ben hem zelf een aantal keren tegengekomen bij de plaatselijke supermarkt. Ruiz was altijd vrolijk, hij kwam met een lach binnen deelde handtekeningen uit aan de kinderen uit de buurt. Nam zijn zoontje bij de hand en deed de boodschappen. Ging naar zijn auto, en niet een Ferrari of een Porsche. Nee Ruiz had het niet te hoog in de bol hij reed namelijk in een normale auto.

Als ik nu even de ontelbare momenten waar Ruiz belangrijk was erbij pak. Dan kom ik altijd bij 1 moment uit, de wedstrijd tegen Utrecht in eigen grolsch veste dacht men lange tijd dat de wedstrijd verloren ging. Zeker nadat Kenneth Perez een penalty had gemist in de 80ste minuut. Maar uit het niets schiet Ruiz de bal in de kruising, 3-2!!!. Dit was voor mij het mooiste moment van Ruiz en ook een moment dat bij mij het gevoel kwam van: met deze jongen kunnen wij kampioen worden. We mogen er ook bij stil staan, dat Ruiz ons eigenlijk eigenhandig het kampioenschap heeft geschonken. Hiermee wil ik niets afdoen ten opzichte van de andere spelers, maar dat waren eigenlijk slechts figuranten in de Bryan Ruiz-show. Eigenlijk vond ik het prachtig, al die nipt gewonnen wedstrijden in de laatste minuut. Je zat altijd op het puntje van je stoel, want je wist, bij een 1-1 stand en Ruiz had nog niet gescoord. Dat die goal nog wel zou vallen. De climax die het hele stadion keer op keer liet schudden.

Soms denk ik bij mezelf, we hebben in het eerste jaar van Ruiz, mogen genieten van de Nederlandse Cristiano Ronaldo vs. Lionel Messi fight. Want, zo was het toch? Luis Suarez vs. Ruiz, Waar Suarez veel op power en kracht deed was Ruiz veel meer van de techniek, hij kon een beweging ellen lang perfectioneren totdat hij zeker wist dat hij er elke tegenstander mee zou passeren. Hij was een sluwe vos, die zijn techniek gebruikte en zomaar de wedstrijd kon openbreken vanuit het niets, zie bijvoorbeeld: FC Twente - Feyenoord of FC Twente - PSV. Ruiz zijn techniek vind ik persoonlijk een van de betere van de wereld. Ik zie maar weinig spelers die zo`n klasse in hun voet hebben, echt Ruiz is pure klasse. Deze klasse valt wel af te lezen uit zijn goals, zo begon hij zijn carrière bij Twente met een pracht goal (Sparta - FC Twente) zo eindigde hij zijn carrière bij Twente ook met een prachtige goal (FC Twente - Az).

Voor mij, is het net als voor veel Twente supporters, jammer dat Ruiz niks van zich laat zien in Engeland bij Fulham, eigenlijk sta ik versteld dat een Ola John na Benfica kan. En Ruiz terecht komt bij Fulham, niks ten nadele van John want dat is ook een hele goede voetballer. Maar Ruiz is gewoon 3 klassen beter en die hoort in Portugal te voetballen en niet John. Wij mogen als Twente-supporters er op sommige momenten wel bij stil staan dat het een wonder was dat zo`n goede voetballer ooit voor Twente heeft gevoetbald, en we mogen hem op onze knieën bedanken dat hij 2 jaar van zijn leven aan onze club heeft willen besteden. Ik hoop echt dat deze levende legende ooit bij een topclub terecht zal komen.

Ruiz, Amigo, het ga je goed.

Bron: Voetbalzone / JordFCT