Column: Beelden

U heeft dat waarschijnlijk ook. Je ziet een voetbalwedstrijd of een film en er blijven enkele beelden bij je hangen. Een karakteristiek beeld dat bij mij is blijven hangen na afloop van de wedstrijd PSV - FC Twente is de 86ste minuut. De wedstrijd is al lang gespeeld, onze FC staat voor met 2-5. Op de speelhelft van de tegenstander ligt Brama op de grond, omringd door drie tegenstanders. Hij weet de bal aan de Jong door te geven die op zijn beurt Janssen prachtig de diepte in stuurt en de 2-6 staat op de borden.

U zult vast wel een mogelijkheid hebben om dit terug te kunnen zien, mag ik het u aanbevelen? Als de spelers dit de komende wedstrijden weten vast te houden om deze wilskracht, concentratie en doorzettingsvermogen elke wedstrijd op te brengen, dan zullen in menig Twents gezin de plannen voor de meivakantie bijgesteld moeten worden.

Natuurlijk is dit maar één moment in een reeks van vele mooie beelden die langs kwamen afgelopen zondag in de namiddag. John die met zijn onschuldige blik in zijn ogen het eerste doelpunt vierde. De dubbele bevrijding van Janssen na zijn mooie treffers. Fer die zijn medespelers met een zeer brede lach op zijn gezicht uitnodigde om met hem zijn treffer te vieren. En Wisgerhof die zijn doelpunt in relatieve eenvoud vierde met zijn armen omhoog, gericht naar de trouwe Twentse aanhang in het uitvak.

Mooie momenten om op te slaan en te koesteren. Maar ook het moment dat Douglas rood kreeg moet ik natuurlijk opnemen in het rijtje. Ik kijk meestal toch wel redelijk geconcentreerd naar een wedstrijd. Maar deze 'overtreding' zag ik toch niet direct. Wel de botsing en het contact, maar niet het strekken van het been van Douglas. In de herhaling was het wel te zien, maar was het ook rood? Was er echt sprake van een schoppende beweging? Als ik eerlijk moet zijn, ik weet het niet. Analisten wisten het natuurlijk wel: het was Douglas in een belangrijke wedstrijd en dus kan hij zich niet beheersen. Terechte rode kaart volgens hen. En de aanklager heeft inmiddels een schikkingsvoorstel gedaan van drie wedstrijden. Het zal dus wel kloppen allemaal, of?

Mag ik u nog even meenemen naar de Twentse reservebank? Was het niet Rinus Michels die de stelling had dat je alleen maar kampioen kunt worden als de spelers die met regelmaat op de bank plaats moeten nemen niet zitten te morren en de sfeer verzieken. Ik zeg het nu even in eigen woorden, maar als ik zie hoe Boschker zich opstelt en de meer dan uitzinnige vreugde die hij had toen Fer scoorde, dan is hij in mijn ogen een voorbeeld hoe een reservespeler zich moet opstellen, alhoewel dit laatste woord wellicht niet helemaal gelukkig gekozen is in dit verband.

En dat is volgens mij de grote kracht van onze club op dit moment. Ook in de aanloop van de komende wedstrijden. Donderdag tegen Schalke, zondag uit tegen NEC. Ik weet, morgen kan het allemaal anders zijn, maar dat is zo'n open deur dat het al gaat tochten op het moment dat ik opschrijf. Want morgen zal het niet anders zijn. Op doelsaldo staan we ruim voor op de concurrentie en in verliespunten staan we 2 punten voor op de nummer één van dit moment. Heeft u 11 april ook al in uw agenda staan? Dan staat de wedstrijd in Alkmaar op het programma. En dat het daar de afgelopen twee keer heeft gespookt weet u net zo goed als ik. Hoog tijd om die reeks maar eens te keren.

Maar eerst weer een wedstrijd in de Europa League komende donderdag. Mag ik u hiermee alvast veel voetbalplezier wensen? En let op. Als Stevens gaat wisselen en er komt een speler op het veld met de naam Pukki, zet dan de turbomotoren achter maar aan. Want deze jonge speler heeft laten zien dat hij gevaarlijk kan zijn bij een uitbraak. Maar ja, wij afgelopen zondag ook. En wat was dat genieten!

Bert Hassink