Column: Een Rode Symfonie

[google]U kent het fenomeen vast wel lezer. U hoort een bepaald lied of muziekstuk en u voelt direct een emotie die veroorzaakt wordt door een herinnering die vast zit aan dat lied of muziekstuk. Iedere generatie gooit zijn eigen helden de top-40 in, zoals Paul Simon al zong en de combinatie muziek-emotie is dan ook universeel.

Zodra ik de intro van ‘No Mercy” van The Stranglers hoor ben ik bijvoorbeeld direct weer terug aan de Noorderhagen in Enschede, zondagochtend rond een uur of vier, Café Exit.
“Du” van Peter Maffay brengt het kippenvel nog net zo snel op mijn armen als destijds, toen ik samen met mijn huidige vrouw, arm maar gelukkig, het plaatje draaide op de zolderkamer waar we toen woonden en ons hart voor elkaar opengooiden zoals alleen jonggeliefden dat kunnen.

Maar niet alleen muziek triggert emotie, herinnering en gevoel. Ook een bepaalde geur, een goed boek, een bepaald beeld, een gebeurtenis die zich voor onze ogen afspeelt of een film kan ons bewustzijn snel wijzen op hetgeen ermee verbonden is in de spelonken van onze ziel en het naar boven halen.

Hoe fijn is het dan niet om als Twente fan naar het huidige ‘rode ensemble’ te kijken dat zo lekker fris en dartel het voetbal speelt waar we zolang naar hebben gesmacht.

Jawel lezer, ook u voelde zich waarschijnlijk als een naar buiten gestuurde en geslagen hond de voorbije twee seizoenen als het daar om gaat. Met de kop in de regen op een kille zaterdagavond kijkend naar een team dat niet wilde of niet mocht en somtijds ook gewoon niet kon. De talloze balletjes terug, de vaak zielloze spelopvatting waarin ieder risico werd gemeden als de spreekwoordelijke pest. Spelers die meer met hun volgende club en transfer bezig waren dan met Twente in het hier- en nu, ik hoef het u allemaal niet te vertellen, u bent er ook ‘geweest’.

Daar waar eerst de hardwerkende maar technisch beperkte Willem Janssen het spel wel eens moest maken of het ‘geheime’ aanvalswapen vormde, dartelen nu spelers als ; Eghan “Golden Boot” Shadrach, Kyle “The Man” Ebicilio, Quincy “Pearl” Promes, Felipe “The Boss” Gutierrez, Jesus “The Warrior” Corona en Youness “The Penetrator” Mokthar vrolijk rond.

Met alle respect, maar dat klinkt en kijkt toch even wat lekkerder dan Wout, Peter, Danny en Willem.

Tegen Feyenoord werd het 4-1, tegen Utrecht 6-0, Heracles 3-0 en afgelopen zondag mocht Groningen zijn jaarlijkse vernedering komen ondergaan en was Twente met 5-0 nog coulant. Her- en der valt op te tekenen dat de tegenstander wel erg zwak was. Ja, dank je de koekoek, ze werden kapot gespeeld door een FC Twente dat vanaf het begin liet merken dat er voor hen niets te halen viel in de Veste. De intentie is voorwaarts gericht, de combinaties waren af en toe om te smullen, de spelvreugde straalt af op de tribunes, heerlijk !!

Eghan vertelde na afloop dat de trainers aanvallend voetbal willen zien en dat ze de eerste bal altijd voorwaarts moeten spelen. Ook zij spelen uiteraard een voorname rol in de ontwikkeling van het team en de speelwijze. In feite hebben ze ons het voetbal teruggegeven. De bal wordt beroerd door liefhebbers, het spel wordt doorzien door liefhebbers en iedere goal wordt gezamenlijk gevierd door liefhebbers.

Wie had dat gedacht na de uittocht van veel vaste waardes en het oorspronkelijke wantrouwen tegenover de ‘trainersconstructie’, waar alleen bepaalde figuren in Hilversum het nu nog over hebben.

Natuurlijk is het een jong team dat ook nog wel eens steken zal laten vallen zoals tegen Heerenveen en RKC , maar deze groep herbergt zoveel kwaliteit en pure spelvreugde dat de ‘wederopstanding’ nooit lang op zich zal laten wachten.

De stand op de ranglijst doet er voor mij nu niet zoveel toe, vorig seizoen stonden we ook 13 speelronden op nummer 1. Twente is weer hot en leuk om naar te kijken en de ‘vreugde’ is terug, dat vind ik veel belangrijker.

Het woord ‘ symfonie ’ betekent uit het Grieks vertaalt; samenklank. De spelersgroep en de trainers als dirigent hebben er in die zin voor gezorgd dat er weer ‘muziek’ in het elftal zit. Een mooie rode symfonie die vreugdevol stemt, moge de weerklank hiervan het hele seizoen hoorbaar blijven en dat gevoel oproepen dat ons fans met al onze verschillen qua herkomst en achtergrond voor altijd samenbindt ; de eeuwige liefde voor onze prachtige club !

TAZ

Foto: NuSport

[nederbet]
[ligatus]